Kort overzicht
- Oorzaken: externe factoren (bijv. hitte, kou, zonlicht), dieet, bepaalde medicijnen, stress en emotionele spanning, biologische factoren (zoals leeftijd), ziekten zoals neurodermitis, allergieën, psoriasis, contacteczeem, beenzweren (zweren aan de onderbenen) been), diabetes mellitus (suikerziekte), hypothyreoïdie, de ziekte van Crohn (chronische ontsteking van het maag-darmkanaal), het Zollinger-Ellison-syndroom (alvleesklierkanker), coeliakie (glutenintolerantie)
- Behandeling: afhankelijk van de trigger, bijvoorbeeld met medicijnen (zoals cortison); ook behandeling van onderliggende ziekten (zoals diabetes)
- Zelfbehandeling en preventie: goede huidverzorging, bescherming tegen de zon, bescherming van de huid tegen droge verwarmingslucht in de winter (bijv. met een luchtbevochtiger), evenwichtige, gezonde voeding, voldoende drinken, zo min mogelijk alcohol, niet roken, voldoende beweging in de frisse lucht, huismiddeltjes (zoals een gezichtsmasker met avocado)
- Wanneer moet u een arts raadplegen? Als uw eigen maatregelen de droge huid niet veranderen; als de huid zonder aanwijsbare reden plotseling uitdroogt, brandt, schilfert, jeukt of ontstoken raakt; als er bijkomende symptomen zijn zoals haaruitval, hoofdpijn, duizeligheid of misselijkheid
Droge huid: oorzaken
Normaal gesproken produceren de talg- en zweetklieren continu een mengsel van olie en water om de huid soepel te houden. Een droge huid ontstaat wanneer de talgklieren te weinig olie- en vochtbindende stoffen vrijgeven. Het functioneren van de huid lijdt er dan onder: ze kan het lichaam bijvoorbeeld niet langer voldoende beschermen tegen invloeden van buitenaf, zoals UV-straling, ziekteverwekkers of mechanische verwondingen, en kan de lichaamstemperatuur en de waterbalans ook niet volledig reguleren.
Een droge huid komt vooral veel voor in het gezicht. Maar ook de onderbenen, schenen, voeten, handen, ellebogen en onderarmen kunnen aangetast zijn.
Een droge huid voelt ruw en broos aan. Het heeft fijne poriën, is strak, schilferig en jeukt. Roodgekleurde gebieden komen ook vaak voor. Een droge huid scheurt snel en reageert gevoelig op kou en/of hitte. In extreme gevallen kan uitdrogingseczeem ontstaan: de huid scheurt en raakt ontstoken.
Externe invloeden, biologische factoren en bepaalde ziekten veroorzaken meestal een droge huid.
Externe factoren
Weer:
Het weer kan de huid irriteren. Als je bijvoorbeeld in de zomer zweet, verliest je lichaam vocht en droogt de huid sneller uit. Airconditioning en zonlicht versterken dit effect.
Voeding:
Voeding heeft ook invloed op het uiterlijk van de huid. Vooral ondervoeding en het daaruit voortvloeiende ondergewicht drogen de huid uit. Ook mensen die te weinig drinken, veel roken en/of regelmatig alcohol drinken, krijgen snel een droge huid.
Stress en emotionele spanning:
Bovendien kunnen stress en emotionele spanningen de huid uitdrogen.
medicatie:
Een droge huid kan ook optreden als bijwerking van medicijnen die de vochtbalans van het lichaam of bepaalde klierfuncties beïnvloeden. Deze omvatten huidcrèmes die cortisone bevatten, retinoïden (voor de behandeling van acne en psoriasis), diuretica (medicijnen die water wegspoelen) en chemotherapeutische middelen (voor de behandeling van kanker).
Radiotherapie bij kanker kan de huid ook uitdrogen.
Biologische factoren
- Met het ouder worden (vanaf 40 jaar) neemt het vochtgehalte van de huid af. Bovendien bindt de huid met het ouder worden minder vocht en produceren de zweetklieren minder zweet. Beide factoren drogen de huid verder uit.
- Genetische aanleg heeft ook invloed op het uiterlijk van de huid – een droge huid is daarom soms familiaal.
Ziekten
Bepaalde ziekten worden geassocieerd met een droge huid. De belangrijkste zijn onder meer
- neurodermitis
- allergieën
- psoriasis
- Contacteczeem (huiduitslag)
- Ichthyosis (ook bekend als visschubbenziekte, erfelijke ziekte van de bovenste hoornvlieslaag)
- Ulcus cruris (zweer aan het onderbeen)
- Diabetes mellitus (suikerziekte)
- Onderactieve schildklier (hypothyreoïdie)
- Darmziekten (bijvoorbeeld de ziekte van Crohn)
- Ontsteking van de maagwand (gastritis)
- Zollinger-Ellison-syndroom (verhoogde productie van het hormoon gastrine zorgt ervoor dat de maag te veel zuur produceert, wat resulteert in zweren in het maag-darmkanaal)
- Coeliakie (chronische ziekte van het slijmvlies van de dunne darm als gevolg van glutenintolerantie)
Droge huid: behandeling
De behandeling van een droge huid is afhankelijk van de oorzaak. De dermatoloog kan bijvoorbeeld preparaten met cortisone voorschrijven of verzorgingsproducten aanbevelen die speciaal op uw huid zijn afgestemd en deze hydrateren. Ze zullen ook onderliggende aandoeningen zoals neurodermitis of diabetes dienovereenkomstig behandelen. Je kunt echter ook zelf iets aan een droge huid doen.
Huidverzorging
Het allerbelangrijkste voor een droge huid is de juiste huidverzorging. Was de droge huid alleen met milde middelen die idealiter pH-neutraal en geurvrij zijn. Toners die alcohol bevatten, moet u vermijden, omdat deze uw huid nog meer uitdrogen. Breng na het baden of douchen altijd crème aan op de droge huid om het vochtverlies te compenseren.
Omdat oudere mensen vaak last hebben van een droge huid, moeten ze meer aandacht besteden aan een adequate huidverzorging.
Voeding
Een uitgebalanceerd dieet beschermt ook tegen een droge huid. Verse groenten en fruit leveren belangrijke mineralen en vitamines voor de cellen. Drink voldoende, bij voorkeur water, fruitspritzers, fruit- of kruidenthee. Alcohol moet u echter zoveel mogelijk vermijden, omdat dit de huid ook kan uitdrogen. Hetzelfde geldt voor roken.
Home remedies
Sommige patiënten zweren bijvoorbeeld bij huismiddeltjes voor een droge huid
- kokosolie
- amandel olie
- aloe vera
- avocado
- Olijfolie
- honing
- Wortelsap
- Eetbare klei
Gemengd met water, rozenwater of een hoogwaardige olie en aangebracht als crème of masker, kunnen deze stoffen de droge huid hydrateren en weer soepel maken.
Huismiddeltjes hebben hun grenzen. Als de klachten langere tijd aanhouden en niet verbeteren of zelfs verergeren, dient u altijd een arts te raadplegen.
Diversen
Zorg voor voldoende beweging in de frisse lucht om de bloedcirculatie in uw huid te bevorderen en een droge huid te voorkomen. Vermijd frequente blootstelling aan direct zonlicht. Om uw huid in de winter tegen droge verwarmingslucht te beschermen, kunt u luchtbevochtigers gebruiken of kommen met water in de kamer plaatsen.
Droge huid: wanneer moet u naar een arts?
U dient een (huid)arts te raadplegen als:
- je hebt al langere tijd last van een droge huid en het aanbrengen van crème verlicht de klachten niet.
- uw huid wordt plotseling zonder duidelijke reden droog.
- er ontstaan schilferige en droge plekken op de huid.
- de huid is pijnlijk, rood en ontstoken.
Bijkomende symptomen zoals haaruitval, hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid, aanzienlijke gewichtstoename of -verlies, hevige dorst, vaak moeten plassen, innerlijke rusteloosheid of ongebruikelijke angst maken een bezoek aan de arts dringend noodzakelijk.
Droge huid: wat doet de dokter?
De eerste stap is het afnemen van een medische anamnese, waarbij uw arts u gedetailleerd zal vragen naar uw symptomen en de verschillende factoren die het uiterlijk van uw huid beïnvloeden. Mogelijke vragen zijn onder meer:
- Hoe lang heb jij al last van een droge huid?
- Heeft u uw dieet veranderd voordat uw huid droog werd?
- Gebruikt u regelmatig medicijnen?
- Gaat de droge huid gepaard met andere symptomen?
- Heeft u last van een specifieke onderliggende aandoening, zoals een allergie of diabetes?
Lichamelijke onderzoeken
Nadat uw medische geschiedenis is opgevraagd, zal de arts u onderzoeken. De dermatoloog zal zich concentreren op de huidgebieden die veranderd zijn en deze onderzoeken met een vergrootglas of microscoop. Hierdoor kan hij bepalen hoe vochtig of vettig de huid er uitziet en of deze merkbaar ruw is.
Laboratoriumtests
Ook speciale bloedonderzoeken en urineonderzoeken kunnen informatief zijn. Hiermee kunnen afwijkingen in de zoutwaterbalans, tekorten en hormonale stoornissen worden opgespoord.
De arts kan een weefselmonster (biopsie) gebruiken om psoriasis of ichthyosis te diagnosticeren.
Met behulp van verdere onderzoeken zoals ontlastingsonderzoek, colonoscopie, echografie en röntgenonderzoek kunnen diverse andere ziekten worden geïdentificeerd als mogelijke oorzaken van een droge huid.
