Allergie door amoxicilline

Introductie

Veel antibiotica kan een veroorzaken allergische reactie. Een van de meest voorkomende allergieën is antibiotica met het actieve ingrediënt penicilline, zoals amoxicilline. Amoxicilline behoort tot de zogenaamde ß-lactam antibiotica en is ook een breedspectrumantibioticum dat kan worden toegediend in de vorm van medicatie of als een infuus. Algemene informatie over dit antibioticum vindt u onder: Amoxicilline

Symptomen van allergie

De allergische reactie kan verschijnen onmiddellijk na inname van het geneesmiddel of kan tot enkele dagen later optreden. Een amoxicilline allergie kan daarom worden geclassificeerd als een direct of laat type. Onmiddellijke reacties omvatten een typische huiduitslag bij allergie, misselijkheid en brakendiarree koorts, malaise, gezwollen weefselvocht knooppunten of zelfs allergisch schokken.

Een staat van verwarring kan ook mogelijk zijn als een overgevoeligheidsreactie. In het geval van een bestaande allergie voor de werkzame stof amoxicilline, komen latere reacties veel vaker voor. Ze worden vaak pas merkbaar tussen de 5e en 14e dag na toediening van het medicijn.

De ernst van de reactie op de werkzame stof hangt vaak af van de dosis van het geneesmiddel, maar ook van de wijze van toediening. Antibiotica die via injectie of intraveneus worden toegediend, zijn veel ernstiger dan die oraal worden toegediend. Allergisch schokken komt vaker voor wanneer antibiotica intraveneus worden toegediend en manifesteert zich meestal onmiddellijk na toediening.

Schok komt zelden voor tot dagen later. De uitslag kan onmiddellijk optreden in de context van een allergische reactie tot amoxicilline of zelfs enkele dagen na toediening van het allergene geneesmiddel. De ernst van de uitslag kan op verschillende manieren voorkomen.

Er kan een kleine roodheid van de huid optreden, verspreid over grote delen of eczeem. Bovendien kan de uitslag ook optreden in de vorm van netelroos. Netelroos zijn verhogingen van de huid van verschillende grootte, die meestal samen met roodheid en jeuk voorkomen.

De uitslag kan zich vanuit de bruine olie verspreiden als de medicatie intraveneus wordt toegediend, zodat deze vrij vroeg kan worden opgespoord en de inname van de medicatie ook vroegtijdig kan worden gestopt. Naast de striemen kunnen ook de meer onaangename puisten verschijnen. Dit zijn vaak puistjesachtige kleine blaren.

Als sterkere variant kunnen ze worden gevuld met wat weefselvloeistof en ook meer ontstoken raken. Ze kunnen ook een onaangename jeuk veroorzaken. De ernst van de uitslag hangt meestal af van de toegediende dosis van het ondraaglijke geneesmiddel (amoxicilline) en ook van de patiënt zelf.

Behandeling

De behandeling van een overgevoeligheidsreactie op amoxicilline omvat in eerste instantie de snelst mogelijke eliminatie van de opwekkende stof. Het mag pas zo snel mogelijk aan het lichaam worden toegediend als precies duidelijk is welke stof een allergie veroorzaakt. Als de allergische reactie zich manifesteert in de vorm van milde symptomen zoals huiduitslag of striemen, kan de patiënt een antihistaminicum krijgen.

Het verlicht snel de symptomen. Bij maagdarmklachten zoals misselijkheid en diarree, anti-emetica en geneesmiddelen die de elektrolyt vasthouden evenwicht in balans kan worden genomen. Bovendien kan de patiënt vloeistoftoevoerende infusen krijgen als de symptomen ernstiger zijn en hij veel water verliest door diarree.

In ernstigere gevallen, zoals een astma-aanval of allergische shock, moeten onmiddellijk tegenmaatregelen worden genomen, aangezien deze reacties ook een gecompliceerder noodgeval kunnen worden. Bij een astma-aanval krijgt de patiënt bronchusverwijdende medicatie om hem / haar weer beter te laten ademen. Bij een schoksituatie kan de bloedsomloop ontsporen.

Dit kan gepaard gaan met een enorme drop-in bloed druk en een stijging van de polsslag. Daarom kan behandeling en continue observatie van de patiënt op de intensive care ook noodzakelijk zijn. Daar worden regelmatig zijn vitale parameters gemeten en krijgt hij circulatiestabiliserende medicatie.

Als er voor het eerst een overgevoeligheidsreactie is opgetreden, moet de behandelende arts de patiënt een allergiepas geven. Daar wordt de allergische reactie op een bepaald medicijn of werkzame stof gedocumenteerd. De allergiepas moet altijd door de patiënt worden gedragen, zodat hij / zij in geval van nood, EHBO'ers of artsen kan worden geïnformeerd over de bestaande allergie. Bovendien moet de patiënt bij toekomstige behandelingen altijd de arts op de hoogte stellen van zijn of haar allergie, aangezien chemisch gerelateerde antibiotica ook een allergische reactie kunnen veroorzaken.