Beenmerg transplantatie omvat de overdracht van beenmerg, en dus stamcellen, om regelmatige hematopoëse te herstellen. Beenmerg transplantatie wordt over het algemeen geïndiceerd wanneer het hematopoëtische celsysteem ernstig is aangetast als gevolg van een tumorziekte of eerder therapie (vooral hogedosis chemotherapie).
Wat is beenmergtransplantatie?
Beenmerg transplantatie omvat de overdracht van beenmerg, en dus stamcellen, om regelmatig te herstellen bloed vorming. Beenmergtransplantatie (of afgekort BMT) is de vervanging van beschadigd hematopoëtisch beenmerg (medulla ossium) door gezonde beenmergcellen, wat doorgaans nodig kan zijn na een kwaadaardige tumor ziekten en / of hoog-dosis chemotherapie of straling therapie In het algemeen wordt onderscheid gemaakt tussen autologe beenmergtransplantatie, waarbij het getransplanteerde beenmergmateriaal afkomstig is van de te transplanteren patiënt (autologe donatie), en allogene beenmergtransplantatie, die in de meeste gevallen wordt toegepast en waarbij de donor en ontvanger is niet dezelfde persoon (niet-gerelateerde donatie). Idealiter kan een zogenaamde isologente beenmergtransplantatie worden uitgevoerd, die wordt gekenmerkt door het feit dat de te transplanteren cellen afkomstig zijn van een tweeling van de aangedane persoon.
Functie, effect en doelen
Over het algemeen is beenmergtransplantatie altijd nodig wanneer het beenmerg, waarbij alles bloed cellen worden gevormd, is zo beschadigd door ziekte of bepaalde therapieën dat het deze functie niet meer kan vervullen. Een aanzienlijke verslechtering van de beenmergfunctie kan voornamelijk het gevolg zijn van kwaadaardige tumoren zoals lymfoom (kanker van de weefselvocht klieren) of leukemie (kanker van de bloed) en solide tumor ziekten Evenzo uitgesproken autoimmuunziekten, welke leiden tot vernietiging van de eigen structuren van het lichaam als gevolg van een ontregelde immuunsysteem, kan beenmergtransplantatie noodzakelijk maken. Bovendiendosis chemotherapie or radiotherapie maatregelen een verhoogd risico hebben om het beenmerg te beschadigen. Voorafgaand aan een beenmergtransplantatie worden de bloed- en urinespiegels gewoonlijk geanalyseerd, de borst (thorax) is geröntgend, de buik en hart- worden sonografisch onderzocht, en een ECG (elektrocardiogram) en EEG (electroencephalography) worden op maat uitgevoerd hersenen golven. Bovendien een longfunctietest en, in sommige omstandigheden, een computertomografie scan komen vaak voor. Op basis van een beenmergpunctiewordt in veel gevallen een weefselmonster genomen en gecontroleerd op overeenkomsten van bepaalde weefselkenmerken zoals humane leukocytenantigenen (HLA). Voordat het beschadigde beenmerg wordt vervangen, moet het volledig worden vernietigd, vooral in het geval van kwaadaardige tumoren, om herhaling te voorkomen. Dit wordt meestal bereikt door chemotherapie met hoge doses met cytostatica drugs of door een combinatie van chemotherapie en radiotherapie Deze voorbehandeling, bekend als conditionering en duurt gemiddeld vier tot tien dagen, wordt gevolgd door beenmergtransplantatie. Bij allogene beenmergtransplantatie wordt beenmergmateriaal gewonnen uit het beenmerg of worden beenmergstamcellen geoogst uit het bloed van de donor (perifere stamcelverzameling) en vervolgens via een infuus in het bloedsysteem van de ontvanger gebracht. ader De geïnfundeerde gezonde beenmergcellen komen via het bloedsysteem het beenmerg binnen, bezinken en delen zich. Als het therapie succesvol is, beginnen de pas gevestigde beenmergcellen na een paar weken zelf bloedcellen te synthetiseren. Een autologe beenmergtransplantatie (autologe beenmergdonatie) wordt doorgaans toegepast als er geen geschikte donor kan worden gevonden. Hiervoor wordt het eigen beenmerg van de patiënt verwijderd, verwerkt en vervolgens ingevroren tijdens een remissiefase waarin geen nieuwe tumorcellen worden gevormd. Na chemotherapie en radiotherapie voorbehandeling, wordt het autologe beenmerg teruggegeven aan de getroffen persoon.
Risico's, bijwerkingen en gevaren
Beenmergtransplantatie is een zeer stressvolle en ernstige chirurgische ingreep die levensbedreigende complicaties tot gevolg kan hebben. Beenmergtransplantatie wordt dan ook gewoonlijk alleen uitgevoerd als alle behandelingsalternatieven zijn uitgeput en in aanwezigheid van een levensbedreigende onderliggende ziekte met goede vooruitzichten. van genezing door een operatie. Tijdens de chirurgische ingreep kunnen verschillende complicaties optreden. In zeldzame gevallen nestelen de getransplanteerde beenmergcellen zich bijvoorbeeld niet in het beenmerg van de ontvanger. In sommige gevallen markeren de getransplanteerde cellen weefselstructuren van de ontvanger als vreemd en vallen ze aan. De huid, lever en / of de darm van de ontvanger worden in het bijzonder aangetast. De reactie kan echter worden gecontroleerd door immunosuppressieve geneesmiddelen en, indien nodig, tegengegaan bij overreacties. Bovendien is het risico van infectieziekten is sterk toegenomen tijdens de eerste drie maanden na de operatie, wanneer het bloed en het immuunsysteem worden hersteld, en zelfs een simpele koud kan levensbedreigend zijn voor de patiënt. Als gevolg van de chemotherapeutische voorbehandeling wordt de immunologische kennis van het afweersysteem vernietigd, zodat deze opnieuw moet worden verworven. Beschermende vaccinaties tegen tetanus, difterie of polio moet dienovereenkomstig worden herhaald. Bovendien is er bij beenmergtransplantatie slechts een gering risico voor de donor, dat is afgeleid van de gebruikelijke gevaren die verband houden met anesthesie.
