Definitie
In een prostaat biopsie, neemt de dokter een weefselmonster van de patiënt prostaat. Deze biopsie wordt gebruikt om een diagnose te stellen prostaat kanker en wordt uitgevoerd wanneer voorafgaand onderzoek van de prostaat abnormale bevindingen aan het licht heeft gebracht. Het weefsel dat wordt afgenomen tijdens een biopsie kan microscopisch worden onderzocht. Op deze manier kan worden vastgesteld of er sprake is van een kwaadaardige verandering in het orgaan. Het volgende artikel zal u vertellen wanneer deze procedure nodig is en hoe deze wordt uitgevoerd.
Indicaties
Een prostaatbiopsie wordt uitgevoerd als een voorafgaand onderzoek verdachte bevindingen aan het licht heeft gebracht. Een klassiek vooronderzoek is het digitaal-rectaal onderzoek. Als de arts een verharde of onregelmatig gevormde prostaat palpeert, behoeft dit nadere opheldering.
Als onderdeel van de vroege detectie van prostaat kanker, een prostaatspecifiek bloed waarde wordt gemeten, de zogenaamde PSA-waarde. PSA is een stof die wordt geproduceerd en vrijgegeven in de bloed stroom uitsluitend door de prostaat. Als deze waarde verhoogd is, kan een biopsie ook nodig zijn. Een opvallende ultrageluid onderzoek, waarbij de prostaat vergroot lijkt, kan ook een indicatie zijn van een kwaadaardige groei en kan verdere opheldering vereisen door middel van een biopsie.
Welke vormen van biopsie zijn er?
Er zijn twee manieren om de prostaat van de getroffen persoon te bereiken. De klassieke en meest uitgevoerde methode is de transrectale prostaatponsbiopsie, waarbij een biopsienaald door de darm van de patiënt wordt ingebracht. Als alternatief kan de naald de prostaat penetreren via het perineale gebied.
Dit beschadigt de darm niet. Het perineum bevindt zich tussen de darmuitgang en de geslachtsorganen. Deze methode van prostaatbiopsie is de standaardprocedure, die het vaakst wordt gebruikt.
De term "transrectal" staat voor "through the rectum“. Onder plaatselijke verdoving en gelijktijdig ultrageluid controle, worden fijne weefselcilinders uit de prostaat geponst. De naald waarmee het weefsel wordt verwijderd bereikt de prostaat via een kanaaltje in de ultrageluid sonde, die zich in de rectum van de patiënt.
Omdat de darm, waarin een hoog aantal darm bacteriën gevonden, is gewond en deze bacteriën kunnen zo de bloed of omringend weefsel, wordt profylactisch antibiotische therapie gestart als onderdeel van deze procedure. Tijdens deze procedure is de toegang tot de prostaat via het perineum van de patiënt. Dit is het gebied tussen de darm en het scrotum.
Omdat de darm van de patiënt niet gewond is, gaat deze procedure gepaard met een lager risico op infectie dan transrectale biopsie. Dit type biopsie is geschikt voor patiënten met eerdere ziekten of operaties aan de darm. Omdat het echter een complexe en pijnlijke procedure is, wordt deze uitgevoerd onder narcose.
Bij de MRI-fusiebiopsie wordt een MRI-onderzoek van het abnormale gebied en bovendien een transrectale echografie uitgevoerd. De afbeeldingen van deze twee procedures worden over elkaar heen gelegd. Afhankelijk van het resultaat van deze beeldvorming worden bepaalde delen van de prostaat, die wijzen op verdachte groei, gericht gebiopteerd. Dit vergroot de kans om precies die gebieden te bereiken die zijn getroffen door een kwaadaardige gebeurtenis tijdens het verwijderen van weefsel. De biopsie zelf wordt vervolgens uitgevoerd zoals hierboven beschreven, transrectaal of perineaal.
