Producten
Denosumab is in de handel verkrijgbaar als oplossing voor injectie in een voorgevulde spuit (Prolia). Het antilichaam werd in veel landen, in de Verenigde Staten en in de EU in 2010 goedgekeurd. Denosumab wordt ook gebruikt bij tumortherapie (Xgeva). Dit artikel heeft betrekking op osteoporose behandeling.
Structuur en eigenschappen
Denosumab is een humaan IgG2 monoklonaal antilichaam met een moleculaire massa van 147 kDa. Het medicijn wordt geproduceerd door biotechnologische methoden.
Effecten
Denosumab (ATC M05BX04) heeft antiresorptieve eigenschappen. Het antilichaam vermindert de botresorptie, waardoor het bot toeneemt massa en sterkte. Het vermindert dus het risico op breuk tijdens therapie. De effecten zijn gebaseerd op binding aan RANK-ligand (RANKL). RANKL staat voor. Het is een oplosbaar en transmembraaneiwit dat nodig is voor de vorming, functie en overleving van osteoclasten. Denosumab voorkomt dat RANKL zijn receptor RANK activeert, die zich op het oppervlak van osteoclasten en hun voorlopers bevindt. De halfwaardetijd is in het bereik van 26 dagen. in tegenstelling tot bisfosfonaten, denosumab wordt niet in het bot opgenomen.
Indicaties
- Voor de behandeling van osteoporose bij postmenopauzale vrouwen om wervel- en niet-wervelfracturen te voorkomen.
- Behandeling om het botmineraal te verhogen dichtheid bij mannen met osteoporose en een verhoogd risico op breuk.
- Adjuvante behandeling bij vrouwen met borstkanker onder adjuvante behandeling met aromataseremmers en bij mannen met prostaat kanker onder hormonale ablatietherapie wanneer er een verhoogd risico is op breuk.
Dosering
Volgens de professionele informatie. De oplossing voor injectie wordt eenmaal per 6 maanden als subcutane injectie toegediend. Administratie is mogelijk op de dijbuik, of bovenarm. Patiënten moeten voldoende krijgen calcium en vitamine D aanvulling. De halfjaarlijkse injectie levert een voordeel op therapietrouw.
Contra-indicaties
- overgevoeligheid
- Hypocalciëmie
- Zwangerschap
Volledige voorzorgsmaatregelen zijn te vinden op het medicijnetiket.
Bijwerkingen
De meest voorkomende mogelijke bijwerkingen omvatten pijn in de ledematen en musculoskeletale pijn. Na het stoppen van het medicijn, botmineraal dichtheid keert binnen enkele maanden terug naar het basisniveau van de voorbehandeling of zelfs lager. Hierdoor neemt de kans op fracturen weer toe. Er zijn meerdere fracturen van de wervelkolom gemeld (Lamy et al., 2017). Bot dichtheid verlies kan bij sommige patiënten worden voorkomen door administratie van een bisfosfonaat of andere antiresorptieve middelen. Overigens wordt geen rebound waargenomen na voltooiing van de bisfosfonaattherapie. Andere ernstige en zeldzame bijwerkingen zijn onder meer osteonecrose van de kaak, atypische femurfracturen en hypocalciëmie.
