Chronische sinusitis
De chronische vorm van sinusitis is een ziekte die langer duurt dan twee tot drie maanden. Ontstekingsprocessen in de maxillaire sinus, die in korte tijd meerdere keren voorkomen, behoren ook tot de chronische vorm van deze ziekte. In de meeste gevallen een chronische sinusitis het resultaat is van een acute ziekte.
Dit kan gebeuren als een acute ontsteking niet of onvoldoende geneest. Weerstand tegen antibiotica kan ook leiden tot de ontwikkeling van chronische maxillaire sinusitis. Naast de maxillaire sinussen kunnen met name de ethmoid-cellen worden aangetast door chronische sinusitis.
Andere mogelijke oorzaken zijn allergieën, kromming van de neustussenschot, nasaal poliepen of ontsteking van de tandwortel. Symptomen van een chronisch beloop van deze infectieziekte zijn onder meer een langdurig verlies van geur (anosmie), sterke, dunne loopneus (rhinorroe), afscheiding in de keel, sterke gevoelens van druk in het gebied van de hoofd (vooral de neusbijholten en de baan) en hoofdpijn. De meest frequent beschreven symptomen van sinusitis zijn onder meer matig tot ernstig hoofdpijn en een dof kloppend gevoel van druk in de hoofd gebied (vooral op de wangen en onder de oogkassen).
Opgemerkt kan worden dat de waargenomen pijn wordt aanzienlijk verslechterd bij het buigen van de hoofd richting de borst. In het geval van sinusitis, de pijn wordt meestal het duidelijkst gevoeld in het gebied van de wangen. Bovendien klagen sommige patiënten over ernstig kiespijn, wat te wijten is aan het feit dat bij veel mensen de wortels van de kiezen van de bovenkaak bereik in de maxillaire sinus. Meestal is een ontsteking van de maxillaire sinus gaat gepaard met een ernstige rhinitis, waarbij etterende, geelachtig groene afscheiding uit de neusgaten stroomt.
Dit resulteert ook in een obstructie van de normale neus ademhaling. Als de ontstekingsprocessen erg ernstig zijn, reageert het organisme met high koorts en een algemeen gevoel van uitputting. Bovendien kunnen tijdelijke visuele stoornissen optreden als gevolg van de druk in het gebied van de oogkas.
Ernstige zwelling van de wangen en / of de ontwikkeling van een ontsteking van de kiezen van de bovenkaak zijn ook mogelijk tijdens een ontsteking van de maxillaire sinus. Veel mensen die last hebben van een griep-achtige infectie merk het gelijktijdige optreden van op kiespijn. In deze context is het merkbaar dat er sprake is van koude kiespijn komt meestal uitsluitend voor in het gebied van de bovenkaak.
De tanden van de onderkaak worden in de meeste gevallen niet beïnvloed. De reden voor het gelijktijdig optreden van sinusitis en kiespijn in de bovenkaak is de nauwe anatomische buurtrelatie tussen de mondholte en de maxillaire sinus. Bovendien worden zowel de maxillaire sinus als de wortels van de boventanden meestal geleverd door een gemeenschappelijke zenuwtak.
Ontstekingsprocessen in het gebied van de neusbijholten (bijvoorbeeld in de maxillaire sinus) oefenen dus een pijnlijke prikkel uit die via deze zenuwvezels doorgaat naar de tanden. Een tweede verklaring voor kiespijn in verband met griep-achtige infecties is het feit dat er vaak ophopingen van secreties in de neusbijholten. Als gevolg hiervan neemt de druk in het sinusgebied aanzienlijk toe en lijdt de getroffen persoon aan kiespijn.
Over het algemeen is het niet nodig om een tandarts te zien als kiespijn en bovenleer luchtwegen infecties komen gelijktijdig voor. Voor de meeste patiënten helpen inhalaties met keukenzout of munt om de stroom van secreties te verhogen en zo de kiespijn effectief te verlichten. In ernstige gevallen pijnstillers zoals paracetamol® of Ibuprofen kan genomen worden.
Als de symptomen echter enkele dagen niet verdwijnen of a koorts optreedt, moet een arts worden geraadpleegd zodat indien nodig een antibioticatherapie kan worden gestart. Anders, als er geen geschikte behandeling wordt gegeven, bestaat het risico dat de acute sinusitis met kiespijn zich ontwikkelt tot een chronische vorm.
- Hoest
- sniffles
- Keelpijn en hoofdpijn
Er kunnen veel verschillende redenen zijn voor het optreden van sinusitis.
Om deze reden lijden veel patiënten aan sinusitis zonder gelijktijdig bijbehorende symptomen zoals koude of tranende ogen te melden. In deze gevallen kunnen bacteriële pathogenen, die bijvoorbeeld de benige maxillaire sinus zijn binnengedrongen vanuit de mondholte, kan de oorzaak zijn. Een bijzonder risico voor de ontwikkeling van sinusitis zonder verkoudheid is het verwijderen van kiezen uit de bovenkaak.
Bij een groot aantal volwassenen kan worden opgemerkt dat de achterste tanden van de bovenkaak een nauwe verbinding hebben met de maxillaire sinus. Bij sommige patiënten strekken de wortels van hun tanden zich zelfs rechtstreeks uit tot in de maxillaire sinus. Als de maxillaire sinus wordt geopend vanwege een noodzakelijke tandextractie (tandverwijdering), een directe verbinding met de mondholte is gecreëerd.
Bacteriële pathogenen kunnen, als geen geschikte sluitingsmethode wordt gebruikt, eenvoudig in de sinus migreren en een ontsteking van de maxillaire sinus veroorzaken zonder een rhinitis. Dit gebeurt echter relatief zelden in de dagelijkse klinische praktijk, aangezien een opening van de maxillaire sinus nu goed te behandelen is door de tandvlees en de gerichte inname van een antibioticum. De belangrijkste stap bij de diagnose van een sinusitis is een gedetailleerd arts-patiënt-consult (anamnese), waarin de betrokkene alle symptomen zo volledig mogelijk aan de tandarts moet beschrijven.
Hierbij spelen recent uitgevoerde tandheelkundige behandelingen (bijvoorbeeld tandextracties of wortelkanaalbehandelingen) een doorslaggevende rol. Als de aangedane patiënt een dergelijke tandheelkundige behandeling heeft ondergaan kort voor het begin van de symptomen, is de kans op de aanwezigheid van sinusitis bijzonder groot. Tijdens de daaropvolgende fysiek onderzoekworden beide helften van de kaak aangetikt. Op deze manier kan de diagnose meestal worden bevestigd door het optreden van pijn stimuli op de aangedane helft van de kaak.
Aangezien specifieke ontstekingsmediatoren kunnen worden gedetecteerd tijdens de ontstekingsprocessen in het sinusgebied, a bloed test kan ook worden gebruikt om sinusitis te diagnosticeren. Bijvoorbeeld, in aanwezigheid van een sinusitis, het aantal witte bloed cellen en het zogenaamde C-reactieve proteïne (CRP) aanzienlijk toenemen. Als er na deze stappen geen betrouwbare diagnose kan worden gesteld, wordt een rhinoscopie aanbevolen.
Bij deze onderzoeksmethode wordt de neusholte verbreed door middel van een neusspreider of een flexibele slang. Een apparaat met een ingebouwde lichtbron en camera (nasale endoscoop) kan dan in de binnenkant van de neus-. Tijdens deze procedure evalueert de arts vooral de voorwaarde van de slijmvliezen langs de neus-.
Bovendien kunnen bestaande nasale afscheidingen worden beoordeeld en gecontroleerd op etterende residuen. Het is echter veel gemakkelijker om een ultrageluid or Röntgenstraal examen. (In de dagelijkse klinische praktijk wordt diagnose door middel van ultrageluid heeft de voorkeur boven de bereiding van een Röntgenstraal, aangezien het de patiënt niet aan straling blootstelt).
Op deze manier is het vrij eenvoudig om ophopingen van afscheidingen en ontstekingen in de maxillaire sinus te visualiseren. Bij chronische vormen van maxillaire sinusitis kan computertomografie (of kortweg CT) ondanks de relatief hoge stralingsblootstelling ook zinvol zijn. Ontstekingen van de maxillaire sinus kunnen vrij gemakkelijk worden opgespoord door verdikking van de wandstructuren en ophoping van vocht.
Kortom, de behandeling van sinusitis verschilt niet van die van a verkoudheid. De getroffen patiënten moeten een paar dagen in bed blijven en veel drinken, vooral water en thee. Bovendien helpen warme baden en / of warmwaterkruiken tijdens de eerste ziektedagen.
Bovendien kunnen zoutoplossing voor neussprays of neusdruppels helpen om de zwelling te verminderen. Het voordeel van zoutoplossingen in tegenstelling tot commerciële neussprays is het mildere effect op de neusslijmvliezen. Desalniettemin mogen zoutsprays niet langer dan een week worden gebruikt.
Getroffen patiënten dienen afkoeling van het paranasale sinusgebied tijdens de ziekte te vermijden, omdat in sommige onderzoeken werd vastgesteld dat koeling een nogal belemmerende en ongunstige invloed heeft op het genezingsproces. Warmte helpt daarentegen om het beloop van de ziekte positief te beïnvloeden en de genezing van de ontstekingsprocessen te versnellen. Daarnaast, pijnstillers moet worden genomen om de pijn te verlichten.
In de meeste gevallen zal de behandelende arts een antibioticum voorschrijven voor een door bacteriën veroorzaakte sinusitis. Dit antibioticum moet ook volledig worden ingenomen nadat de symptomen en klachten zijn verdwenen, volgens de instructies van de arts. Chirurgische behandeling kan nodig zijn voor ontstekingen die worden bevorderd door anatomische redenen (kromming van de neustussenschot) Of poliepen. Rechttrekken van de neustussenschot of verwijdering van poliepen kan voldoende zijn om het risico op herhaling te minimaliseren. Dit komt omdat de best mogelijke afvoer van de secretie de kans op het ontwikkelen van ontstekingsprocessen in de neusbijholten minimaliseert.
