Is het mogelijk om het langetermijngeheugen volledig te verliezen?
Lange termijn geheugen als zodanig is geen apart onderdeel van de hersenen. Men kan zich eerder verschillende verbonden ketens van verbindingen voorstellen tussen verschillende zenuwen. Daarom is het onwaarschijnlijk dat een blessure de gehele lange termijn schade zal toebrengen geheugen met al zijn zenuwverbindingen. Het is eerder waarschijnlijk dat na een trauma, zoals een auto-ongeluk met een ernstig hoofd letsel, onderdeel van de lange termijn geheugen Is verloren. Vaak kunnen veel verbindingen tussen zenuwcellen echter worden hersteld door oefening en herhaling.
Zijn er tests om de prestaties van langetermijngeheugen te testen?
Er zijn verschillende manieren om het langetermijngeheugen te controleren. Er is echter geen algemeen aanvaarde test voor de prestaties van langetermijngeheugen. Op internet zijn verschillende soorten toetsen en vragenlijsten te vinden.
Deze moeten echter worden uitgeprobeerd Reservering. Een test die binnen een half uur kan worden uitgevoerd, kan bijvoorbeeld de prestaties van het langetermijngeheugen, waarin informatie jarenlang kan worden opgeslagen, niet goed meten. Ook is een IQ-test geen geschikte methode om de capaciteit van het langetermijngeheugen te controleren.
Over het algemeen is het moeilijk om de prestaties van het langetermijngeheugen te beoordelen met bijvoorbeeld punten. Voor kortetermijngeheugen zijn er echter verschillende tests die een overzicht van de prestaties kunnen geven. Daarom is het nuttiger om de prestaties van het langetermijngeheugen te testen door een afzonderlijk onderzoek. Voor dit doel kan worden geprobeerd om verschillende informatie die in het verleden is geleerd op te roepen.
Wat is het verschil met kortetermijngeheugen?
In tegenstelling tot het langetermijngeheugen is het kortetermijngeheugen verantwoordelijk voor de korte opslag van informatie. Hierbij zijn verschillende typen te onderscheiden. Elke seconde nemen we veel informatie waar die de zogenaamde ultra-korte termijn geheugen.
Hier blijft de informatie slechts enkele seconden staan en wordt dan voor het grootste deel weer uitgezocht. De rest van de informatie komt in het eigenlijke korte-termijngeheugen terecht. Dit is verantwoordelijk voor het opslaan van informatie gedurende een paar minuten en omvat, afhankelijk van het type informatie, gewoonlijk ongeveer vijf tot negen inhoud.
Dienovereenkomstig is er een relatief duidelijke limiet aan de hoeveelheid informatie die kan worden opgeslagen in het korte-termijngeheugen. Aan de andere kant heeft langetermijngeheugen geen voorheen bekende limiet voor de hoeveelheid informatie die kan worden opgeslagen. Bovendien kan het langetermijngeheugen informatie maanden tot jaren opslaan, zelfs een heel leven. Het kortetermijngeheugen daarentegen is verantwoordelijk voor het opslaan van informatie voor een korte periode, vaak slechts enkele minuten. De tussenfase tussen korte- en langetermijngeheugen is het werkgeheugen, dat informatie van minuten tot maanden kan opslaan.
