Artrose deformans van het kaakgewricht - in de volksmond kaakgewricht artrose genoemd - (synoniemen: osteoartritis artrose van het kaakgewricht) is een chronische degeneratieve gewrichtsaandoening die het kaakgewricht kan aantasten, maar ook andere gewrichten Het is het resultaat van vele jaren onjuist of buitensporig spanning, bijvoorbeeld als gevolg van aanhoudende disfunctie. De ziekte treedt ook op als gevolg van trauma.
Symptomen - klachten
Het belangrijkste symptoom van de ziekte is pijn, wat functioneel gebeurt. Crepitatie (botwrijving) treedt op in het aangetaste gewricht, mond de opening is vaak beperkt in de loop en er ontstaan laterale afwijkingen.
De ziekte kan worden onderverdeeld in twee verschillende cursussen:
- Type I komt voor op oudere leeftijd. Aanvankelijk is slechts één gewricht aangetast; in de loop, beide gewrichten zijn aangetast. Na een fase van maximaal 18 maanden treedt spontane remissie op, wat betekent dat de symptomen alleen of met behulp van conservatieve functionele therapie De patiënten hebben een glijdend gewricht nadat de symptomen zijn verdwenen, waarbij vaak de discus (kraakbeenbuffer tussen het kaakgewricht) ontbreekt. hoofd en stopcontact).
- Type II daarentegen volgt een andere koers. Na disfunctie of trauma (letsel) gaat het om de typische symptomen. De klachten nemen in de loop van de tijd toe, conservatief therapie niet leiden tot verbetering van de symptomen.
Pathogenese (ziekteontwikkeling) - etiologie (oorzaken)
Vaak langdurige disfuncties of parafuncties (hyperfuncties die afwijken van de norm, zoals tandenknarsen en tong of tandenknarsen) zijn de oorzaak van de ontwikkeling van de ziekte.
Aanhoudende storing of overbelasting kan ook leiden voor de ontwikkeling van de ziekte. Evenzo is het mogelijk voor artrose deformans die optreden na een trauma of zelfs zonder een aanwijsbare oorzaak.
- Trauma - bijvoorbeeld fracturen (breuk) van het gewricht hoofd.
- Artritis van de kaakgewrichten
- Gebrek aan zijdelingse steunzones
- Gewone dislocatie (dislocatie; volledig of onvolledig contactverlies (subluxatie) van gewrichtsvormende botuiteinden) van het kaakgewricht.
Gevolgen ziekten
Als gevolg van artrose deformans is er vaak de ontwikkeling van een schijfvormige slipverbinding.
Diagnostiek
Radiologisch osteolyse van het capitulum (gewricht hoofd) is duidelijk, en vernietiging van de gewrichtsoppervlakken treedt op naarmate de ziekte voortschrijdt.
Röntgenfoto's tonen marginale grilligheid van het condylusoppervlak en vernauwing van de gewrichtsruimte, maar het is niet mogelijk om te bepalen of de ziekte type I of II is. Daarom moet een periode van 18 maanden worden gewacht en conservatief worden behandeld voordat, indien nodig, de indicatie voor chirurgie wordt gegeven therapie.
arthroscopy (gezamenlijke endoscopie) kunnen worden gebruikt om de mate van gewrichtsvernietiging te beoordelen. Tegelijkertijd kan diagnostiek worden gecombineerd met behandelingen zoals lavage (Frans spoelen, “wassen”, “wassen”, “schoonmaken”).
Therapie
Alles osteoartritis deformans wordt aanvankelijk conservatief behandeld met functionele therapie, meestal met spalken, gedurende 18 maanden, omdat alleen dan onderscheid kan worden gemaakt tussen type I en II.
Als de therapie niet succesvol blijft, worden arthroscopische lysis (oplossen) en lavage vaak eerst uitgevoerd als onderdeel van een artroscopie Dit resulteert in een aanzienlijke vermindering van de symptomen bij maximaal 40 procent van de patiënten.
Intra-articulaire hydrocortison injecties kan worden uitgevoerd onder plaatselijke verdoving (lokaal anesthesie) en helpen de symptomen te verlichten.
Als er geen verbetering is, is chirurgische therapie geïndiceerd. Tijdens een artroplastiek wordt de restschijf verwijderd en wordt het onregelmatige gewrichtsoppervlak gladgestreken.
Alleen in zeer ernstige gevallen of recidieven moet soms een condylectomie (verwijdering van de gewrichtskop) met daaropvolgende autogene vervanging (meestal een constochondraal transplantaat) worden uitgevoerd.
