Diagnose
Als de arts een paradoxaal vermoedt embolie, de patienten medische geschiedenis wordt eerst onderzocht. Het is belangrijk om te weten of er een verhoogd risico is op embolie bij de patiënt en of hij medicijnen gebruikt. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek.
Er wordt gecontroleerd of pijn komt voor in bepaalde delen van het lichaam, of de huid in deze gebieden bleek is en of dit gebied koeler is dan de rest van het lichaam. Bovendien wordt de diagnose gesteld door middel van ultrageluid, Doppler-echografie or angiografie (beeldvorming van bloed schepen). Om een betrouwbare diagnose te stellen van een paradoxaal emboliewordt een contrastmiddel in een arm geïnjecteerd ader.
Dit contrastmiddel stroomt door de ader aan de rechter atrium. De kleuring laat zien of het blijft stromen in de pulmonale circulatie of rechtstreeks in de linker atrium. Als het in het linker atriumkan de dokter een diagnose stellen paradoxaal embolie omdat een slagader Is geblokkeerd.
Duur en prognose
In het geval van een paradoxaal embolie, de duur en prognose hangt sterk af van hoe snel men een spoedarts belt en vervolgens hoe snel men in het ziekenhuis wordt behandeld. Hoe sneller hoe beter! Dit is de doorslaggevende factor bij het bepalen of weefsel in de getroffen gebieden al is afgestorven door het onderaanbod van bloed.
Soms de omgeving schepen compenseren voor het tekort, maar niet in het geval van grote schepen. Na een ernstige paradoxaal emboliemoeten de getroffen personen naar revalidatiecentra waar ze kunnen herstellen met behulp van ergotherapie of fysiotherapie. Dit verblijf kan, afhankelijk van de omstandigheden, enkele weken duren.
In het algemeen, als iemand al een paradoxale embolie heeft gehad, is het net zo goed mogelijk om een "normale" embolie te hebben. Om deze reden is het belangrijk om profylactische maatregelen te nemen om embolie te voorkomen.
