Duur van de allergische reactie | Allergie door amoxicilline

Duur van de allergische reactie

De duur van de allergische reactie tegen de werkzame stof amoxicilline hangt af van de ernst ervan, van de patiënt zelf en van hoe snel het medicijn dat de allergische reactie veroorzaakt uit het lichaam wordt verwijderd of er niet meer aan wordt toegediend. Kleinere huiduitslag, die ook vroeg werd opgemerkt, verdwijnen vaak nog dezelfde dag. Andere symptomen, zoals netelroos, puisten, eczeemmaagdarmklachten en ongesteldheid kunnen ook enkele dagen aanhouden.

Hun verbetering kan dan specifiek worden bewerkstelligd door behandeling. In het ergste geval allergisch schokken kan optreden, wat ook een levensbedreigende noodsituatie kan zijn. De schokken kan tot meerdere dagen duren en in sommige gevallen kan een intensieve medische behandeling van meerdere dagen nodig zijn.

Wat zijn de alternatieven voor amoxicilline?

Amoxicilline behoort tot de groep penicillines. Sinds een allergie voor Amoxicilline is ook een allergie voor de andere penicillines, deze kunnen ook niet worden gegeven, hoewel ze een vergelijkbaar werkingsspectrum hebben. Verder een allergie voor penicilline kan ook een allergie zijn voor cefalosporines.

Afhankelijk van de bacteriële ziekte moet dan een ander antibioticum worden gebruikt. Vaak is dit een antibioticum uit de groep van fluorochinolonen or macroliden. In het geval van longontsteking, fluorochinolonen (bv

levofloxacine) of macroliden (bijv. claritromycine) worden als alternatief gebruikt. Voor amandelontsteking, macroliden bijv. erytromycine of clindamycine worden gegeven. Amoxiciline wordt ook vaak gebruikt om uit te roeien Helicobacter pylori.

De Helicobacter pylori is een bacterie die wordt geassocieerd met maag zweren. Metronidazol wordt gebruikt in plaats van amoxiciline. In het geval van Lyme, dat wordt overgedragen via teken, wordt Doxycyclin als alternatief gebruikt.

Naast deze veel voorkomende indicaties voor amoxicilline, zijn er vele andere ziekten waarvoor amoxiciline wordt gebruikt. In sommige gevallen wordt een uitstrijkje gebruikt om te bepalen welke antibiotica kan tegen de bacterie worden gebruikt. De antibioticaklasse van cefalosporines behoort ook tot de bètalactamen en bevat daarom vergelijkbare componenten waartegen de antilichamen van amoxicilline-allergielijders kan worden gericht. Er is dus een vier keer zo grote kans op een allergie voor cefalosporines in het geval van een reeds bestaande amoxicilline of penicilline allergie. Het is echter handig om een allergietest, aangezien cefalosporines belangrijk zijn antibiotica bij de behandeling van bronchitis, middenoor infecties longontsteking en bij de profylaxe van infecties tijdens operaties.

Kunnen andere penicillines ook een allergie veroorzaken?

De antibiotica uit de groep van penicillines behoren tot de meest gebruikte bij de behandeling van vele ziekten. Ze spelen dus ook een grote rol bij het ontstaan ​​van een allergie. Omdat er veel verschillende penicillines zijn, zoals natuurlijk penicilline G en V, aminopenicillines of penicillinase-resistente penicillines, de allergische reacties op de werkzame stof verschillen ook.

De natuurlijke penicillines veroorzaken meestal een onmiddellijke reactie. Dit manifesteert zich als urticaria huiduitslag met wheals, eczeemangio-oedeem of zelfs levensbedreigend anafylactische shock met ademhalings- en bloedsomloopproblemen. Hier is een snelle behandeling dringend vereist.

Aminopenicillines, aan de andere kant, veroorzaken vaak pas een reactie na een paar dagen na behandeling met het medicijn. De laat optredende allergie manifesteert zich vaak in de vorm van een exantheem. Omdat de verschillende penicillines qua chemische structuur erg op elkaar lijken, is het mogelijk om op dezelfde manier te reageren op een ander antibioticum uit deze groep als de patiënt een allergie heeft gehad. Daarom moet deze groep grotendeels worden vermeden en moeten andere antibiotische preparaten worden gebruikt voor de behandeling. .