Kunnen ouders extra helpen?
Ouders worden op verzoek van de arts of therapeut vaak tot co-therapeut gemaakt door betrokken te zijn bij het therapeutische proces. Dit betekent dat als de voorgeschreven artsen dat wensen, ouders thuis dingen uit de therapie met hun kinderen kunnen oefenen en zo helpen en verminderen de therapiekosten. Hierdoor kan het kind bepaalde oefeningen veel vaker doen dan wanneer het bijvoorbeeld maar één keer per week naar therapie gaat. Sommige gebreken of beperkingen vereisen precies deze frequente training.
Dienovereenkomstig wordt de therapie ook meerdere keren per week voorgeschreven. Als er met de kinderen aan situaties uit het dagelijks leven wordt gewerkt, lijkt het logisch dat ze deze direct thuis kunnen trainen met de steun van hun ouders buiten de therapie om. Toch heeft de betrokkenheid van de ouders bij het therapieproces ook zijn donkere kanten.
Het is mogelijk dat ouders zich overweldigd voelen in hun rol als co-therapeut en zien dat de relatie met het kind kan veranderen. Het kind merkt dat de ouder zich in de rol van therapeut anders gedraagt dan in de rol van ouder. Het kind kan dit verschil soms niet aan en wijst de ouder bijgevolg in beide rollen af.
Vooral op het gebied van psychiatrische stoornissen is het moeilijk om ouders bij de therapiesessies te betrekken. Samenvattend kan niet worden gegeneraliseerd of ouders, of in welke vorm, ouders aanvullend kunnen helpen. Dit dient altijd individueel met de behandelende therapeut te worden besproken.
