Biopsie bij de baarmoederhals | Biopsie

Biopsie bij de baarmoederhals

De biopsie de hals wordt in medische terminologie colposcopiegeleide biopsie genoemd. Colposcopie is een gynaecologische onderzoeksprocedure waarbij de vagina en hals kan worden onderzocht met behulp van een speciale microscoop. In deze procedure wordt een biopsie van de hals kan worden uitgevoerd als tumorveranderingen worden vermoed. Met een klein pincet (snapshot biopsie), worden weefselmonsters genomen uit de verdachte gebieden en vervolgens naar de patholoog gestuurd voor een fijn weefselonderzoek. Dit is in de regel niet pijnlijk.

Biopsie van de prostaat

Prostaat carcinoom is een veel voorkomende vorm van kanker bij mannen van hoge leeftijd. Als onderdeel van preventieve programma's zou elke man een jaarlijkse prostaat onderzoek vanaf de leeftijd van 45 jaar. Dit bestaat uit een palpatie van de prostaat en een bepaling van het PSA-niveau in de bloed.

Een opvallende onderzoeksvinding, bijvoorbeeld een vergrote prostaat, die gepaard gaat met een verhoogde PSA-waarde, geeft altijd aanleiding tot een vermoeden van prostaatkanker. kanker en moet verder worden onderzocht. Een goedaardige vergroting van de prostaat, een zogenaamde "goedaardige prostaathyperplasie" of een ontsteking (prostatitis) kan ook het PSA-niveau in de bloed. Een prostaatbiopsie kan nodig zijn om een ​​betrouwbare diagnose te stellen.

Het is een ongecompliceerde en veilige procedure en de resultaten zijn zinvol. De biopsie is momenteel de enige manier om een ​​definitieve diagnose van prostaat te stellen kanker. Na een grondige uitleg door de arts kan de biopsie zowel poliklinisch als intramuraal in het ziekenhuis worden uitgevoerd.

Opgemerkt moet worden dat de biopsie als invasieve procedure altijd gepaard gaat met risico's. Naast infecties en bloedingen kan de biopsie zelf zeer zelden de verspreiding van mogelijke tumorcellen veroorzaken. De daaropvolgende resultaten van de biopsie bevatten altijd een klein restrisico om vals-positief te zijn (patiënt is gezond, maar test positief) of vals-negatief (patiënt ziek, maar test negatief).

In het prostaatbiopsieworden gewoonlijk ongeveer 10 monsters verzameld om de veiligheid van de procedure te vergroten. De "prostaatponsbiopsie" wordt uitgevoerd via de anus, net als het onderzoek van de uroloog. Een kleine naald wordt gebruikt om een ​​plaatselijke verdoving te geven en de hele procedure wordt gecontroleerd door ultrageluid om de juiste positie te controleren.

Vergelijkbaar met de borstbiopsie, wordt de holle naald met hoge snelheid in het overeenkomstige gebied "geschoten" en wordt een ponscilinder gevuld met weefsel verwijderd. Na minstens 10 procedures worden meer dan 10,000 cellen verwijderd uit verschillende delen van de prostaat. Na het onderzoek is er niet veel te zoeken.

De procedure is meestal zonder complicaties. Kort daarna kan er iets zijn pijnevenals problemen met plassen or bloed in de urine. Een opvallende onderzoeksvinding, bijvoorbeeld een vergrote prostaat, die gepaard gaat met een verhoogde PSA-waarde, geeft altijd aanleiding tot een vermoeden van prostaatkanker en moet verder worden onderzocht.

Een goedaardige vergroting van de prostaat, een zogenaamde "goedaardige prostaathyperplasie" of een ontsteking (prostatitis) kan ook de PSA-spiegel in het bloed verhogen. EEN prostaatbiopsie kan nodig zijn om een ​​betrouwbare diagnose te stellen. Het is een ongecompliceerde en veilige procedure en de resultaten zijn zinvol.

De biopsie is momenteel de enige manier om een ​​definitieve diagnose te stellen prostaatkanker. Na een grondige uitleg door de arts kan de biopsie zowel poliklinisch als intramuraal in het ziekenhuis worden uitgevoerd. Opgemerkt moet worden dat de biopsie als invasieve procedure altijd gepaard gaat met risico's.

Naast infecties en bloedingen kan de biopsie zelf zeer zelden de verspreiding van mogelijke tumorcellen veroorzaken. De daaropvolgende resultaten van de biopsie bevatten altijd een klein restrisico om vals-positief te zijn (patiënt is gezond, maar test positief) of vals-negatief (patiënt ziek, maar test negatief). Bij de prostaatbiopsie worden meestal ongeveer 10 monsters verzameld om de veiligheid van de procedure te vergroten.

De "prostaatponsbiopsie" wordt uitgevoerd via de anus, net als het onderzoek van de uroloog. Een kleine naald wordt gebruikt om een ​​plaatselijke verdoving te geven en de hele procedure wordt gecontroleerd door ultrageluid om de juiste positie te controleren. Net als bij de borstbiopsie, wordt de holle naald met hoge snelheid in het overeenkomstige gebied "geschoten" en wordt een ponscilinder gevuld met weefsel verwijderd.

Na minstens 10 procedures worden meer dan 10,000 cellen verwijderd uit verschillende delen van de prostaat. Na het onderzoek is er niet veel te zoeken. De procedure is meestal zonder complicaties.

Kort daarna kan er iets zijn pijnevenals problemen met plassen of bloed in de urine. Een prostaatbiopsie kan nodig zijn om een ​​betrouwbare diagnose te stellen. Het is een ongecompliceerde en veilige procedure en de resultaten zijn overtuigend.

De biopsie is momenteel de enige manier om een ​​definitieve diagnose te stellen prostaatkanker. Na een grondige uitleg door de arts kan de biopsie zowel poliklinisch als intramuraal in het ziekenhuis worden uitgevoerd. Opgemerkt moet worden dat de biopsie als invasieve procedure altijd gepaard gaat met risico's.

Naast infecties en bloedingen kan de biopsie zelf zeer zelden de verspreiding van mogelijke tumorcellen veroorzaken. De daaropvolgende resultaten van de biopsie bevatten altijd een klein restrisico om vals-positief te zijn (patiënt is gezond, maar test positief) of vals-negatief (patiënt ziek, maar test negatief). Bij de prostaatbiopsie worden meestal ongeveer 10 monsters verzameld om de veiligheid van de procedure te vergroten.

De "prostaatponsbiopsie" wordt uitgevoerd via de anus, net als het onderzoek van de uroloog. Een kleine naald wordt gebruikt om een ​​plaatselijke verdoving te geven en de hele procedure wordt gecontroleerd door ultrageluid om de juiste positie te controleren. Net als bij de borstbiopsie, wordt de holle naald met hoge snelheid in het overeenkomstige gebied "geschoten" en wordt een ponscilinder gevuld met weefsel verwijderd.

Na minstens 10 procedures worden meer dan 10,000 cellen verwijderd uit verschillende delen van de prostaat. Na het onderzoek is er niet veel te zoeken. De procedure is meestal zonder complicaties.

Kort daarna kan er iets zijn pijnevenals problemen met plassen of bloed in de urine. Na een grondige uitleg door de arts kan de biopsie in het ziekenhuis worden uitgevoerd als poliklinische of intramurale procedure. Opgemerkt moet worden dat biopsie als invasieve procedure altijd gepaard gaat met risico's.

Naast infecties en bloedingen kan de biopsie zelf zeer zelden de verspreiding van mogelijke tumorcellen veroorzaken. De daaropvolgende resultaten van de biopsie bevatten altijd een klein restrisico om vals-positief te zijn (patiënt is gezond, maar test positief) of vals-negatief (patiënt ziek, maar test negatief). Bij de prostaatbiopsie worden meestal ongeveer 10 monsters verzameld om de veiligheid van de procedure te vergroten.

De "prostaatponsbiopsie" wordt uitgevoerd via de anus, net als het onderzoek van de uroloog. Een kleine naald wordt gebruikt om een ​​plaatselijke verdoving te geven en de hele procedure wordt gecontroleerd door middel van echografie om de juiste positie te controleren. Net als bij de borstbiopsie, wordt de holle naald met hoge snelheid in het overeenkomstige gebied "geschoten" en wordt een met weefsel gevulde ponscilinder verwijderd.

Na minstens 10 procedures worden meer dan 10,000 cellen verwijderd uit verschillende delen van de prostaat. Na het onderzoek is er niet veel te zoeken. De procedure is meestal zonder complicaties. Kort daarna kan er lichte pijn optreden, evenals problemen met plassen of bloed in de urine.