Behandeling concept
Met behulp van een minimaal invasieve sleutelgattechniek (artroscopie), een kleine hoeveelheid van kraakbeen cellen (chondroblasten) worden verwijderd uit een gezond kraakbeengebied met lage dichtheid (ongeveer 250 milligram) en gekweekt in een voedingsoplossing (dit kan bloed of een kunstmatig alternatief) in het laboratorium. Na ongeveer twee tot zes weken zijn de cellen zover vermenigvuldigd dat ze in de defecte kunnen worden ingebracht kraakbeen regio. Daarom zijn meestal 2 chirurgische ingrepen nodig.
Om ervoor te zorgen dat de cellen (die zich in een oplossing bevinden) op hun plaats blijven, worden ze geïnjecteerd onder een membraan dat zo fijn is gehecht over de kraakbeen defect dat de hechtdraad waterdicht is. Dit membraan kan ofwel het eigen periosteum van de patiënt zijn (ook wel periosteum genoemd, bijv. Van het scheenbeen), of het kan worden vervangen door een laagje bindweefsel (collageen) van het varken of een kunstmatig membraan. Sommige providers hechten ook de kraakbeencellen aan collageen in het laboratorium. Nu zijn er veel goed gevoede, endogene kraakbeencellen in het gebied van de kraakbeenschade, wat de genezing van kraakbeen aanzienlijk kan bevorderen.
Toepassingsgebied
Autoloog kraakbeentransplantatie wordt steeds vaker gebruikt voor kraakbeendefecten in de kniegewricht, vooral om de ontwikkeling van secundair te voorkomen artrose Grote kraakbeendefecten, of kleinere defecten die elders al tevergeefs zijn behandeld, zijn een van de belangrijkste indicaties voor autologe kraakbeentransplantatie In deze gevallen autoloog kraakbeentransplantatie wordt meestal gedekt door de volksgezondheid verzekering in Duitsland.
Alternatieven
Alternatieven voor autoloog kraakbeen transplantatie zijn in de eerste plaats een kraakbeentransplantatie met een groter oppervlak, waarbij een grotere hoeveelheid kraakbeenweefsel rechtstreeks vanuit een licht beladen deel van het gewricht in het defect wordt ingebracht, evenals verschillende technieken in het kader van artroscopie, die, door actief microletsels door kleine boorgaten of door schrapen te plaatsen, plaatselijke bloedingen veroorzaken en genezingsprocessen in gang zetten of het beschadigde gewrichtsoppervlak gladstrijken (zogenaamde gewrichtsspoeling of -afschuring). Andere chirurgische ingrepen zoals gewrichtsvervanging (endoprothese), gewrichtsverstijving (artrodese) of herpositionering van het gewricht (corrigerende osteotomie) kunnen niet worden uitgevoerd door middel van artroscopie, maar vereisen een open en dus grotere operatie met navenant hogere risico's en een langere hersteltijd, maar kan onder bepaalde omstandigheden toch de betere keuze zijn. pijnstillers) zijn altijd alternatieven die zorgvuldig moeten worden overwogen, vooral als de risico's die altijd aan een interventie zijn verbonden aanzienlijk worden verhoogd door bijkomende ziekten of leeftijd, of als de kans op succes aanzienlijk wordt verkleind. Welke beslissing om te handelen (of niet te handelen) is de beste keuze in een individueel geval - dat wil zeggen degene met de beste verhouding tussen risico's en kansen op herstel - hangt af van veel factoren zoals bijkomende ziekten, leeftijd, gewrichtsmisposities, anatomische afwijkingen van de norm, etc.
Ongeacht de therapeutische beslissing kan het succes van de therapie nooit worden gegarandeerd; het succes of falen van de behandeling is altijd willekeurig. Omgekeerd betekent een mislukking of zelfs het optreden van ernstige complicaties niet automatisch dat de verkeerde behandeling is gekozen of dat er fouten zijn gemaakt bij de uitvoering ervan. Zoals bij elke operatie, autoloog kraakbeen transplantatie brengt ook risico's met zich mee.
Terwijl littekens en pijn zijn regelmatig te verwachten als gevolg van de chirurgische incisies, evenals lichte bloedingen tijdens en na de operatie, er zijn ook ernstigere complicaties, die zeer onwaarschijnlijk zijn als de ingreep correct wordt uitgevoerd, maar nooit volledig kunnen worden uitgesloten . Dit zijn bijzonder ernstige bloedingen tijdens of na de operatie, waarvoor in het ergste geval ook een bloed transfusie met alle risico's van dien, zoals een immuunreactie (die in het ergste geval kan leiden tot schokken en overlijden) of infectie. Verwondingen aan omliggende weefsels zoals zenuwen en schepen of aan het gewricht zelf zijn ook mogelijk en kunnen uiteindelijk een nieuwe operatie of blijvende schade betekenen.
Ondanks het werken onder steriele omstandigheden is een infectie van het geopereerde gebied niet altijd te voorkomen. In het slechtst denkbare scenario kan het zich ontwikkelen tot levensbedreigende sepsis of verstijving van het gewricht vereisen. Evenzo zijn allergische reacties op materialen die tijdens operaties worden gebruikt of levensbedreigende complicaties veroorzaakt door anesthesie zeer zeldzaam maar mogelijk.
Bovendien kan het succes van de behandeling nooit voor honderd procent worden gegarandeerd. Ondanks deze risico's is de operatie vereist voor autoloog kraakbeen transplantatie is een standaardprocedure en de meer ernstige complicaties die hierboven worden genoemd, zijn zeer zeldzaam. Bezorgdheid is met name aangewezen als er bijkomende ziekten aanwezig zijn of worden vermoed, zoals die welke voorkomen bloed coagulatie, de immuunsysteem, wond genezen of kraakbeenmetabolisme, waardoor de risico's van de procedure toenemen.
Een verminderde generaal voorwaarde of cardiovasculaire zwakte als gevolg van eerdere ziekten of leeftijd kan ook de algemene anesthetische en chirurgische risico's verhogen. Het afwegen van de risico's en kansen op herstel bij het vergelijken van behandelingsopties is essentieel in elk individueel geval en is niet altijd gemakkelijk. Patiënten moeten overwegen om meer dan alleen medisch advies in te winnen bij hun persoonlijke besluitvormingsproces. Zoals bij elke aanstaande operatie, is het nuttig voor een bredere beoordeling van het persoonlijke volksgezondheid situatie en de optimale behandeling ervan om een specialist te raadplegen die de operatie al dan niet zelf kan (laten) uitvoeren.
