Anale fissuur: diagnostische tests

Diagnostiek van medische apparatuur zijn meestal niet vereist.

optioneel diagnostiek van medische apparatuur - afhankelijk van de resultaten van de geschiedenis, fysiek onderzoek, laboratorium diagnostiek en verplicht diagnostiek van medische apparatuur - voor differentiële diagnostische verduidelijking.

  • Proctoscopie (rectoscopie; onderzoek van het anale kanaal en onderste rectum / rectum; onder lokale / lokale anesthesie; eventueel ook onder narcose); indicaties:
    • Bij twijfel over de vermoedelijke diagnose van een acuut anale kloof.
    • Bij aanhoudende (aanhoudende) symptomatologie onze conservatieve therapie gedurende 6 tot 8 weken.
  • Endosonografie (endoscopisch ultrageluid (EUS); echografisch onderzoek uitgevoerd van binnenuit, dwz de ultrageluid sonde wordt in direct contact gebracht met het interne oppervlak (bijvoorbeeld de slijmvlies van de maag/ darm) door middel van een endoscoop (optisch instrument)).
  • Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI), biopsie (weefselafname), enz. - voor differentiële diagnose van cryptogene perianale abcessen (etterende ontsteking in de weefsels rond de anus) en fistels