Dermatologie is het gebied van de geneeskunde dat zich bezighoudt met ziekten en veranderingen bij de mens huid De diagnose en behandeling van geslachtsziekten kan ook onder de dermatologie vallen. In 2012 waren er in Duitsland meer dan 5300 praktiserende dermatologen.
Wat is dermatologie?
Dermatologie is het gebied van de geneeskunde dat zich bezighoudt met ziekten en veranderingen bij de mens huid Dermatologie is een van de specialismen in de geneeskunde en houdt zich bezig met de diagnose, behandeling, onderzoek en preventie van huid ziekten. Deze omvatten zowel infecties als niet-infectieziekten, waaronder ook tumoren en andere vallen huidveranderingen Na het voltooien van hun medische studies, moeten toekomstige dermatologen 60 maanden bijscholing tot specialist volgen. Hier kunnen ze zich specialiseren in een van de subspecialiteiten van de dermatologie, bijvoorbeeld dermatoallergologie, dermatochirurgie of venerologie (dit vakgebied houdt zich voornamelijk bezig met seksueel overdraagbare aandoeningen Dermatologen kunnen zowel in klinieken als in hun eigen medische praktijken werken.
Behandelingen en therapieën
Dermatologie speelt een rol wanneer het gaat om ziekten of veranderingen van de menselijke huid. Het behandelingsspectrum van de specialiteit begint met relatief onschadelijke ziekten zoals acne en strekt zich uit tot allergische huidreacties en infecties van verschillende soorten op de huid kanker Acuut letsel veroorzaakt door brandwonden of chemische brandwonden zijn ook inbegrepen. Patiënten raadplegen meestal een dermatoloog als ze een verandering in de huid op een of meer delen van het lichaam opmerken. Dit kan bijvoorbeeld permanente jeuk, zwelling of uitslag zijn. Enorme huidvlekken die niet kunnen worden verwijderd of roos or psoriasis zijn ook een geval voor de dermatoloog. Vaak worden patiënten ook door de huisarts naar de specialist verwezen als hij of zij vaststelt dat de voorwaarde valt onder de dermatologische behandeling. In principe kunnen alle veranderingen in de huid aan de dermatoloog worden voorgelegd, ook al zijn ze mogelijk alleen het symptoom van een bestaande ziekte die niet direct verband houdt met de huid. Dit is bijvoorbeeld het geval bij tal van allergische reacties. De reden voor de soms aanhoudende striemen en zwellingen, die niet zelden gepaard gaan met jeuk, is een allergie aan een bepaalde stof. De reactie op de huid is slechts een symptoom en dus geen huidziekte in de ware zin van het woord. Omdat de specialismen van de geneeskunde in veel gevallen overlappen, zijn er ook specialisten binnen de dermatologie die optimaal zijn opgeleid voor dergelijke overlappende ziekten. Dit zijn bijvoorbeeld dermatochirurgen, dermatooncologen of dermatoallergologen.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Aan het begin van een dermatologisch onderzoek is er een gedetailleerd gesprek met de patiënt. Hierin kunnen de exacte klachten en mogelijke triggers worden besproken. De patienten medische geschiedenis wordt ook rekening gehouden tijdens het onderzoek, omdat het informatie kan geven over eerdere aandoeningen of individuele risico's. De dermatoloog onderzoekt vervolgens de aangetaste huidgebieden. EEN bloed test, vaak samen met een uitstrijkje of een weefselmonster, helpt bij de diagnose. In het laboratorium kan de exacte oorzaak van de symptomen worden bepaald. Nadat is vastgesteld om welke ziekte het gaat, kan de juiste behandeling worden gestart. Milde klachten zijn wellicht al te genezen zalven or geneeskrachtige baden Bij allergische reacties worden eerst de symptomen behandeld, gevolgd door de allergie zelf. Dit houdt meestal in dat de triggerende stof wordt vermeden; desensibilisatie wordt vaak ook uitgevoerd. Als er een infectie aanwezig is, wordt een antibioticum of soortgelijke medicatie wordt voorgeschreven om de ziekteverwekker te elimineren. Een huidverandering veroorzaakt door of suggestief voor kankerkan bijvoorbeeld operatief worden verwijderd. Als het inderdaad om een kwaadaardige huidtumor gaat, kan er ook bestraling mee plaatsvinden chemotherapie Dermatologen werken dus met tal van verschillende apparaten en stoffen, die allemaal in andere takken van de geneeskunde worden aangetroffen. Afhankelijk van de ernst van de ziekte en het type en de intensiteit van de therapiekan de behandeling zowel poliklinisch in de praktijk als intramuraal in een kliniek worden uitgevoerd.
