Definitie
Laag bloed druk (hypotensie) wordt gedefinieerd als een bloeddruk van minder dan 105/60 mmHg. De standaardwaarde van bloed druk is 120/80 mmHg. De eerste waarde van bloed druk treedt op tijdens de uitwerpfase van de hart-, de zogenaamde systole.
Hier hart- pompt bloed in het lichaam. Tijdens deze fase moet een hogere druk worden opgebouwd. Dit wordt ook wel de systolische waarde genoemd.
De tweede waarde, de diastolische waarde, komt overeen met de diastole van de hart-. In deze fase ontspant het hart zich zodat het zich met voldoende bloed kan vullen. Laag bloeddruk is niet echt een ziekte. Integendeel - zo laag wordt aangenomen bloeddruk heeft een prognostisch gunstig effect. Er moet echter niet worden gestreefd naar een te lage bloeddruk.
Wanneer wordt een lage bloeddruk gevaarlijk?
Per definitie, bloeddrukwaarden van minder dan 105/60 mmHg worden medisch gezien als te laag. Aangezien de symptomen die optreden niet altijd noodzakelijkerwijs gekoppeld zijn aan bepaalde drempelwaarden, is het moeilijk te bepalen wanneer een lage bloeddruk kritiek wordt voor de betrokken persoon. Lage bloeddruk heeft mogelijk een beschermend effect.
Wanneer er een therapeutische indicatie bestaat, wordt onder artsen omstreden. Sommige artsen gaan uit van een behandelindicatie voor bloeddrukwaarden onder 90/60 mmHg. Bloeddruk kan gevaarlijk worden als er verschillende complicaties zijn. Bijzonder belangrijk is het optreden van syncope bij opeenvolgende valpartijen, wat verstrekkende gevolgen kan hebben voor de getroffen persoon. Ook een sterk vermoeidheid overdag bij slaapstoornissen en de algemene afname van het prestatievermogen kan het privé- en beroepsleven van de getroffen persoon sterk beperken.
Bij welke bloeddruk valt u flauw?
Het moment waarop iemand flauwvalt, verschilt sterk van persoon tot persoon, afhankelijk van geslacht en situatie. Bij vrouwen wordt verondersteld dat hypotensie aanwezig is vanaf waarden van 100/60 mmHg, terwijl het bij mannen alleen aanwezig is vanaf waarden van 110/70 mmHg. Bij waarden boven deze referentie kan men in principe ook flauwvallen, bijvoorbeeld bij een snelle daling van de bloeddruk.
Het optreden van flauwvallen hangt dus ook af van de normale bloeddrukwaarde van een persoon. Grofweg, bloeddrukwaarden rond 70/40 mmHg leidt vaak tot flauwvallen. Bij veel mensen met een lage bloeddruk is het lichaam hier al aan gewend voorwaarde en heeft zich aangepast zodat ze geen symptomen ervaren.
Typische symptomen bij patiënten met lage bloeddruk zijn problemen met de bloedsomloop. Deze omvatten met name duizeligheid. Duizeligheid komt voornamelijk voor in de ochtend en bij het opstaan vanuit een liggende of zittende houding.
Soms krijg je ook suizen in je oren en flikkering voor je ogen of word je zwart en flauw. Sommigen merken hun lage bloeddruk ook op door het trillen van de handen. Vermoeidheid en slechte prestaties kunnen in verband worden gebracht met een lage bloeddruk.
Getroffenen hebben vaak ook last van concentratieproblemen. Het lichaam probeert de lage bloeddruk onder controle te houden door de hartslag, onder andere. Op deze manier probeert het ervoor te zorgen dat ondanks de lage bloeddruk alle organen voldoende kunnen worden voorzien.
Vanwege de toegenomen hartslagkunnen de getroffenen hun hart voelen kloppen. Koude handen en voeten zijn ook een vaak waargenomen symptoom. De bloeddrukwaarden moeten bij gezonde mensen tussen de 120 en 80 mmHg liggen.
De normale pols (hartslag) bij een gezond persoon is 70, bij atleten kan de rustpuls oplopen tot ongeveer 50 slagen per minuut. Als een lage bloeddruk wordt gecombineerd met een hoge polsslag, betekent dit meestal niet dat er een ernstige ziekte achter zit. Integendeel, deze combinatie is heel gebruikelijk.
De medische achtergrond hiervan voorwaarde is dat het lichaam een compensatiemechanisme uitvoert in geval van lage bloeddruk. In het bijzonder probeert het het verminderde bloedvolume in het vasculaire systeem bij lage bloeddruk te compenseren door de hartslag te verhogen en, in de regel, ook door de beroerte volume. Afhankelijk van de situatie kan deze bijzondere combinatie ook voorkomen.
Daarom wordt aanbevolen om de waarden te bepalen door middel van herhaalde metingen. De polsslag in rust moet 's ochtends worden bepaald, maar als er tijdens meerdere metingen een polsslag van meer dan 100 / minuut en hypotensie (vooral systolische bloeddruk lager dan 90 mmHg) aanwezig is, kan er een ernstiger oorzaak zijn. Als u meer geïnteresseerd bent in dit onderwerp, daalt de bloeddruk als gevolg van een beperkte hartfunctie en ontwikkelt zich een lage bloeddruk.
De primaire oorzaak ligt niet in het perifere vaatstelsel, maar in het hart zelf. In het geval van beginnend hartfalenprobeert het hart eerst de bloeddruk hoog te houden door de hartslag te verhogen en beroerte volume. Dit mechanisme treedt niet permanent in werking vanwege een verkort diastole en een algehele toenemende hartvergroting met afnemende contractiliteit.
Op een bepaald moment kan het hart zijn hartslag en beroerte volume in het geval van progressief hartfalen (hartinsufficiëntie). Als gevolg hiervan dalen pols en bloeddruk. De situatie is vergelijkbaar met bepaalde hartritmestoornissen.
In deze gevallen kan er geen continue gerichte bloeduitstoot plaatsvinden, waardoor polsslag en bloeddruk kunnen dalen. Een zeer typische combinatie van lage bloeddruk en hoofdpijn komt vaak voor op warme zomerdagen. Hier verliest het lichaam veel vochtvolume door zweet.
Bovendien kan het blijven in de zon (vooral in de tijd tussen 11 en 3 uur) hittestress veroorzaken bij de hoofd. Als er dan een lage bloeddruk optreedt, stroomt het bloed naar de hersenen tijdelijk verminderd. Deze verminderde toevoer van zuurstofrijk bloed naar de hersenen kan zich uiten in pulserende, vaak stekende hoofdpijn.
Typisch dit voorwaarde is een omkeerbaar pathomechanisme. De hoofdpijn kan verdwijnen als de patiënt voldoende water drinkt en, indien nodig, overmatige blootstelling aan zonlicht op het apparaat vermijdt hoofd. Lichaamsbeweging is over het algemeen gunstig in gevallen van lage bloeddruk als gevolg van een gebrek aan volume.
Dit verhoogt de circulatie van het bloed. Naast typisch symptomen van lage bloeddrukkan lage bloeddruk ook gepaard gaan met duizeligheid. Duizeligheid, die vaak gepaard gaat met visuele stoornissen, is een van de meest voorkomende symptomen van lage bloeddruk.
Zoals met hoofdpijn als gevolg van een lage bloeddruk, wordt duizeligheid veroorzaakt door een onvoldoende bloedtoevoer naar de hersenen. De duizeligheid gaat ook vaak gepaard met oorsuizen. Het potentiële risico van vallen is bijzonder gevaarlijk in het geval van duizeligheid door lage bloeddruk.
Vooral voor zwangere vrouwen en ouderen kunnen door hypotensie veroorzaakte valpartijen verstrekkende gevolgen hebben. Bij zwangere vrouwen kan traumatische schade aan de foetus kan voorkomen. Ouderen zijn voorbestemd voor botbreuken zoals het dijbeen nek breuk als gevolg van verminderde botdichtheid en frequent osteoporose.
Duizeligheid komt heel vaak voor bij een zogenaamde orthostatische disfunctie. In dit geval zorgt de verandering van de lichaamshouding van liggen naar staan ervoor dat het bloed in de onderste extremiteit zakt. De hersenen krijgen tijdelijk te weinig voeding, wat kan leiden tot duizeligheid en verminderd zicht.
Tijdens hypotensie is er vaak een afname van de prestaties en gebrek aan concentratie door vermoeidheid. Deze constellatie is gebaseerd op een over het algemeen verminderde toevoer van bepaalde organen, die de prestaties van het lichaam waarborgen. Deze omvatten vooral de hersenen, maar ook het spierstelsel en andere.
Het zijn echter juist deze organen die voldoende zuurstof en voedingsstoffen nodig hebben. Bij een lage bloeddruk kan het aanbod van deze belangrijke stoffen inferieur zijn aan de vraag, wat resulteert in verminderde prestaties. Bovendien kan lage bloeddruk ook leiden tot bijbehorende slaapstoornissen.
De ontwikkeling van vermoeidheid als gevolg van dit pathomechanisme lijkt ook mogelijk. Een gebrek aan slaap of slaap die niet erg rustgevend is, kan naast uitgesproken overdag leiden tot depressieve stemmingen vermoeidheid. Therapeutisch ingrijpen is hierbij belangrijk om het vermogen tot werken te behouden en complicaties te voorkomen.
Dit kunnen ongevallen zijn als gevolg van bijvoorbeeld een microslaap. Lage bloeddruk kan leiden tot gevoeligheidsstoornissen, vooral in de distale delen van de vingers en tenen en de acra (neus-oren). De oorzaak is een verminderde bloedtoevoer naar deze perifere delen van het lichaam, net als het gevoel van kou, wat leidt tot irritatie van de neuromusculaire functie.
Door voldoende beweging van de vingers of tenen zou het tintelen moeten verminderen. Flikkeren van de ogen als gevolg van een lage bloeddruk komt tot uiting in heldere lichtpunten in het gezichtsveld, die meerdere keren van kleur kunnen veranderen. Het zicht kan gedeeltelijk, maar ook duidelijk beperkt zijn door deze lichtprikkels.
Het flikkeren van de ogen vindt plaats gedurende verschillende tijdsperioden. De oorzaak hiervan is nog niet opgehelderd. Het flikkeren van het oog is echter waarschijnlijk een reactie op de verminderde toevoer van de slagaders van het oog. Vaak andere symptomen zoals vermoeidheid, hoofdpijnen een koud gevoel in de vingers, waardoor de diagnose hypotensie waarschijnlijk wordt.
