Epifysiolyse is een gedeeltelijk of volledig wegglijden van een bot in het epifysaire gewricht. Als gevolg van dit bijzondere bot breuk, pijn komt zowel voor in de heup als in de dij evenals knie.
Wat is epifysiolyse?
De voorwaarde epifysiolyse is ook bekend als het loslaten van de epifysairschijven. Het kan worden opgevat als een vorm van groeistoornis In dit geval is een defect in de epifysaire groef onvolledig gevormd botten komt voornamelijk voor als gevolg van een aanleg voor de voorwaarde Een traumatische oorzaak kan ook verantwoordelijk worden gehouden. Epifysiolyse resulteert in een gedeeltelijke of volledige loslating van de epifyse. Om deze reden komt het ziektebeeld uitsluitend voor tijdens de puberteit. Jongens worden voornamelijk getroffen vanaf ongeveer 9 jaar. De verhouding tussen getroffen jongens en meisjes is ongeveer 3: 1. Epifysiolyse ontwikkelt zich bijna altijd gedurende weken of maanden. Acute onthechting is vrij zeldzaam. Overheersend getroffen zijn adolescenten die dat wel zijn te zwaar Evenzo zijn getroffen personen meestal lang.
Oorzaken
De exacte redenen voor de ontwikkeling van epifysiolyse zijn niet volledig bekend. Enerzijds wordt verondersteld dat bottrauma de oorzaak is. Aan de andere kant wordt vooral een erfelijke aanleg verantwoordelijk gehouden. Zo'n bijzonder breuk komt alleen voor in het groeiende bot, omdat hier de epifyse is gewrichten zijn nog niet volledig verstard. Om deze reden is het een ziektebeeld dat specifiek is voor de adolescentie. Epifysiolyse ontwikkelt zich daarom tijdens de adolescentie tussen de leeftijd van 9 jaar en de voltooiing van de groei. Bij epifysiolyse kan onderscheid worden gemaakt tussen twee verschillende ziekteprocessen: Epifysiolyse acuta, imminens en lenta. De eerste vorm treedt vrij plotseling op en er is een volledige loslating van de groeischijf. Minder mensen hebben hier last van. Epifysiolyse lenta komt veel vaker voor bij adolescenten en wordt gekenmerkt door een chronisch beloop. Dit wordt gekenmerkt door een geleidelijke toename van het loslaten van het epifysairgewricht. Epifysiolyse imminens beschrijft alleen het begin van het loslaten van de epifysairschijven.
Symptomen, klachten en tekenen
Klachten ontstaan doordat er een functionele beperking is van het heup gewricht vanwege de verplaatsing van het dijbeen hoofd ten opzichte van het dijbeen nek De mate van beperking hangt af van de sliphoek. De typische symptomen omvatten echter altijd pijn Deze komen voornamelijk voor in de kniegewricht gebied of aan de voorkant van de dij Er is vaak diagnostische verwarring met een normale knie pijnDaarom duurt het vaak enige tijd voordat epipysiolyse wordt vastgesteld. Pas in de latere stadia krijgen de getroffenen symptomen van 피로 evenals aanzienlijke bewegingsbeperkingen. In een vergevorderd stadium is een verlichtende houding met een veranderd looppatroon een van de typische symptomen. Een teken hiervan is het hinken veroorzaakt door pijn. Als de ziekte erg gevorderd is en er grote verplaatsingen van het dijbeen zijn hoofd in de loop van de ziekte, externe rotatie malposities en been verkorting kan ook optreden. Een ander klinisch teken is het zogenaamde positieve koppelteken. Hierin is significant externe rotatie in de heup gewricht als gevolg van slippen tijdens heupflexie.
Diagnose
De voorwaarde wordt vaak in eerste instantie een verkeerde diagnose gesteld, dus het kan weken of maanden duren voordat de diagnose wordt gesteld. Een röntgenstraal wordt meestal genomen om de beslissing te nemen. Getroffen personen ondergaan een zogenaamde Lauenstein-heup röntgenstraal, waarin de heup gewricht wordt gehouden in een specifieke positie. Dit Röntgenstraal procedure maakt het mogelijk conclusies te trekken over de uitgegleden status. Tijdens zo'n röntgenfoto wordt de heup 50 graden uitgespreid en 70 graden gebogen. Epipysiolyse komt vaak aan beide kanten voor, daarom moet ook altijd de andere kant van de heup worden geröntgend. Afgezien van röntgendiagnose, MRI kan worden geraadpleegd.
Complicaties
Gewoonlijk resulteert epifysiolyse in ernstige pijn en bewegingsbeperking. Deze komen voornamelijk voor in de knie en dij gebieden en kan het dagelijkse leven van de patiënt ernstig beïnvloeden. In de meeste gevallen is de functie van het heupgewricht ernstig beperkt. Tijdens het bewegen lijdt de aangedane persoon aan pijn, waardoor ook de mobiliteit beperkt is. De diagnose kan soms ook worden uitgesteld, omdat de getroffen persoon epifysiolyse vaak kan verwarren met gewone kniepijn. Evenzo is het niet langer mogelijk om sportactiviteiten en zwaar lichamelijk werk uit te voeren, omdat deze bewegingen gepaard gaan met pijn. Lopen zonder rollator resulteert in een typische mank. Door de bewegingsbeperkingen kan de getroffen persoon er ook last van hebben Depressie en andere psychische klachten. In de meeste gevallen kan epifysiolyse worden behandeld met chirurgische ingrepen, zodat de bewegingsbeperkingen worden opgeheven. In ernstige gevallen wordt een zogenaamde immobilisatie uitgevoerd. De levensverwachting wordt niet beperkt door epifysiolyse, maar het leidt tot aanzienlijke beperkingen in het dagelijks leven van de patiënt, zodat hij afhankelijk kan zijn van de hulp van andere mensen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Pijn in de heup, dij of been gebied, moet worden onderzocht en behandeld door een arts. Als er beperkingen zijn in het bewegingsbereik, ongemak of wankel lopen, moet een arts worden bezocht. Bij een hinkende of scheefstaande houding dient een arts te worden geraadpleegd. Een slechte houding zal leiden tot blijvende beschadiging van het skelet zonder medische zorg, dus een arts moet worden geraadpleegd als de houding enkele weken merkbaar is. Als spierongemakken, spanning of hoofdpijn aanwezig zijn, is het raadzaam de symptomen te laten beoordelen door een arts. Voordat u pijnstillers neemt, is het altijd raadzaam om een arts te raadplegen. Met hem kunnen mogelijke risico's en bijwerkingen worden besproken, die samenhangen met de opname van een preparaat. Problemen of botveranderingen in de gewrichten van de knieën moeten worden onderzocht en behandeld door een arts. Als symptomen van 피로, algemene zwakte of verminderde fysieke vermogens optreden, dient een arts te worden geraadpleegd. Als de patiënt door de symptomen niet meer in staat is om de gebruikelijke vrijetijdsbesteding of professionele taken uit te voeren, moet een arts worden geraadpleegd. Als er slaapstoornissen, verminderde rijvaardigheid of algemene ontevredenheid optreden, is een bezoek aan de huisarts noodzakelijk zodra de klachten over langere tijd optreden.
Behandeling en therapie
Om gevolgschade zoals axiale uitlijning of een verkorting van de lengtegroei te voorkomen, moet professional therapie moet zo vroeg mogelijk worden gestart. Het type behandeling hangt af van de ernst van de ziekte en van de huidige vorm. Bij acute epifysiolyse dient immobilisatie onmiddellijk te worden gestart. Als er maar een kleine verplaatsing aanwezig is, conservatief therapie is in sommige gevallen voldoende. Dit houdt indirecte reductie in door aan de been met toenemende flexie, interne rotatie en ontvoering Als er een ernstigere verplaatsing is, moet meestal een chirurgische behandeling worden uitgevoerd. In dit geval wordt een transfixatie uitgevoerd. Als de sliphoek kleiner is dan 30 graden, kan de fixatie worden uitgevoerd met draadpennen of schroeven. Als de sliphoek groter is dan 30 °, wordt ook een osteotomie uitgevoerd. Dit is meestal het zogenaamde dijbeen nek corrigerende osteotomie. Puur als profylactische maatregel kan het nuttig zijn om de tweede zijde van het dijbeen te fixeren hoofd tegelijkertijd tijdens de operatie. Dit kan mogelijke slip voorkomen. Het is niet ongebruikelijk dat personen die aan de ene kant epifysiolyse ontwikkelen, deze in de loop van de tijd ook aan de andere kant ontwikkelen. Het procentuele risico is hier ongeveer 16 tot 60 procent.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor epifysiolyse hangt af van de ernst van de bestaande beperkingen. Bij een geringe verplaatsing van het bot in de epifyse kan een eenmalige correctie van de onregelmatigheden al een blijvende verlichting van de symptomen opleveren. Het vooruitzicht op herstel is gunstig bij patiënten van een ongeval of trauma met lichte misvormingen. Als de klachten ontstaan binnen het natuurlijke proces van groei en ontwikkeling, zijn er vaak uitgebreide onregelmatigheden die leiden tot intensieve behandeling. Bij ernstige beperkingen en aandoeningen wordt chirurgische ingreep uitgevoerd. Dit houdt verband met de gebruikelijke risico's en bijwerkingen. Bovendien kunnen secundaire ziekten optreden die bijdragen tot een verslechtering van de algehele diagnose. Chirurgie zonder complicaties draagt aanzienlijk bij aan verbetering volksgezondheid. In de meeste gevallen is het botten zijn kunstmatig gefixeerd, zodat kan worden voorkomen dat ze weer wegglijden. Er worden specifieke oefeningen gebruikt om het bewegingsapparaat te trainen. Dit optimaliseert de algemene motoriek, zodat lopen en andere fysieke activiteiten met zo min mogelijk klachten kunnen worden uitgevoerd. Hoe ernstiger de sliphoek, hoe complexer de noodzakelijke medische behandeling maatregelen In ernstige gevallen blijven onregelmatigheden in de voortbeweging gedurende het hele leven aanwezig. Daarnaast bestaat het risico dat de ziekte zich tijdens het leven ook op de andere helft van het lichaam ontwikkelt.
het voorkomen
Duidelijk profylactisch maatregelen het voorkomen van epifysiolyse zijn zeldzaam. Epifysiolyse treft onevenredig veel kinderen en adolescenten die aan aanzienlijk lijden zwaarlijvigheid Daarom wordt aanbevolen om tijdens de groeifase een normaal gewicht te behouden. Fysieke overbelasting moet ook worden vermeden. Ook het meest getroffen zijn personen die lijden aan een vertraagde seksuele rijping of, in zeldzame gevallen, lange gestalte Beide zijn te wijten aan een hormonale onbalans, die niet specifiek kan worden voorkomen.
Nazorg
In de meeste gevallen zijn de mogelijkheden voor nazorg bij epifysiolyse ernstig beperkt. De patiënt is primair afhankelijk van directe behandeling door een arts voor volledige verlichting van de symptomen. Zelfgenezing kan in de regel niet plaatsvinden, zodat behandeling door een arts onmisbaar is. Als de behandeling niet of erg laat wordt uitgevoerd, kunnen er ernstige complicaties optreden die het dagelijkse leven van de getroffen persoon bemoeilijken. In de meeste gevallen is chirurgische ingreep vereist. De getroffen persoon moet na deze procedure rusten en voor het lichaam zorgen. Met name de getroffen regio moet worden gespaard. Het mag niet worden belast en de patiënt is voornamelijk afhankelijk van bedrust. Stressvolle of sportieve activiteiten moeten worden vermeden. Omdat epifysiolyse zelfs na een succesvolle behandeling kan terugkeren, moeten regelmatig onderzoeken worden uitgevoerd. Verder fysiotherapie maatregelen zijn ook nuttig om de beweging van het lichaam te herstellen. Veel oefeningen kunnen ook thuis worden gedaan. In de regel vermindert epifysiolyse de levensverwachting van de patiënt niet.
Hier is wat u zelf kunt doen
Epifysiolyse vereist beslist medische behandeling. Vroeg therapie in een gespecialiseerde kliniek kan secundaire schade worden voorkomen, zoals een verkeerde axiale uitlijning of voortijdige gewrichtsslijtage. Begeleidende medische therapie, verschillende huismiddeltjes en algemene maatregelen zijn beschikbaar. Allereerst worden rust en bedrust aanbevolen, omdat lichaamsbeweging dat kan leiden tot een toename van de symptomen en bevordert de ontwikkeling van de bovengenoemde secundaire schade. Epifysiolyse kan echter worden behandeld door specifieke bewegingsoefeningen. Getroffen personen dienen een fysiotherapeut te raadplegen en een individuele therapie uit te werken. Een operatie is echter noodzakelijk na het wegglijden van het heupbot. De belangrijkste zelfhulpmaatregel na een operatie is rust. Na een paar weken mag er echter weer met sporten worden begonnen, omdat lichaamsbeweging het genezingsproces tijdens deze fase kan bevorderen. Personen met een hoge groei moeten in ieder geval de verdere stappen plannen met een specialist om een hernieuwde epifysiolyse te voorkomen. Over het algemeen sluiten Grensverkeer door een arts is geïndiceerd na een operatie. Regelmatige controles zorgen ervoor dat het heupbot goed aan elkaar groeit en dat er geen ongewenste complicaties optreden.
