Astereognosia is het onvermogen om vormen te herkennen door palpatie met gesloten ogen. De oorzaak is schade aan de centrale zenuwstelsel, waar voelbare afdrukken worden verwerkt en gemaakt om te worden herkend. Astereognosie is in de meeste gevallen oorzakelijk onbehandelbaar en kan daarom meestal op zijn best worden verlicht door gerichte tactiele training.
Wat is astereognosie?
Mensen zijn in staat dingen te herkennen door louter aanraking. Zelfs met gesloten ogen zegt de vorm en consistentie van wat wordt aangeraakt genoeg over de objecteigenschap. Dus, naast aanraakherkenning, is de tastzin ook verantwoordelijk voor actieve tactiele verkenning van dingen met gesloten ogen. Naast de structuren van de tastzin, de associatieve centra en geheugen delen van de hersenen spelen een rol bij objectherkenning. Wat wordt aangeraakt, wordt vergeleken met eerdere aanraakervaringen en dus idealiter herkend. Het vermogen om objecten te herkennen door middel van actieve verkenning wordt stereognosie genoemd. Als er in dit opzicht een onvermogen is, wordt dit astereognosia genoemd. Patiënten met dit ziektesymptoom kunnen dingen niet langer herkennen door louter aanraking. De termen tactiele verlamming, tactiele agnosie en stereoagnosie worden als synoniemen gebruikt met de naam van de ziekte. Astereognosia behoort tot de agnosieën. Als zodanig zijn neuropsychologische stoornissen bekend na cerebrale unilaterale of bilaterale corticale of subcorticale laesies die de centrale sensorische verwerking belemmeren.
Oorzaken
Het vermogen om vormen te herkennen door louter aanraking bevindt zich in de primaire somatosensitieve cortex van de hersenen​ Dit is een gedefinieerd deel van de hersenschors voor centrale verwerking van haptische perceptie. De binnenkomende informatie is afkomstig van de receptoren van de huid of de receptoren in het lichaam. Naast aanraking, druksensaties, trillingen en temperaturen, pijn sensaties worden ook gedeeltelijk verwerkt in de somatosensorische cortex. De somatosensorische cortex is het uiteinde van de neolemniscus en is verdeeld in primair gevoelige gebieden in termen van Brodmann-gebieden 1, 2 en 3. Daarnaast bevat het de secundair-gevoelige associatiegebieden in termen van gebieden 40 en 43. De meeste van de primaire -gevoelige cortex bevindt zich op de postcentrale gyrus achter de centrale groef. Het secundaire deel sluit posterieur inferieur aan. In de meeste gevallen is astereognosie te wijten aan schade aan de hersenen in de bovenstaande gebieden. Vooral vaak treedt het symptoom op na schade aan de secundaire associatieve gebieden. Dergelijke schade kan traumatisch zijn, maar kan ook worden veroorzaakt door neurologische aandoeningen zoals multiple sclerose. Tumorziekten of beroertes en degeneratieve veranderingen zijn ook mogelijke oorzaken van de laesies. Schade aan de pariëtale associatiecortex in de niet-taal-dominante hersenhelft na a beroerte is soms de meest voorkomende oorzaak.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij patiënten met astereognosie nemen de receptoren van de tastzin primaire sensorische indrukken waar. Sensatie als eerste stap van waarneming wordt dus niet verstoord. Een storing is uitsluitend aanwezig in de centrale verwerking van de zintuiglijke indrukken. Het gezichtsvermogen van de patiënt functioneert in de meeste gevallen perfect. Daarom kunnen ze ondanks astereognosie nog steeds objecten en vormen benoemen, zolang ze hun ogen open houden. Wanneer ze echter hun ogen sluiten en alleen door de tastbare indruk moeten passen bij vormen, kunnen ze dat niet doen. Dit symptoom van een centrale laesie komt zelden geïsoleerd voor. In de meeste gevallen wordt het symptoom van astereognosie geassocieerd met kenmerkende symptomen van de respectieve laesie. Dienovereenkomstig lijden sommige van de patiënten bovendien aan stoornissen van het trillingsgevoel. Anderen lijden aan bijkomende aandoeningen van proprioceptie of algemene aanraakgevoeligheid. Net zo vaak, extra storingen van thermoceptie of pijn sensatie manifesteert zich. Welke symptomen in individuele gevallen precies optreden, hangt af van de lokalisatie van de betreffende schade.
Diagnose
De diagnose van astereognosie wordt voornamelijk anamnetisch of door palpatietest gesteld. Beeldvorming van de hersenen maakt een nauwere classificatie van het onvermogen om objecten te herkennen mogelijk en maakt lokalisatie naar een specifiek gebied van de hersenen mogelijk. Om de diagnose vast te stellen, is een differentiële diagnostische differentiatie van sensorische stoornissen en andere soorten cognitieve stoornissen nodig. Vaak vindt de diagnose van de oorzakelijke hersenlaesie plaats vóór de symptomatische diagnose van astereognosie.
Complicaties
Astereognosie leidt niet tot lichamelijke complicaties. Het kan het leven van de getroffen persoon echter ernstig beperken en kan meestal niet worden behandeld. De meeste getroffen personen kunnen alle andere zintuiglijke indrukken zonder problemen of moeilijkheden herkennen, maar vormen kunnen niet worden herkend. Astereognosie kan psychische problemen en een verminderd gevoel van eigenwaarde veroorzaken. Vooral kinderen kunnen worden benadeeld als ze op jonge leeftijd worden gepest vanwege astereognosie. De meeste mensen ervaren ook stoornissen in het gevoel van warmte en koud​ Letsel kan ontstaan ​​doordat extreme en gevaarlijke situaties niet correct kunnen worden ingeschat. Het dagelijks leven wordt ook bemoeilijkt door astereognosie, en dat kan leiden tot ernstige oriëntatieproblemen, vooral bij blinde mensen. Behandeling is niet mogelijk. De vaardigheden kunnen echter worden getraind en geoefend, zodat astereognosie ernstig kan worden beperkt. Dit is vooral het geval als astereognosie is ontstaan ​​na a beroerte​ In dit geval treden geen complicaties op, maar het is niet te voorspellen of de astereognosie volledig zal teruglopen. In het geval van ontsteking in de hersenen kunnen chirurgische ingrepen worden uitgevoerd, die eveneens leiden op een positief beloop van de ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Herkenning van de structuren van objecten of oppervlakken zonder tussenkomst van de ogen vereist dat de primaire stimuli van verschillende tactiele sensoren in de huid, evenals bovendien andere haptische stimuli zoals druk- en trillingssensaties en ook pijn stimuli, worden correct gedetecteerd door de sensoren en als impulsen naar hersengebieden van de somatosensorische cortex gestuurd. Daar worden de prikkels gecombineerd in een complex verwerkingsproces om een ​​algemene indruk te vormen die ons in staat stelt de vorm en textuur van een object te herkennen, zelfs zonder oogcontact. Het kenmerk van astereognosie is dat de sensorische stimuli correct naar de hersenen worden gestuurd, maar dat de verantwoordelijke centra de binnenkomende stimuli niet kunnen verwerken tot een totaalbeeld. Meestal wordt astereognosie verworven als gevolg van een ongeval met hersenletsels, a beroerte, of tumoren in het CZS vanwege ruimtelijk spanning​ Als er symptomen optreden die wijzen op astereognosie, is het noodzakelijk om medisch advies in te winnen bij een ervaren specialist om de mate van hersenstoornissen vast te stellen. Op basis van de diagnose kan een oefenprogramma worden opgesteld om de effecten van de neurologische gebreken te helpen verminderen. Er is geen medicijn therapie of een andere therapie die de voorwaarde​ Interessant is dat, zelfs als de tastzin volledig intact is, de vormindruk strikt de visuele indruk volgt in geval van een conflict tussen de twee indrukken. Bijvoorbeeld een straat bars lijkt een knik te hebben wanneer deze door een prisma wordt bekeken. De tastzin meldt ten onrechte ook deze knik, een indruk die direct verdwijnt als de ogen gesloten zijn.
Behandeling en therapie
oorzakelijk therapie is in de meeste gevallen niet beschikbaar voor astereognosie. Voor oorzakelijk therapiezou de specifieke oorzaak moeten worden weggenomen. Voor alle laesies van de centrale zenuwstelsel, meestal compleet eliminatie is niet mogelijk. Centraal zenuwweefsel is niet in staat tot volledige regeneratie. Als bijvoorbeeld een ontsteking van de hersenen het symptoom van astereognosie heeft veroorzaakt, kan de ontsteking afnemen cortisone administratie, Maar littekens blijven in het ontstoken gebied. Deze littekens blijven het vermogen op lange termijn aantasten. Er is echter meestal geen volledige agnosie meer, maar alleen een verminderd vermogen om de getroffen gebieden te verwerken. Zelfs na beroertes en traumatisch hersenletsel, littekens en dus blijven er bijzondere waardeverminderingen. Bij tumoren is de situatie enigszins anders. In dit geval kan volledige verwijdering van de tumor dienen als een causale therapie en het vermogen van stereognosie volledig herstellen. Onder bepaalde omstandigheden kan, naast de therapie van de primaire ziekte, training van het tactiele vermogen op zijn minst de bestaande astereognosie verbeteren. Idealiter nemen naburige hersencellen na gerichte training de verantwoordelijkheden van de defecte hersencellen over.
Vooruitzicht en prognose
De prognose voor astereognosie wordt onder de huidige wetenschappelijke omstandigheden als ongunstig beschouwd. De ziekte kan niet worden behandeld met de huidige medische opties. Verlichting van symptomen is ook niet mogelijk. De aandoening is het gevolg van schade aan het corticale gebied. Het weefsel in de hersenen wordt als onherstelbaar beschouwd als het beschadigd is. Ondanks talloze inspanningen zijn wetenschappers en onderzoekers er nog niet in geslaagd om defect hersenweefsel te genezen drugs of chirurgische ingrepen. Een uitwisseling van de hersenen vergelijkbaar met een orgaan transplantatie is ook onmogelijk met de huidige mogelijkheden. Hoewel de inspanningen van de onderzoekers voortduren, kan op dit moment geen positief vooruitzicht op genezing worden geboden aan een patiënt met astereognosie. Bovendien is een toename van de bestaande symptomen ook niet te verwachten. De hersenschade verspreidt zich niet volgens de bevindingen en behandelingsrapporten tot nu toe. De mogelijkheden van zelfhulp of alternatieve geneeswijzen doen dat ook niet leiden tot succes in het geval van astereognosie. Het organisme kan zichzelf niet genezen van zijn eigen krachten voor schade aan het hersenweefsel. Bovendien zijn de voorwaarden voor een alternatieve natuurlijke geneeswijze ook niet aanwezig. Daarom is het doel van de behandeling om de kwaliteit van leven onder de gegeven omstandigheden te optimaliseren. Het is nuttig om gebruik te maken van psychotherapeutische begeleiding.
het voorkomen
Astereognosie kan alleen worden voorkomen voor zover oorzakelijke beroertes, hersenen ontsteking, en degeneratieve processen in de hersenen kunnen worden voorkomen.
Follow-up
Patiënten met astereognosie hebben in de regel geen opties voor nazorg. Deze zijn echter ook niet nodig, omdat de ziekte ook niet volledig kan worden behandeld en niet altijd hoeft te worden behandeld. De levensverwachting van de patiënt wordt niet negatief beïnvloed door astereognosie. De ziekte kan echter het leven van de getroffen persoon negatief beïnvloeden en bemoeilijken. De behandeling is meestal gebaseerd op de exacte oorzaken van astereognosie. In sommige gevallen kan het nuttig zijn om medicijnen te slikken om de symptomen te verlichten. De patiënt is afhankelijk van het regelmatig innemen van de medicatie, en interacties met andere medicijnen moet ook rekening worden gehouden. Als de astereognosie wordt veroorzaakt door een tumor, moet deze worden verwijderd. Vroegtijdige verwijdering van de tumor heeft een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte en kan verdere complicaties voorkomen. Een onderzoek naar verdere tumoren is ook nuttig. Het is niet ongebruikelijk dat mensen met astereognosie ook last hebben van psychische klachten. In dit geval kan contact met andere lijders aan de ziekte een positief effect hebben op het verdere verloop, aangezien dit leidt tot informatie-uitwisseling.
Wat u zelf kunt doen
In de regel is de aandoening niet te behandelen. De getroffenen kunnen echter leren beter met hun handicap om te gaan en het leven van alledag onder de knie te krijgen. Mits het gezichtsvermogen niet wordt aangetast en er geen andere symptomen worden toegevoegd, hebben volwassen patiënten meestal geen probleem om de uitdagingen van het dagelijks leven aan te gaan. In de meeste gevallen merkt de sociale omgeving de stoornis niet eens op. Sommige patiënten worden echter geremd vanwege hun voorwaarde​ Als deze remmingen de kwaliteit van leven aantasten, moeten de getroffen personen therapeutische hulp zoeken. Als niet alleen de tastzin wordt verstoord, maar ook andere zintuiglijke waarnemingen zoals het gevoel van pijn of temperatuur, neemt de kans op verwondingen en ongevallen in het dagelijks leven toe. Vooral wanneer astereognosie en de bijbehorende symptomen voor het eerst optreden op volwassen leeftijd, moeten de getroffenen leren om ongevallen actief te voorkomen. Gaskachels zijn dan veiliger dan elektrische kachels omdat de vlam zichtbaar is, terwijl warmte niet altijd wordt waargenomen. Er is ook een risico van brandwonden Bij het nemen van een bad of douche moeten doucheapparaten zijn uitgerust met kranen waarmee een bepaalde temperatuur kan worden ingesteld. Het bad water moet altijd als voorzorgsmaatregel worden gemeten. Op voorwaarde dat alleen de tastzin wordt aangetast, kan dit worden getraind, vooral als de astereognosie werd veroorzaakt door een beroerte. Getroffen personen moeten een fysiotherapeut die ervaring heeft met de ziekte, een oefenplan laten opstellen. Op deze manier kan de tastzin in ieder geval gedeeltelijk worden herwonnen.
