Biliaire diarree (Grieks) Cholera is een ernstige infectieziekte, die voornamelijk ernstige diarree veroorzaakt. De ziekte wordt veroorzaakt door Vibrio cholerae, een gramnegatieve bacterie die via besmet drinkwater of voedsel op de mens kan worden overgedragen. Cholera komt voornamelijk voor in landen met onvoldoende hygiënische omstandigheden, vooral waar voedsel, drinkwater en persoonlijke hygiëne niet gegarandeerd zijn.
Indien onbehandeld, kan cholera snel tot de dood leiden, zoals de bacteriën snel de dunne darm, waardoor extreme elektrolyt en dus waterverliezen ontstaan. Zelfs de verdenking van cholera moet aan de wereld worden gemeld Gezondheid Organisatie (WHO). Vooral dichtbevolkte landen met een gebrek aan scheiding tussen drinkwater- en afvalwatersystemen, zoals Zuid-Amerika, Afrika en delen van Zuidoost-Azië, worden zwaar getroffen.
Af en toe worden de ziekteverwekkers in Duitsland geïntroduceerd, zodat ook hier zelden gevallen van cholera worden gemeld. Voor toeristen uit geïndustrialiseerde landen is het infectierisico vrij laag, aangezien cholera vooral voorkomt bij mensen die al ziek zijn en een slechte voedingsstatus hebben. Elk jaar zijn er wereldwijd ongeveer 6 miljoen gevallen met meer dan 100 doden.
Cholera is waarschijnlijk al bekend sinds de 6e eeuw voor Christus. De ziekte verspreidde zich veel later, rond 1800, vanuit India en verspreidde zich naar Europa. Tot nu toe zijn er 7 cholerapandemieën geweest.
In 1883 ontdekte Robert Koch de cholera-ziekteverwekker door het te kweken uit dunne darmcellen van patiënten die aan cholera waren overleden. Momenteel spreekt men van de zogenaamde El-Tor-pandemie, die sinds 1961 in Afrika en Zuidoost-Azië en sinds de jaren negentig in Peru, Zuid-Amerika, circuleert. In 1990 werd een nieuw subtype (serotype) van de cholerapathogeen beschreven onder de naam “Bengaals”, wat leidde tot uitbraken van verschillende ernst, vooral in Azië.
Cholera wordt veroorzaakt door de gramnegatieve bacterie Vibrio cholerae, die wordt aangetroffen in besmet drinkwater, voedsel of zelfs in met uitwerpselen verontreinigde zeevruchten. Bovendien kunnen mensen direct worden geïnfecteerd met pathogenen die door andere dragers worden uitgescheiden via de ontlasting, hoewel dit vrij zeldzaam is. Infectie is nog steeds mogelijk tot een paar weken na een infectie, omdat ziekteverwekkers nog zo lang met de ontlasting kunnen worden uitgescheiden.
Deze komen vervolgens in het riool en grondwater terecht. Om de ziekte uit te breken, moet een hoog aantal bacteriën in de dunne darm is noodzakelijk. Aangezien dit aantal vaak niet wordt bereikt, verloopt de ziekte in ongeveer 85% van de gevallen symptoomloos.
De cholera bacteriën produceren een toxine, choleratoxine, dat een bepaald enzym in het activeert dunne darm. Dit leidt tot een verminderde activiteit van bepaalde zoutpompen in de dunne darm en dus tot een verhoogde uitscheiding van elektrolyten zoals natrium, kalium en chloride. Sinds deze elektrolyten grote hoeveelheden water in de dunne darm zuigen, treedt de typische ernstige diarree op.
De angst is de snelle uitdroging (uitdroging) - vanwege het extreme waterverlies tot 20 liter per dag - wat binnen enkele uren tot de dood kan leiden als het niet wordt behandeld. Een gedetailleerd overzicht van alle tropische ziekten vindt u onder het artikel: Overzicht tropische ziekten Na een infectie met cholera breekt de ziekte uit met een incubatietijd van slechts enkele uren tot 5 dagen - mits er voldoende pathogenen in de dunne darm worden aangetroffen . Er wordt onderscheid gemaakt tussen een milde en een ernstige vorm.
Hoewel de lichte vorm - ook wel cholera genoemd - vaak niet te onderscheiden is van andere milde diarreeziekten, is de ernstige vorm levensbedreigend en vereist onmiddellijke behandeling. Cholera begint plotseling met hevige diarree, die gepaard kan gaan met braken en pijn in de buik. De diarree heeft een karakteristiek uiterlijk: ze worden rijstwaterkrukken genoemd, omdat de ontlasting wordt afgewisseld met witte vlokken slijm en dus lijkt op de kleur van rijst.
Het ernstige vochtverlies leidt al snel tot acuut uitdroging (uitdroging en uitdroging), wat zich uit in staande huidplooien, ingevallen oogbollen, droge slijmvliezen en een constant dalende lichaamstemperatuur. Bovendien leidt cholera zonder behandeling uiteindelijk tot falen van de bloedsomloop. De pols vlakt scherp af, bloed druk valt en een staat van schokken met gelijktijdig nier mislukking kan optreden.
Het extreme verlies van elektrolyten veroorzaakt vaak gewelddadige spieren krampen en ontspoort het metabolisme, tot op een gegeven moment bewustzijnsstoornissen tot a coma kan voorkomen. De diagnose van cholera wordt gesteld op basis van de typische klinische symptomen samen met de detectie van pathogenen uit de ontlasting of het braaksel van de getroffen persoon. Het is echter niet aan te raden om te wachten tot het laboratoriumresultaat beschikbaar is voordat u met de behandeling begint, aangezien hier belangrijke tijd verloren gaat.
In plaats daarvan, als cholera wordt vermoed, moet de behandeling onmiddellijk worden gestart, vooral met vloeistofvervanging. Zelfs het vermoeden van de ziekte moet aan de wereld worden gemeld Gezondheid De organisatie WHO en een bacterioloog moeten worden ingeschakeld. Tijdens het transport naar het laboratorium moet ervoor worden gezorgd dat de monsters vochtig blijven, aangezien de pathogenen gevoelig zijn voor uitdroging.
Als de diagnose positief is, is het gebogen en mobiel bacteriën kunnen in massa worden waargenomen in het microscopisch kleine preparaat. Over het algemeen kunnen twee verschillende subgroepen (serotypen) cholerabacteriën worden onderscheiden: zowel O1 als O139, die beide op dezelfde manier worden behandeld. Als cholera wordt vermoed, is onmiddellijke isolatie in een eenpersoonskamer en onmiddellijke start van de therapie essentieel.
In de eerste plaats moet het verlies van vocht en elektrolyten worden verholpen om complicaties zoals bloedsomloop en nierfalen. Als een snelle en voldoende vervanging wordt gemaakt, kan de mortaliteit aanzienlijk worden verminderd. Zowel drink- als infuusoplossingen zijn beschikbaar voor vloeistofvervanging.
Over het algemeen hebben infuusoplossingen de voorkeur, maar deze zijn vaak niet in voldoende hoeveelheden verkrijgbaar, vooral in derdewereldlanden. De WHO heeft daarom een aanbeveling gedaan voor het mengen van een drinkoplossing. Dit bestaat voornamelijk uit keukenzout (natrium chloride) en glucose opgelost in water, evenals andere elektrolyten zoals kalium.
Glucose wordt toegevoegd omdat natrium wordt samen met de glucose in de darm in de cellen opgenomen. Natrium trekt er water mee, waardoor het vochtverlies wordt verminderd. Naast de vloeistof evenwichtwordt een antibioticum toegediend dat de bacteriën doodt, maar niet significant bijdraagt aan het verbeteren van het ziekteverloop.
Alleen de duur van besmettelijkheid wordt verkort door het medicijn. Er worden chinolonen of macolidpreparaten gebruikt. De eerste prioriteit moet een adequate drinkwaterhygiëne zijn.
Als een levering van hygiënisch zuiver drinkwater niet kan worden gegarandeerd, moet het water worden gefilterd of gekookt. Voedsel zoals fruit mag alleen geschild worden gegeten. Bovendien moeten besmette personen bij voorkeur in eenpersoonskamers in quarantaine worden geplaatst om verdere infectie te voorkomen.
Er is de mogelijkheid van een actieve vaccinatie. Dit betekent dat gedode cholerabacteriën worden toegediend om immunisatie te bereiken. De gedode bacteriën kunnen de ziekte niet meer veroorzaken.
De vaccinatie biedt echter geen volledige bescherming en is nog niet goedgekeurd in Duitsland. De bescherming duurt tussen de drie en zes maanden met een maximum van twee jaar. Vaccinatie wordt over het algemeen niet aanbevolen voor toeristen die naar bedreigde gebieden reizen.
Momenteel wordt echter gediscussieerd of de vaccinatie ook effectief is tegen de veel vaker voorkomende reisdiarree veroorzaakt door de bacterietoxinevormende Escherichia coli (ETEC). Bovendien is in sommige landen een beschermende vaccinatie verplicht alvorens het land binnen te komen. Er is momenteel ook een levend vaccin op de markt. Het vaccin wordt oraal toegediend als een dubbele inoculatie. Het is echter belangrijk op te merken dat er nog geen vaccin is gevonden dat beschermt tegen cholera type O 139.
