Arthroscopie van de enkel

Algemeen

arthroscopy van de enkel gewricht omvat de endoscopische diagnose van dit gewricht door alle gewrichtsstructuren te inspecteren in de kijkgattechniek. Er zijn slechts kleine incisies nodig om de benodigde instrumenten in de enkel gewricht. arthroscopy van de enkel gewricht wordt steeds vaker gebruikt voor therapie en alleen minder vaak voor pure diagnostiek vanwege de vele mogelijke toepassingen, aangezien magnetische resonantie beeldvorming deze taak grotendeels vervult.

arthroscopy van de enkelgewricht is een invasieve procedure voor het afbeelden van de holte van het enkelgewricht en de structuren daar. Vergeleken met open chirurgie van de enkelgewrichtartroscopie van het enkelgewricht biedt bijvoorbeeld het voordeel van minder pijn na de operatie. Tijdens artroscopie van de bovenste enkel (Articulatio talocruralis), de kraakbeen-bedekte distale gewrichtsoppervlakken van de tibia (tibia), fibula (fibula) en het bovenste gewrichtsoppervlak van de talus (enkelbot) kunnen worden beoordeeld.

Bovendien kunnen de buitenste en binnenste ligamenten en de anterieure en posterieure syndesmose-ligamenten worden bekeken en beoordeeld. De lagere enkelgewricht is verdeeld in een anterieure (Articulatio subtalaris) en een achterste gewrichtskamer (Articulatio talocalcaneonavicularis). De twee kamers worden gescheiden door het enkel-hielbeenband (Lig.

talocalcaneum interosseum), die ook tijdens artroscopie kan worden bekeken. In de voorste articulaire kamer, de articulaire oppervlakken van de os naviculare (schippersbotje), kunnen de onderste gewrichtsoppervlakken van de talus (talocalcaneum) en de voorste gewrichtsoppervlakken van de calcaneus worden beoordeeld. Aan de onderkant van de voorste gewrichtskamer is het acetabulaire ligament bedekt met kraakbeen, die ook tijdens artroscopie kan worden bekeken.

In de achterste gewrichtskamer articuleren het bovenste gewrichtsoppervlak van de calcaneus en het achterste gewrichtsoppervlak van het enkelbot met elkaar. De gezamenlijke capsule of het onderste enkelgewricht wordt versterkt door verschillende ligamentstructuren. De pathologische veranderingen in de gewrichtsholte van de enkel die door artroscopie worden gedetecteerd, correleren niet noodzakelijk met de symptomen of functionele beperkingen van de patiënt.

aanwijzing

Als het MRI-beeld van het enkelgewricht niet duidelijk is, kan voor puur diagnostische doeleinden een arthroscopie van het enkelgewricht worden uitgevoerd. Een artroscopie van de enkel kan ook voor therapeutische doeleinden worden gebruikt, omdat het mogelijk is om tijdens de ingreep instabiliteiten van het enkelgewricht te herstellen, bijvoorbeeld door beschadiging pezen of ligamenten. Gratis gezamenlijke lichamen kunnen worden opgelost, ziekten en schade aan de kraakbeen kan worden behandeld en ontstoken, etterig gewrichten kan worden uitgespoeld. Een andere mogelijke toepassing is voor gewrichtsaandoeningen slijmvlies en artrose van de enkel. Artroscopie van het enkelgewricht wordt steeds vaker toegepast vanwege de vele therapeutische mogelijkheden.

Artrose enkelgewricht

Artroscopie van het enkelgewricht is bijvoorbeeld geïndiceerd bij artrose van de enkel. Vaak, artrose van het enkelgewricht wordt veroorzaakt door een vorige breuk letsel, dat geneest in een defecte positie. Als de zogenaamde "knik" in het bovenste enkelgewricht veroorzaakt niet alleen een blessure aan het ligamenteuze apparaat, maar ook een luxatie breuk van de malleolaire vork, artrose van het bovenste enkelgewricht kan het resultaat zijn.

Na een breuk van de calcaneus, artrose van het onderste enkelgewricht kan zich geleidelijk ontwikkelen als gevolg van een slechte uitlijning nadat het bot is genezen. Bij botbreuken in het gebied van het enkelgewricht moet er daarom voor worden gezorgd dat de betreffende fragmenten correct worden gepositioneerd. Zo kan artrose van het bovenste enkelgewricht treft niet alleen oudere patiënten, maar kan natuurlijk ook optreden zonder eerdere verwonding door normale ouderdomsverschijnselen van het kraakbeen en gewrichtsoppervlakken. Patiënten met artrose van de enkel klagen vaak pijn bij het beklimmen van trappen of bergopwaarts. De pijnlijke bewegingsbeperking verergert in de loop van de tijd, zodat een begeleidende verkeerde positie in het enkelgewricht kan ontstaan.