Effect op het hart
De effecten van alcoholgebruik op de cardiovasculair systeem worden al decennia lang besproken. Veel wetenschappers zijn van mening dat een matige consumptie van alcohol, van maximaal één glas rode wijn per dag, de kans op hart- en vaatziekten kan verkleinen. Als er meer wordt gedronken, is het risico echter groter hart- schade neemt aanzienlijk toe.
Alcohol veroorzaakt de bloed druk om acuut te stijgen en zo de hartslag te beïnvloeden. De hart- slaat daarom sneller dan normaal. Dit kan leiden tot hartritmestoornissen zoals extrasystolen (extra hartslagen) en boezemfibrilleren.
Regelmatig alcoholgebruik kan zelfs bij jonge mensen extrasystolen veroorzaken. Deze blijven vaak onopgemerkt en treden zelfs op als de persoon verder gezond is. Op de lange termijn is het toegenomen bloed druk kan een negatief effect hebben op de cardiovasculair systeem.
Bij alcoholisten die overdag veel consumeren, hoge bloeddruk vereist vaak behandeling. Overmatig alcoholgebruik kan bevorderen hart- spierziekten en hartritmestoornissen zoals boezemfibrilleren. In het ergste geval kan alcoholmisbruik zelfs leiden tot plotselinge hartdood.
Effect op de lever
De lever is verantwoordelijk voor 90% van de afbraak van alcohol en lijdt het meest onder overmatige consumptie. De lever breekt de alcohol in twee fasen af met behulp van de lever enzymen.
- In de eerste fase wordt de alcohol afgebroken door het enzym alcoholdehydrogenase.
Er wordt een giftig tussenproduct gevormd: aceetaldehyde. Acetaldehyde is verantwoordelijk voor schade door het hele lichaam wanneer alcohol wordt misbruikt.
- In de tweede fase van alcoholontleding wordt aceetaldehyde omgezet in acetaat (azijnzuur). Het azijnzuur wordt verder omgezet en geïntroduceerd in de natuurlijke stofwisseling: de citraatcyclus, de vetzuurcyclus en de cholesterol synthese.
Overmatig alcoholgebruik leidt daarom tot verhoogde vetzuren in de lever. Dit verklaart waarom alcoholmisbruik kan leiden tot een leververvetting. Als men te veel alcohol drinkt, probeert het lichaam zich aan te passen aan de behoefte en activeert het een ander enzym, de "mixed-functional oxidase" (MEOS).
Dit enzym helpt om de alcohol sneller af te breken tot aceetaldehyde. Het resulterende toxine wordt echter niet sneller afgebroken, maar is in plaats daarvan in grotere hoeveelheden in het lichaam aanwezig. Het aceetaldehyde tast al op korte en middellange termijn de celfunctie van de levercellen aan.
Op de lange termijn leidt de ophoping van vetzuren in de lever tot de vorming van leververvetting. Na verloop van tijd, de leververvetting kan ontstoken raken, wat resulteert in leververvetting hepatitis. Dit leidt uiteindelijk tot de vernietiging van de leverlobben.
Op de lange termijn ontwikkelt zich levercirrose (gekrompen lever). Vanwege de ontstekingsprocessen in de lever worden levercellen vervangen door functioneel bindweefsel, zodat de lever zijn taken steeds minder effectief kan uitvoeren. Helaas, levercirrose is onomkeerbaar en wordt levensbedreigend naarmate het vordert.
Alle artikelen in deze serie:
