Blastulatie is de vorming van een met vloeistof gevulde bal van cellen, de blastocyst of blastula (Latijn voor kiemblaasje) tijdens de embryonale ontwikkeling. De implantatie van de blastocyst in het baarmoederslijmvlies markeert de feitelijke
feitelijk begin van een zwangerschap.
Wat is ontploffing?
Blastulatie is de vorming van een met vloeistof gevulde bal van cellen, de blastocyst tijdens de embryonale ontwikkeling. Na bevruchting van het vrouwelijke ei begint de embryonale celdeling. Het ei deelt symmetrisch, waarbij het aantal cellen gestaag wordt verdubbeld totdat 128 cellen zijn bereikt. De celsfeer gevormd door celdeling wordt een morula genoemd (Latijn voor moerbei). In de laatste stadia van de celdeling begint de morula zich te vullen met weefselvloeistof en ontwikkelt zich zo tot de blastocyst. Morfologisch gezien is de blastocyst een met vloeistof gevulde celbol. De buitenste laag van de blastocyst, de zogenaamde trofoblast, wordt gevormd door een enkellaagse celassociatie die direct tegen de zona pellucida (Latijn voor ei) ligt. huid De cellen van de trofoblast zijn verbonden door sterke verbindingen eiwitten, de nauwe kruispunten. Later werden de structuren van de placenta vormen ook uit de trofoblast. Binnen de enkellaagse celsfeer bevindt zich een verzameling cellen, de embryoblast. Van dit kleine cluster van cellen zijn veel belangrijke structuren van de embryo- zal vormen in de volgende stap. De met vloeistof gevulde holte in de blastocyst wordt de blastocoel genoemd. Net als het ei is de blastocyst omgeven door de beschermende zona pellucida. Voordat de blastocyst kan worden geïmplanteerd, komt hij uit dit eimembraan. De volledig ontwikkelde blastocyst begint zich in de baarmoederslijmvlies tijdens de nidatie, het initiëren van de feitelijke zwangerschap Tijdens implantatie differentiëren sommige cellen van de trofoblast (de buitenste blastocyst-schaal) tot meerkernige syncytiotrofoblasten. Deze gefuseerde cellen produceren het hormoon humaan choriongonadotrofine (hCG). Het uiterlijk van deze stof in de bloed hormonaal markeert het begin van zwangerschap.
Functie en taak
De met vloeistof gevulde celsfeer is het startpunt van de embryonale ontwikkeling in alle dierlijke levensvormen. Tijdens de ontwikkeling strekt deze bol zich uit en vormt hij de interne organen naar binnen en de ledematen en sensorische organen naar buiten. Daarom is de vorming van de blastocyst een belangrijke stap in de ontwikkeling van het nieuwe levende wezen. De met vloeistof gevulde holte van de blastocoel maakt de bezwering van cellagen mogelijk. In de volgende fase van de embryogenese, gastrulatie (gr. maag), zal het weefsel van de blastocyst, embryoblast genaamd, zich vermenigvuldigen en de blastocyst, toen gastrula genoemd, van binnenuit vullen, met uitzondering van een kleinere holte. Bij deze stap worden vervolgens alle lichaamsassen vastgesteld en krijgt elke cel zijn toekomstige celbestemming toegewezen. Deze toewijzing wordt gedaan door asymmetrisch distributie van celcomponenten en asymmetrische DNA-expressie. Een andere taak van de blastula is de vorming van het embryonale membraan of placenta waarin de embryo- rijpt, beschermd en omgeven door vloeistof. De placenta groeit samen met de baarmoeder, maar wordt er niet door gevormd en wordt na de geboorte (nageboorte) afgewezen. Celbiologisch komt de placenta voort uit de eencellige blastocyst-envelop, de trofoblast. De vorming van de blastocyst, zoals alle vroege embryonale stadia, is essentieel voor het tot stand brengen en in stand houden van zwangerschap. Misvormde blastocysten worden tijdens menstruatie zonder enige tekenen van zwangerschap. Bij nidatieproblemen (implantatieproblemen)
intacte blastocysten worden ook verwijderd door menstruatie De blastocyst heeft een technisch belang in de geneeskunde en biologie als bron van stamcellen. De embryoblast bestaat uit pluripotente stamcellen die door de administratie van geschikte transcriptiefactoren. Pluripotente stamcellen kunnen zich echter niet zelfstandig ontwikkelen tot een compleet embryo- Wanneer stamcellen worden geoogst, wordt de blastocyst volledig verwijderd en vernietigd, wat ethische zorgen heeft gewekt. Daarom is het oogsten van deze cellen bij mensen onderworpen aan strikte wettelijke voorschriften in elk land.
Ziekten en kwalen
De vorming van de blastocyst is een essentiële stap in de embryonale ontwikkeling en elke misvorming resulteert meestal in volledige abortus van embryogenese en verwijdering van de blastocyst tijdens de volgende menstruatie. Alleen de implanterende blastocyst scheidt toenemende niveaus van humaan choriongonadotrofine (hCG) af, waarvan de toenemende concentratie in de bloed markeert het begin van de zwangerschap en onderdrukt het optreden van nieuwe menstruatiebloedingen. Omdat het succes van blastulatie van cruciaal belang is, is deze fase erg gevoelig voor externe storende factoren zoals milieutoxines, alcohol, warmte, infectieziektenfysiek spanning en dergelijke. Het optreden van dergelijke factoren kan de rijping van de blastocyst vertragen of stoppen. Een ander kritisch proces is de implantatie van de blastocyst. Dit proces kan ook worden voorkomen door bovenstaande factoren. Echter, in het geval van vrouwen onvruchtbaarheid, vaak de baarmoeder heeft niet de noodzakelijke receptieve capaciteit, die implantatie verhindert. De redenen hiervoor zijn talrijk en vereisen hormonale behandeling. In zeldzamere gevallen is de blastocyst zelf niet in staat om voldoende hCG te produceren en dus de verdere embryonale ontwikkeling in stand te houden. Hormonale therapieën kunnen in deze gevallen ook helpen. De blastocyst-fase is ook van belang voor modern reageerbuisbevruchting, sinds implantatie van bevrucht eieren bij vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen heeft een lage kans op succes. Dankzij moderne technieken, bemest eieren kan nu in de reageerbuis worden gekweekt tot het blastocyststadium en vervolgens worden geïmplanteerd. Gecombineerd met het juiste hormoon therapie, is de kans op succes met deze methode veel groter.
