Introductie
Elastisch stabiel intramedullair vernagelen (ESIN, TEN, Prévot spijkeren) is een mogelijkheid tot chirurgische behandeling van verschillende botbreuken. Deze methode is bijzonder geschikt voor de behandeling van jeugd breuken van de lange buis botten, zoals de bovenarm, onderarm, dij en lagere been. De techniek omvat het inbrengen van flexibele titanium (TEN) of stalen (STEN) nagels in het gebroken bot.
De nagels zijn plat en gebogen aan de uiteinden. Er wordt een speciale techniek gebruikt om de nagels in het bot te steken, waardoor ze elkaar in het bot klemmen en zo een stabiele verbinding tussen de twee botfragmenten creëren. Deze techniek is bijzonder geschikt voor kinderen, aangezien de groei gewrichten, die uiterst belangrijk zijn voor botgroei, worden in ESIN gespaard. De botgroei wordt dus niet negatief beïnvloed bij het uitvoeren van een ESIN. Evenzo kan het aangetaste bot na korte tijd opnieuw worden belast en niet gips cast is noodzakelijk in de nabehandeling.
Indicaties
Tegenwoordig wordt ESIN vooral gebruikt voor fracturen bij kinderen. Speciaal voor fracturen van de lange buis botten, ESIN is een populaire therapiemethode. Breuken van de boven- en onderarm, evenals van het dijbeen of onder been zijn daarom populaire indicaties voor ESIN.
Opgemerkt moet worden dat botbreuken in veel gevallen kunnen worden behandeld met conservatieve therapie en alleen wanneer de botfragmenten ernstig ontwricht zijn, kan chirurgische therapie worden overwogen. De reden waarom vooral breuken bij kinderen met ESIN worden behandeld, is dat spijkeren wordt gebruikt om de belangrijke groei te beschermen gewrichten van de kinderen en daarmee wordt de botgroei niet negatief beïnvloed door de therapie. Kort geleden, sleutelbeen fracturen zijn ook behandeld met ESIN.
Niet alle soorten botbreuken zijn geschikt voor ESIN. Nagelen mag bijvoorbeeld niet worden gebruikt als a breuk waarbij het gewricht betrokken is. Er moet ook voor worden gezorgd dat het getroffen kind geschikt is om te spijkeren.
Er is bijvoorbeeld gevonden dat het vernagelen van breuken van de boven- of onderzijde been is niet voldoende stabiel in te zwaar kinderen, dus deze techniek kan in dit geval niet worden aanbevolen. De onderarm bestaat uit twee verschillende botten: de straal (medische term: straal) en de ellepijp (medische term: ellepijp). Beide botten behoren tot de buisvormige botten en zijn in principe geschikt voor het uitvoeren van elastisch stabiel intramedullair vernagelen.
De breuk van de straal is een van de meest voorkomende breuken bij mensen. Om de groei van het gebroken bot niet in gevaar te brengen, kan de therapie van a breuk van de onderarm wordt geprobeerd bij kinderen die ESIN gebruiken. Het voordeel van het behandelen van een onderarmfractuur met ESIN is dat het niet nodig is om een gipsverband op de onderarm te plaatsen en dat de onderarm vroegtijdig kan worden belast.
ESIN wordt aanbevolen voor kinderen met onderarmfracturen als de fracturen verplaatst zijn en niet gepaard gaan met aanzienlijke verwondingen aan het zachte weefsel. De opperarmbeen is een van de lange buisvormige botten van het menselijk skelet. Slechts zelden is de opperarmbeen aangetast door breuken.
Breuken van de opperarmbeen bij kinderen worden operatief behandeld met de ESIN wanneer de botfragmenten zich in een bepaalde defecte positie bevinden. De voordelen van de ESIN zijn vooral duidelijk wanneer de fractuur van de humerus zich dichtbij de elleboog bevindt. Belangrijk zenuwen die op de plaats van de gebroken humerus lopen, worden met de ESIN-techniek gespaard en er zijn minder complicaties na de operatie.
Evenzo kan de aangedane arm onmiddellijk na de operatie opnieuw worden belast zonder dat een gips gips. Het verwijderen van de nagels wordt pas in een later stadium aanbevolen met een plaatselijke verdoving. Het dijbeen is het grootste bot van het menselijk skelet.
Niettemin kan het leiden tot een botbreuk, waarvoor vaak een chirurgische behandeling nodig is. Het type fracturen en de behandeling ervan verschillen tussen kinderen en volwassenen. ESIN is vaak de voorkeursbehandeling voor kinderen ouder dan 3 jaar die een dijbeenbreuk hebben opgelopen. Aangezien spijkeren elk aangedaan been gedeeltelijk verlengt en dit een aantal verschillende problemen kan veroorzaken, is het belangrijk om te overwegen om te spijkeren. voor de leeftijd van tien.
Het belangrijkste voordeel van ESIN is dat de getroffen kinderen het behandelde been vroeg na de operatie weer kunnen belasten, waardoor verkeerde positionering en complicaties van langdurige immobilisatie worden voorkomen. In gevallen waar er sprake is van ernstige instabiliteit van de botfragmenten of significante beschadiging van zacht weefsel, externe fixatie van de botfragmenten (externe fixator) kan naast de ESIN worden gebruikt. Het sleutelbeen is de benige verbinding tussen de schouderblad aan de ene kant en de borstbeen aan de andere kant en speelt een belangrijke rol bij bewegingen in de schoudergewricht.
Omdat het een relatief kwetsbaar en blootliggend bot is, zijn sleutelbeenbreuken niet ongebruikelijk. Een mogelijkheid om een sleutelbeen breuk is het gebruik van de elastisch stabiele intramedullaire spijkers. Daarom zijn sleutelbeenfracturen onlangs een van de belangrijkste indicaties geworden voor het uitvoeren van deze techniek.
In tegenstelling tot de andere indicaties wordt ESIN ook veel gebruikt bij volwassenen met een sleutelbeen breuk. Dit is het geval wanneer het sleutelbeen in het midden, de botschacht, is gebroken. Alleen dan kan voldoende stabiliteit worden bereikt door te spijkeren.
Het is echter niet altijd nodig om een sleutelbeen fractuur. In veel gevallen kan een conservatieve therapie het gewenste behandelingssucces bereiken zonder het risico op mogelijke complicaties. Daarom is de exacte indicatie en ervaring van de behandelende arts belangrijk voor het succes van de therapie.
