Synoniemen in bredere zin
Attention Deficit Syndrome, Psychoorganic Syndrome (POS), ADS, minimaal hersenen syndroom, gedragsstoornis met aandachts- en concentratiestoornis.
Definitie
Therapievormen voor curatieve educatie beginnen meestal waar het onderwijs negatief wordt beïnvloed door verschillende oorzaken en het onderwijs negatief wordt beïnvloed door verschillende factoren en symptomen. Als deelgebied van de pedagogiek proberen ze de symptomen probleemgericht en individueel aan te pakken en te verbeteren met behulp van verschillende methoden en maatregelen. Het aandachtstekortsyndroom kan in verschillende varianten voorkomen, dwz zonder hyperactiviteit (ADHD), met hyperactiviteit (ADHD) of als een gemengd type van beide varianten, waarbij deze op hun beurt weer heel verschillend kunnen zijn door de eigenheid van één kind.
Daarnaast hebben veel kinderen met een Attention Deficit Syndroom last van een wisselend, soms zelfs benedengemiddeld concentratievermogen en opletten. Dit is een van de redenen waarom een aandachtstekort vaak wordt geassocieerd met andere leren problemen, bijvoorbeeld met een lees-, spelling- en / of rekenzwakte. In het algemeen valt niet uit te sluiten dat een ADS-kind hoogbegaafd is, ondanks mogelijke tegenstrijdige prestaties en ernstige problemen.
Dit is doorgaans mogelijk. Het impliceert echter niet de omgekeerde conclusie dat elk ADS-kind noodzakelijkerwijs hoogbegaafd is. Uitspraken als: "Een genie controleert chaos" zijn misschien waar, maar ze zijn hier niet op hun plaats.
Op dit punt moet alleen worden opgemerkt dat een ADS-kind, net als elk ander kind, hoogbegaafd kan zijn. Het is precies op het gebied van leren problemen die DE curatieve therapievorm niet kan worden genoemd. Er is eerder een veelheid aan mogelijke therapievormen om uit te kiezen. Enkele vormen van therapie worden hieronder weergegeven.
Oefeningstherapie
Vrijelijk gebaseerd op de stelling: Beweging zet mensen in beweging, algemeen wordt aangenomen dat sport als zodanig ook een therapeutische werking kan hebben. Bij kinderen met ADHDMaar nog meer dan bij “normale” kinderen is het belangrijk ervoor te zorgen dat de sport perfect past. Oefentherapie, die werkt op psychomotorisch niveau, wordt meestal in kleine groepen uitgevoerd.
De kinderen krijgen een breed scala aan bewegingen (balanceren, springen, lopend, schommelen, glijden) en kunnen hun eigen lichaam verder ervaren en trainen vormen van beweging. Oefeningen die in het begin niet goed konden, worden na verloop van tijd veiliger, waardoor het kind uiteindelijk zelfbevestiging krijgt. De bewegingstherapie is ook geschikt voor hyperactieve kinderen. Een wat ‘zachtere’ bewegingstherapie, de zogenaamde sensomotorische integratietherapie, die hieronder wordt beschreven als een vorm van ergotherapie, is vaak succesvol gebleken.
Ergotherapie
Ergotherapie heeft tot doel stoornissen van de sensorische organen, motorische stoornissen en stoornissen van de mentale en psychische vermogens van een patiënt zodanig te genezen dat zijn onafhankelijkheid in het dagelijks leven kan worden omschreven als hersteld. Patiënten zijn daarom in alle leeftijdsgroepen te vinden, en ergotherapie kan daarom op veel verschillende gebieden als behandelingsoptie worden gevonden. Een gebied is ook de ADS - therapie.
Het begint met de typische bijkomende symptomen van ADHD evenals met de secundaire symptomen, waarbij primair rekening wordt gehouden met het sociale gedrag van het kind en het fysieke niveau wordt aangesproken door middel van motorische oefeningen. Ergotherapie bij kinderen is gebaseerd op bekende therapievormen, zoals Bobath-therapie of Ayre-therapie, of concepten volgens Frostig, Affolter, etc. De beslissing welke benadering therapeutisch wordt gevolgd, hangt af van het kind zelf.
Dit betekent dat de therapie precies begint waar het passend is voor het kind. Vanuit therapeutisch oogpunt wordt het kind precies daar opgepakt waar het geschikt is voor zijn bekwaamheid. Dit veronderstelt dat tekortkomingen worden herkend en therapeutisch worden aangepakt.
Als gevolg van de toenemende professionalisering van het beroep van ergotherapeut kan succes bij de ergotherapiebehandeling van ADHD niet worden genegeerd. De mate waarin in individuele gevallen succes kan worden behaald, is niet in algemene termen te beoordelen. Succes wordt altijd mede bepaald door de individuele bijkomende symptomen.
Er zijn te veel factoren - naast de feitelijke keuze van de therapievorm - die verantwoordelijk kunnen worden gemaakt voor een verbetering of stagnatie. Dit is gebaseerd op het feit dat zelfs de meest in het oog springende kinderen met ADHD - in relatie tot dieren - erg zorgzaam zijn en bovengemiddeld lange concentratiefasen vertonen. Na verloop van tijd bouwen ze een innerlijke en diepe band op met het dier en versterken zo het zelfvertrouwen.
Er zijn verschillende mogelijkheden met betrekking tot therapie met dieren. Eén ding mag hier echter niet worden verward: therapie met dieren is niet hetzelfde als "kind krijgt huisdier". Therapie met dieren betekent eerder dat het kind op het juiste punt wordt verbonden met een speciaal getraind dier (bijv. Hond).
Allereerst brengt het kind wat tijd door met het dier, bijvoorbeeld in de gaten gehouden door een videocamera. In de regel heeft een dergelijke therapie op verschillende gebieden een positief effect op het kind:
- Het zelfvertrouwen van het kind wordt versterkt
- Het kind krijgt genegenheid van het dier en bevordert, in contact met het dier, zijn concentratievermogen en onafhankelijkheid. - Door deze aspecten het mentale evenwicht van het kind kan worden hersteld.
Een bijzondere vorm van therapie met dieren is therapeutisch rijden. Het wordt niet alleen gebruikt op het gebied van ADS of ADHS-therapie. Naast het verbeteren van de lichaamsmobiliteit, motoriek en spierontwikkeling, heeft therapeutisch rijden tot doel om een intensieve relatie met de paarden op te bouwen en zo uiteindelijk het zelfvertrouwen en de zelfstandigheid te vergroten.
Door het positieve gevoel, een mentale evenwicht bereikt moet worden en het kind wordt dus indirect naar langere concentratiefasen geleid. Educatieve counseling centra worden altijd ingeschakeld als er zich problemen voordoen bij het onderwijs aan kinderen en jongeren en ouders deze problemen niet meer alleen kunnen oplossen. Deze zeer algemene definitie toont al aan dat centra voor educatieve begeleiding een zeer breed terrein moeten bestrijken om gedifferentieerde hulp te kunnen bieden.
Voordat ouders zich wenden educatieve begeleiding centra die hulp zoeken, moeten ze eerst toegeven dat ze alleen de gerezen problemen niet meer aankunnen. Dit inzicht is vaak niet gemakkelijk en zeker pijnlijk, maar deze opname is ook de eerste uitweg uit het probleemgebied. Aangezien pedagogen tot geheimhouding verplicht zijn en alleen in geval van ontheffing van de geheimhoudingsplicht door de ouders in contact mogen komen met andere personen die bij de opvoeding van het kind betrokken zijn, dient men vanaf het begin open en eerlijk te rapporteren over de bestaande problemen.
Alleen zo kan worden gegarandeerd dat de hulpverlening kans van slagen heeft. Zodra in de loop van het zogenoemde intakegesprek de eerste feiten zijn besproken en onder bepaalde omstandigheden al oorzaken zijn vastgesteld, dient na het intakegesprek een diagnostisch onderzoek plaats te vinden. Na het stellen van de diagnose worden individuele aspecten zichtbaar, zodat na het diagnostisch onderzoek een individueel ondersteuningsplan kan worden opgesteld dat kan putten uit de verschillende therapeutische deelgebieden. Vanwege het wettelijke recht van ouders om educatieve begeleidingzijn de educatieve adviescentra niet alleen landelijk, maar ook gratis. Educatieve adviescentra worden aangeboden door verschillende organisaties.
