Bijvoet: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

Bijvoet is een onopvallend, niet veeleisend en wijdverbreid kruid met interessante toepassingen als kruiden en medicinale plant. Het behoort tot de samengestelde familie van het geslacht Artemisia. Van het gewone bijvoet er bestaat een Europese en een Aziatische variant, die slechts in geringe mate verschillen in de samenstelling van de ingrediënten.

Voorkomen en teelt van de bijvoet

Bijvoet bereikt een groeihoogte van maximaal 2 meter, maar de donkere bladkleur en onopvallende bloemen kunnen de minachting van dit kruid verklaren. Wie de plant echter beter kent, zal graag overtuigd zijn van de verdiensten ervan. Bijvoet, ook wel gewoon bijvoet genoemd, is een ongecompliceerde plant die geen hoge bodemvereisten heeft. Het wordt vaak aangetroffen in Noord-Amerika, Europa en Azië op overwoekerde plaatsen zoals bermen, spoorwegdijken of dijken. Om deze reden wordt het ook als een wiet beschouwd. De plant die tot de composietfamilie behoort, wordt echter ook wel een kruiden en medicinale plant, die in de handel verkrijgbaar is in verschillende presentatievormen. Bijvoet als een typisch wortelonkruid werd oorspronkelijk verspreid door neolithische landbouw. Het alomtegenwoordige voorkomen van de plant maakt het vaak moeilijk om het zelfs maar als waardevol te beschouwen kruiden en medicinale plant. Bijvoet bereikt een groeihoogte van maximaal 2 meter, maar zijn donkere bladkleur en onopvallende bloemen kunnen de minachting van dit kruid verklaren. Wie de plant echter beter kent, zal graag overtuigd zijn van de verdiensten ervan. Bijvoet wordt gekenmerkt door rechtopstaande, dun behaarde stengels, waaruit lateraal verspreide bloeiwijzen en grove, veerlobbige bladeren. De bladeren zijn aan de bovenzijde groen en aan de onderzijde grijsachtig witachtig. Het oogstseizoen van bijvoet loopt van juli tot september.

Effect en toepassing

Bijvoet bevat veel waardevolle ingrediënten die het een interessante specerij en medicinale plant maken. De belangrijkste actieve ingrediënten zijn sesquiterpeenlactonen en etherische oliën. In kleinere concentraties, flavonoïden, hydroxacumarinen, polyinen, triterpenen en carotenoïden kan ook worden gevonden. Sesquiterpeenlactonen zijn goed tegen bacteriën, schimmels, wormen en parasieten. In hogere concentraties zijn ze ook effectief tegen zoogdieren. In de plant hebben ze de functie als afweerstoffen. Deze groep stoffen is verantwoordelijk voor het bitter smaak van het kruid. Aan de andere kant ontvouwen ze het genezende effect van bijvoet aanzienlijk door hun antibacteriële of schimmelwerende eigenschappen. Tot 0.2 procent bevat de plant ook een complex mengsel van etherische oliën, zoals kamfer, thujon, 1,8-cineol en linalool. Kamfer bevordert bloed circulatie en maakt slijm los. In hogere doses kan het ook angst en opwinding veroorzaken. De actieve ingrediënten in bijvoet zijn echter aanwezig in fysiologisch aanvaardbare concentraties, dus de plant wordt in de volksmond gebruikt als specerij- of medicinale plant. Bijvoet stond al in de oudheid bekend als medicinale plant en werd zelfs beschouwd als de moeder van alle medicinale planten. Tegenwoordig zijn er verschillende bijvoet theesoorten zijn geproduceerd. De thee wordt bereid als een aftreksel en laat 2-3 minuten trekken. Afhankelijk van de behoefte kunnen 1-3 kopjes bijvoet-thee per dag worden gedronken. Vanwege de hoge effectiviteit van de ingrediënten moet een overdosis echter worden vermeden. Na 6 weken continu gebruik moet een pauze van drie weken worden genomen. In de Chinese geneeskunde wordt bijvoet gebruikt moxibustion. in moxibustionworden bijvoetblaadjes aangestoken in de vorm van kleine kegels en de smeulende moxakegels worden op specifieke acupunctuur punten. Daar genereren ze warmte en werken zo op de overeenkomstige acupunctuur punten. Verder wordt bijvoet vaak als specerij in de keuken gebruikt. Het kruid ontwikkelt de kenmerkende bitterheid smaak en zorgt voor een betere spijsvertering, vooral bij vet voedsel. Tegelijkertijd stimuleert het de eetlust. De productie van maagsap en gal wordt gestimuleerd. Voor het gebruik van bijvoet wordt de hele plant gebruikt van de wortel tot de bladeren tot de bloemen.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

Voor volksgezondheid, bijvoet heeft een groot belang. Zoals hierboven vermeld, waren de genezende eigenschappen al in de oudheid bekend. Vooral de bevattende sesquiterpeenlactonen zijn verantwoordelijk voor de effectiviteit ervan bacteriën, schimmels, wormen en parasieten. Ook de complex samengestelde etherische olie werkt in deze richting, daarnaast bevordert het ook bloed circulatie en het loskomen van slijm. Zo heeft bijvoet dus onder andere antibacteriële, schimmelwerende, spijsverterings-, eetlustbevorderende en bloedsomloopseigenschappen. Het wordt gebruikt voor symptomen zoals indigestie, cystitisgynaecologische aandoeningen, galheid, circulatiestoornissen of zenuwaandoeningen. Door de vele ingrediënten zijn ook verschillende effecten te verwachten. Tegelijkertijd zijn de actieve ingrediënten in bijvoet aanwezig in een aanvaardbaar concentratie​ Bij overdosering kunnen natuurlijk bijwerkingen optreden. Daarom mogen niet meer dan drie kopjes bijvoetthee per dag worden gedronken. Ook moet regelmatig gebruik van de thee gedurende zes weken worden onderbroken gedurende ongeveer drie weken. Dit is de enige manier om ervoor te zorgen dat het effectief is volksgezondheid effect van bijvoet. Het heeft een preventieve werking bij veel ziekten. Vooral het spijsverteringsstimulerende effect moet hier worden genoemd. Veel symptomen, zoals opgeblazen gevoel, winderigheid, diarree or constipatie kan worden voorkomen bij het gebruik van bijvoetthee of bijvoetkruiden. De thee heeft ook een kalmerende werking. Bijgewreven olie heeft een verzachtende werking bij onder meer reumatische aandoeningen. Er moet echter ook worden opgemerkt dat er mensen zijn die allergisch zijn voor bijvoet. Dit kan triggeren astma aanvallen, bijvoorbeeld. Sommige zeer gevoelige mensen reageren ook erg intens op bijvoet en kunnen het daarom maar in zeer kleine hoeveelheden gebruiken. ​

Verder moet er bij het gebruik ook op de dosering worden gelet. Een te hoge dosering kan leiden tot onaangename bijwerkingen. Bijvoet mag ook niet worden gebruikt in koorts En tijdens vroege zwangerschap.