Bij ego syntonia, patiënten van geestesziekte zien hun denkpatronen en gedrag als zinvol, bij henzelf horen en gepast zijn. Ego syntonia kenmerkt vaak waanstoornissen en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornissen. Het fenomeen maakt ziekten moeilijker te behandelen omdat patiënten geen inzicht tonen.
Wat is ego syntonia?
De psychologie onderscheidt verschillende dwanghandelingen en dwangmatig gedrag. Dergelijke afwijkende patronen worden geassocieerd met de term ego syntonie of de term egodysontonie. Als ego is syntonie aanwezig in afwijkende gedachten en gedragingen waarmee de getroffen persoon zich identificeert. De patiënt ziet egosyntonische afwijkingen van de sociale norm zelf niet als afwijkingen, maar beschouwt ze als normaal, correct en samenhangend. Gedachten en gedragingen met egodystonie die een patiënt uitvoert omdat het moet. Dat is, obsessief-compulsieve stoornis met egodystonie wordt door de patiënt zelf als dwang ervaren. Ego-dystonische patiënten ervaren hun dwangmatige gedachten en gedragingen zelf als verkeerd of inconsistent. De acties en gedachten van OCD met egodystonie worden door de patiënt zelf niet als dwanghandelingen ervaren. Bijvoorbeeld, patiënten met obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis graag denken dat een extreme behoefte aan orde verstandig en juist is. Obsessieve-compulsieve stoornis patiënten zijn meestal ego-dystonische en ervaren daardoor meestal de druk van individuele gedachten en impulsen. Gedeeltelijk zijn patronen en gedachten met ego-syntonie en ego-dystonie tegelijkertijd aanwezig bij dezelfde patiënt.
Oorzaken
Uiteindelijk is ego syntonie het symptoom van verschillende psychiatrische stoornissen. De meest voorkomende associaties met egosyntonie zijn waanvoorstellingen en obsessief-compulsief persoonlijkheidsstoornis Obsessief compulsief persoonlijkheidsstoornis is een groep psychische aandoeningen. Naast rigiditeit en perfectionisme worden controledwang en de dwang om bepaalde gevoelens van twijfel of angstige voorzichtigheid te hebben, geclassificeerd als obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornissen. In zijn zichtbare symptomatologie lijkt de obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis duidelijk op obsessief-compulsieve stoornis De twee stoornissen zijn uiteindelijk echter fundamenteel verschillende stoornissen van de psyche. Obsessief-compulsieve stoornissen worden gekenmerkt door overwegend ego-dystonische symptomatologie. De hersenen metabolisme is verstoord in de context van de stoornissen. Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornissen zijn zogenaamde as II-stoornissen met essentiële egosyntonie. De triggerende factor voor obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornissen wordt verondersteld een samenspel te zijn van biologische, psychologische en milieufactoren De psychoanalyse beschouwt strikte reinheidseducatie met straffen en het resulterende superego als oorzaak. In cognitief therapieworden individuele denkprocessen verantwoordelijk gehouden voor het in stand houden van de persoonlijkheidsstoornis. Vanwege denkprocessen in zwart-witcategorieën gaan ze ervan uit dat mogelijke fouten van hun kant met overdreven strengheid worden bestraft. Daar ze bang voor zijn, gedragen ze zich rigide, perfectionistisch en geremd. Hersenen schade of andere psychiatrische stoornissen zijn niet de oorzaak van een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis.
Symptomen, klachten en tekenen
Mensen met een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en egosyntonie stellen werk en het streven naar succes boven plezier en tegelijkertijd boven sociale relaties. Vanwege egosyntonie rechtvaardigen ze dit gedrag logisch rationeel. Ze tonen vaak geen tolerantie voor emotioneel gedrag. Ze zijn besluiteloos en stellen beslissingen graag uit. Dit toont ook hun overdreven angst om hun eigen fouten te maken. Vanwege deze angst voeren ze bepaalde projecten helemaal niet uit. Niettemin zijn ze meestal buitengewoon gewetensvol en houden ze ervan moralisatoren te zijn. Ze zijn buitengewoon nauwgezet, niet alleen over hun eigen gedrag, maar ook over het gedrag van anderen. Zij ervaren gezagsdragers en hun kritiek als buitengewoon kwetsend. Symptomen van andere obsessief-compulsieve stoornissen zijn vaak tegelijkertijd aanwezig. Mensen met een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis komen rationeel en koel over in hun sociale omgeving. Ze tonen weinig tolerantie voor de gewoonten en eigenaardigheden van hun medemensen. Ze zijn loyaal aan hun eigen principes en normen en eisen deze loyaliteit ook van andere mensen. Ze zijn extreem in beslag genomen door regels en details en zijn star in denken en doen. Hun leven lijkt uiteindelijk bevroren en mist elke dynamiek. Bij ego-syntonie voelt de getroffen persoon dat al deze gedragingen gepast en correct zijn en van hem of haar zijn. Ook bij waanvoorstellingen staat de subjectieve zekerheid van de eigen wanen op de voorgrond voor ego syntonia.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis of een andere aandoening met egosyntonie wordt gesteld door een professional. De psychotherapeut of psychiater stelt de diagnose volgens ICD-10. Vier van de acht typische kenmerken moeten traceerbaar zijn in de getroffen persoon, zoals overmatige angst, voorzichtigheid, starheid, perfectionisme en gebrek aan tolerantie voor de gewoonten van anderen. De prognose voor mensen met egosyntonische persoonlijkheidsstoornissen is meestal ongunstig omdat het individu zijn of haar stoornis niet als obsessief ervaart en de neiging heeft om het als een dwingend onderdeel van zijn of haar persoonlijkheid te beschouwen. Voor een diagnose van elk type ego-syntonie moet bewijs van zekerheid worden geleverd. Gedeeltelijk, als ziekten chronisch worden, gaat de aanvankelijke ego-syntonie verloren. Uiteindelijk vertegenwoordigt egosyntonie echter een ernstige behandelbaarheid.
Complicaties
Ego syntonia kan niet alleen leiden tot lichamelijke symptomen, maar ook tot lichamelijk ongemak en beperkingen. In de meeste gevallen treden complicaties vooral op als de behandeling niet kan plaatsvinden door gebrek aan inzicht bij de patiënt. Het is niet ongebruikelijk dat sociale uitsluiting optreedt en de getroffen persoon zich volledig terugtrekt uit het sociale leven. Dit leidt tot relatief ernstig Depressie en andere psychische aandoeningen. Evenzo ontwikkelt zich een grote angst om fouten te maken, dus dat paniekaanvallen of zweten kan in veel eenvoudige situaties voorkomen. Deze klachten kunnen het dagelijks leven van de getroffen persoon extreem beperken en de kwaliteit van leven verminderen. Als gevolg van ego-syntonie is het niet ongebruikelijk dat vrienden en kennissen zich afkeren van de getroffen persoon, omdat ze het gedrag niet kunnen begrijpen. Meestal treden er geen complicaties op tijdens de behandeling van ego-syntonie. Het kan echter lang duren voordat de patiënt de aandoening toegeeft en daarmee instemt therapie In ernstige gevallen kan behandeling in een gesloten kliniek nodig zijn. De levensverwachting wordt gewoonlijk niet beïnvloed door egosyntonie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Iedereen die tekenen van egosyntonie bij zichzelf of een andere persoon opmerkt, moet in ieder geval een arts raadplegen. Omdat de voorwaarde wordt vaak niet opgemerkt door de getroffen persoon zelf, vrienden en familieleden moeten alert zijn op eventuele waarschuwingssignalen. Als een persoon al lijdt aan een geestesziekte symptomen van egosyntonie vertoont, moet medisch advies worden ingewonnen. De medische professional kan eerst een fysiek onderzoek en fysieke oorzaken uitsluiten. Als er een concreet vermoeden van ego-syntonie bestaat, a psychiater of psychotherapeut moet worden geraadpleegd, die de diagnose kan stellen en, indien nodig, de behandeling met medicatie kan starten. Mensen die lijden aan een persoonlijkheidsstoornis of iets anders geestesziekte zijn bijzonder vatbaar voor het ontwikkelen van ego-syntonie. Hormonale aandoeningen en neurologische aandoeningen zijn ook mogelijke triggers. Iedereen die tot deze risicogroepen behoort, moet een arts raadplegen als de typische waarschuwingssignalen verschijnen. Uiterlijk als vrienden en familieleden op gedragsafwijkingen wijzen, is de hulp van een arts en een therapeut nodig.
Behandeling en therapie
De behandeling van patiënten met egosyntonische stoornissen van de psyche blijkt veel moeilijker te zijn dan de therapie van ego-dystonische patiënten. Patiënten met symptomatische egodystonie hebben vaak een subjectief hoger niveau van leed vergeleken met egosyntonie. Inzicht in de eigen ziekte en het verlangen naar genezing zijn daardoor beter haalbaar. In de regel cognitief gedragstherapie wordt gebruikt om stoornissen met egosyntonie te behandelen. Cognitief gedragstherapie richt zich op cognitie en haar processen. De attitudes, individuele gedachten, evaluaties en overtuigingen van de getroffen persoon staan dus centraal. Naast het vergroten van het bewustzijn van cognities, omvat therapie idealiter een herziening van cognities en evaluaties om te bepalen of ze geschikt zijn. Irrationele opvattingen moeten dus worden erkend en gecorrigeerd. Patiënten leren actief vorm te geven aan hun waarnemingsproces. De subjectieve kijk op dingen bepaalt het gedrag en de emotionele toestand. Door de eigen manier van kijken te corrigeren, kunnen reacties op de omgeving permanent worden veranderd. Dwanghandelingen kunnen bijvoorbeeld worden gestopt door de oorzakelijke gedachte te veranderen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van ego syntonia is meestal ongunstig. Het hangt af van de onderliggende ziekte die aanwezig is, de algehele diagnose en het inzicht van de patiënt in de ziekte. Als egosyntonie optreedt als symptoom van bijvoorbeeld een schizofrene of andere psychische stoornis, is er een goede behandelingsmogelijkheid, afhankelijk van de vorm van schizofrenie Verlichting van symptomen is mogelijk met uitgebreide therapie. Echter, levenslang medisch Grensverkeer en medicatie is nodig om terugval van de symptomen te voorkomen. Mensen met een egosyntonische persoonlijkheidsstoornis hebben in de meeste gevallen geen inzicht in de ziekte. Dit maakt deel uit van de kenmerken van de aandoening. Doordat ze zich niet bewust zijn van een psychologische onregelmatigheid, zoeken ze daardoor doorgaans geen adequate behandeling. Ze maken ofwel helemaal geen gebruik van het therapieaanbod of stoppen het vroegtijdig vanwege hun eigen beslissingsbevoegdheid. Dit leidt tot een ongunstige prognose. Als er begrip is voor de ziekte, is de kans groot dat de bestaande symptomen worden verlicht. In een alomvattend behandel- en therapieplan kan een verandering worden bewerkstelligd zodra de patiënt bereid is mee te werken. Het genezingsproces duurt meerdere jaren en omvat het verwerken van de ervaringen en het herstructureren van de levensstijl van de patiënt. Als de therapie wordt stopgezet, kan een onmiddellijke terugval van de symptomen worden verwacht.
het voorkomen
Ego syntonia is slechts een symptoom van bovengeschikte ziekten. Het fenomeen kan dus alleen worden voorkomen voor zover oorzakelijke aandoeningen zoals obsessief-compulsieve of narcistische persoonlijkheidsstoornis en waanstoornis kan worden voorkomen.
Nazorg
In de meeste gevallen niet bijzonder maatregelen van nazorg zijn beschikbaar voor de persoon die wordt getroffen door egosyntonie. In dit geval is de getroffen persoon primair afhankelijk van een snelle en vooral vroege diagnose van de ziekte, zodat er geen verdere complicaties of klachten optreden. Neem daarom contact op met een psycholoog bij de eerste symptomen en tekenen van ego-syntonie, en in veel gevallen moeten familieleden en buitenstaanders op de hoogte worden gebracht van de symptomen van de ziekte. Patiënten zijn afhankelijk van een uitgebreide psychologische behandeling en in ernstige gevallen moet deze plaatsvinden in een gesloten kliniek. In dit verband heeft de ondersteuning en zorg van de getroffen persoon door zijn of haar eigen familie of vrienden en kennissen een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte. Intensieve en liefdevolle gesprekken zijn vaak nodig. Ego-syntonie kan ook worden behandeld door verschillende medicijnen te nemen. De patiënt dient er altijd voor te zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. Bij onzekerheid of bijwerkingen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Ego syntonia vermindert meestal niet de levensverwachting van de getroffen persoon.
Wat u zelf kunt doen
Ego-syntonie kan door de getroffen persoon in geen geval alleen worden behandeld. Geconditioneerd door het ziektebeeld, ervaart hij geen lijden onder druk, noch zal hij beseffen dat hij iets aan zijn situatie moet veranderen. In ieder geval moet psychotherapeutische hulp worden geboden die de bestaande psychische aandoening en de ego-syntonie aanpakt. Pas als de betrokkene tot het inzicht heeft gekomen dat zijn gedrag abnormaal is, kan een combinatie van psychotherapie en zelfhulp slagen. Dit omvat bijvoorbeeld het bijwonen van zelfhulpgroepen, maar kan ook het reflecteren op het eigen handelen en denken zijn. Hiervoor kan een dagboek of praten met mensen in de omgeving helpen. Het doel is dat de getroffen persoon leert zijn of haar eigen handelen te beoordelen als aanvulling op de therapie, en dus ook zijn of haar eigen gedragspatronen te herkennen, zodat hij of zij vervolgens vatbaar is voor gedragstherapie Om de getroffen persoon te leren zijn waarnemingsproces aan te passen, zodat hij zijn irrationele gedrag beter herkent, is het belangrijk dat hij communiceert met zijn omgeving en daarom moet er op reflectie worden gereageerd. Het is de vraag of de omgeving de patiënt probeert te overtuigen van zijn irrationele handelingen, ook al voelt hij zich nog niet zo. Dit zal waarschijnlijk resulteren in spanningen dat kan leiden tot onbegrip, isolatie, bekrachtiging van een waanvoorstelling of agressie.
