Urinaire onkruid: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

De uricula is een onopvallende plant die plat op de grond groeit in zandgronden en braakland. Zijn niet veeleisende karakter maakt het een ideale gazonvervangende plant. Sinds de middeleeuwen staat het bekend als medicinale plant. De geneeskrachtige eigenschappen zijn weerspiegeld in de populaire naam nierkruid.

Voorkomen en teelt van de nierwier

Naast de medicinale voordelen is de plant populair bij tuinders als bodembedekker en gazonvervangende plant. Urinewiet heeft de botanische naam Herniaria glabra. Het kruid behoort tot de kruidnagelfamilie en komt oorspronkelijk uit de gematigde streken van Europa en West-Azië. De plant kan een eenjarig, tweejarig of meerjarig zijn. Hij groeit plat op de grond en de stengels bereiken een maximale lengte van maximaal 30 centimeter. Het kruid vertakt zich langs de grond en wordt maar drie centimeter hoog. De heldergroene tot geelachtige bladeren zijn eivormig en wintergroen. De bloeiperiode, met straalvormige witachtig groene bloemen, loopt van juli tot de herfst. De plant vormt dan een dunwandige notenvrucht met zwarte zaden. Het kruid geeft de voorkeur aan zonnige locaties en zandgronden. Het is te vinden op droge zandgebieden, hellingen, zandbakken, heide en braakliggende terreinen. Het nestelt zich ook op scheuren in het trottoir of ongebruikte verkeerseilanden. De belangrijkste bestanddelen van de uricula zijn saponinen, flavonoïden, coumarines en etherische oliën. De volksgeneeskunde schrijft een diuretisch effect toe aan het bevat saponinen en flavonoïden. De saponinen zorg ervoor dat het kruid schuimt als zeep wanneer het wordt ingewreven en het de populaire naam koekoekzeep heeft verdiend. De ingrediënten van het kruid zijn farmacologisch nog te weinig bestudeerd.

Effect en toepassing

Medicinaal gebruik dateert uit de 16e eeuw. In Oostenrijk wordt het kruid erkend als geneesmiddel. In Duitsland wordt het voornamelijk gebruikt in de volksgeneeskunde als huismiddeltje of in de natuurgeneeskunde. De componenten die als remedie worden gebruikt, zijn de bovengrondse geoogste en gedroogde delen. De plant bevat tijdens de bloeitijd de meest effectieve ingrediënten. Als remedie is het kruid verkrijgbaar in de vorm van dragees, tonics of theesoorten​ Deze zijn verkrijgbaar in apotheken, kruidenwinkels of online retailers. Soms wordt de plant opgenomen in blaas en nier theesoorten of in afgewerkte medicijnen uit de urologie. De bronnen van aanvoer van het kruid zijn voornamelijk wilde collecties, aangezien het geen rol speelt in de farmacologie of landbouw als een gecultiveerde plant. Het kruid vereist droog, koel en beschermd tegen lichte opslag. Het wordt uitwendig in de volksgeneeskunde gebruikt als badadditief of wasmiddel en, volgens de traditie, helpt het bij rood worden huid en gezwollen ledematen. Naast de medicinale voordelen, is de plant populair bij tuinders als bodembedekker en gazonvervangende plant. Het is geschikt voor rotstuinen en natuurtuinen en scoort hoog op het gebied van loopvlakweerstand. Het is een onderhoudsarme plant die na het planten geen verdere verzorging nodig heeft. Dit kenmerk, samen met het voordeel dat het groenblijvend is, maakt het ideaal voor het vergroenen van graven of randen van bedden. Het heeft echter een zonnige locatie en een zanderige maar niet te droge grond nodig om zich te vestigen en te gedijen.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

In de vervagende middeleeuwen en in de moderne tijd was het urinekruid een veelzijdig middel: het werd voor gebruikt blaas en nier aandoeningen, geslachtsziekten​ Ondertussen effectiever drugs voor deze ziekten zijn in gebruik in de traditionele geneeskunde. Commissie E, een Duitse commissie van deskundigen die kruidengeneesmiddelen beoordeelt, wijst therapeutisch gebruik van het kruid af. De effectiviteit is niet voldoende bewezen. Alleen een zwak krampstillend effect is wetenschappelijk bewezen. Individuele studies onderzochten de voordelen van deze plant en ontdekten dat deze verminderde hypertensie en positief gestegen nier functie. Een andere studie heeft aangetoond dat de plant een sterk antimicrobieel effect had tegen uropathogene E.coli bacteriën. Deze vorm van bacteriën is verantwoordelijk voor urinewegaandoeningen. De studie suggereert dat het kruid mogelijk effectief is in blaas en urinewegaandoeningen. In Oostenrijk wordt het kruid gebruikt bij aandoeningen van de blaas, nieren, luchtwegen zoals bronchitis, longen en huid.Volksgeneeskunde en natuurgeneeskunde schrijven positieve effecten toe op de blaas en nierfunctie naar het urinekruid. Het wist het luchtwegen door hoesten-kalmerende en slijmoplossend eigendommen. Bovendien heeft het een desinfecterende en wondgenezende werking, zodat het uitwendig kan worden gebruikt als kompres voor rood wordende huid​ Als een blos therapie theesoorten worden gebruikt voor urinestenen en krampen​ Het diuretisch effect is het meest effectief met twee tot drie kopjes thee per dag: ongeveer anderhalve gram van het gesneden kruid met koud water en kook kort. Laat de thee dan vijf minuten trekken en giet het tenslotte door een zeef. Het kruid smaakt licht krassend en werkt rustgevend. Homeopathie gebruikt ook de verse delen van de plant bij de behandeling van nierziekten en ziekten van de urinewegen​ Bijwerkingen van het gebruik zijn niet bekend. Overlevering vervangt echter geen arts. Het is raadzaam om een ​​eventuele aanvraag vooraf met de behandelende arts te bespreken.