Fotopisch zicht verwijst naar normaal kleurenzicht via de zogenaamde M-, L- en S-kegels, die fotosensorisch zijn geoptimaliseerd voor respectievelijk de groene, rode en blauwe gebieden. Fotopisch zicht vereist een minimale helderheid van ongeveer 3 tot 30 cd / mXNUMX en komt voornamelijk voor in de fovea centralis, een klein gebied in het netvlies. De fovea centralis bevat de grootste dichtheid van kegeltjes voor scherp kleurenzicht, terwijl de gebieden buiten de fovea centralis voornamelijk worden ingenomen door zogenaamde staafjes op het netvlies, die veel helderder zijn maar alleen scotopisch zicht bieden.
Wat is fotopisch zicht?
Fotopisch zicht betekent een scherp kleurenzicht. Het komt sensorisch voor met behulp van de L-, M- en S-kegels, die zijn geoptimaliseerd voor respectievelijk de rode, groene en blauwe spectrale gebieden en hun grootste bereiken dichtheid op het netvlies in het gebied van de fovea centralis, dat ongeveer 1.5 millimeter in diameter is. Het bijzonder scherpe zicht in de fovea centralis komt tot stand door de nerveuze onderlinge verbinding van de kleurkegels van bijna 1: 1. Bijna elke kegel is verbonden met een apart zenuwvezels, zodat elk invallend foton relatief precies in de hersenen De tegenhanger van fotopisch helderzien is scotopisch zicht in relatieve duisternis, dat optreedt door middel van de lichtgevoelige staafjes die zich voornamelijk buiten de fovea centralis op het netvlies bevinden. Hoewel de staafjes extreem lichtgevoelig zijn, kunnen ze geen kleuren onderscheiden. Dit betekent dat scotopisch zicht gelijk is aan monochromatisch zicht. Bovendien wordt scotopisch nachtzicht geassocieerd met enige vervaging omdat veel hengels één moeten delen zenuwvezels tegelijk, dus de hersenen kunnen invallende fotonen niet zo nauwkeurig lokaliseren als met kegels.
Functie en taak
Wij mensen behoren tot de dagelijkse wezens voor wie visie een van de belangrijkste bronnen van informatie is. Het vermogen om scherp in kleur te zien, maakt zelfs tot op zekere hoogte non-verbale communicatie mogelijk. Sterke emoties zoals opwinding, angst of woede worden uitgedrukt in gezichtsuitdrukkingen, op de huid door te blozen op bepaalde gebieden en in zichtbare lichaamstaal. De detectie van nuances in non-verbale communicatie vereist een zo scherp mogelijk kleurenzicht, dwz fotopisch zicht. Fotopisch, binoculair zicht maakt ook ruimtelijk zicht mogelijk en vergemakkelijkt dus oriëntatie in een driedimensionale ruimte, inclusief afstandsschattingen. Fotopisch zicht is door evolutie geoptimaliseerd om mensen de best mogelijke bescherming te bieden tegen vijanden en andere gevaren en om het voor hen gemakkelijker te maken om voedsel te vinden. Mits een passende minimale verlichting van 3 tot 30 cd / mXNUMX, is fotopisch zicht een bijna allesomvattend hulpmiddel in (bijna) alle levenssituaties en dient het als oriëntatiehulpmiddel voor de hersenen in het geval van incompatibele multisensorische informatie. In dergelijke gevallen dient fotopisch zicht als een hoofdprikkel waarop alle andere zintuiglijke indrukken worden afgestemd in geval van twijfel, wat in veel gevallen kan leiden op problemen als ruimtelijke desoriëntatie.
Ziekten en aandoeningen
Fotopisch zicht hangt enerzijds af van de omgevingslichtomstandigheden, maar ook van de functie van de afzonderlijke organische componenten die verband houden met de functionaliteit van de L-, M- en S-kegels. Zelfs als alle betrokken componenten perfect zijn voorwaarde, Optische illusie kunnen voorkomen die het voor ons moeilijk maken om ons te oriënteren en zelfs ongemak of zelfs kunnen veroorzaken braken Hoewel onze hersenen kortetermijnverschillen tussen visie en vestibulaire berichten kunnen compenseren, treden problemen met ongemak op met langduriger incompatibiliteiten die kunnen voortvloeien uit Optische illusie Het ongemak of een volgende braken kan worden geïnterpreteerd als een beschermend mechanisme. Het is bedoeld om te voorkomen dat ingenomen psychogene of hallucinogene stoffen, waarop de discrepanties tussen sensorische feedbacks kunnen zijn gebaseerd, meer schade aanrichten. Ziekten en aandoeningen die het fotopisch zicht rechtstreeks beïnvloeden, omvatten een breed spectrum van oorzaken. Visuele stoornissen kunnen optreden als gevolg van een tekort in de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen aan de kegeltjes als gevolg van eenvoudige circulatiestoornissen. De visuele stoornissen kunnen zelfs in een diagnose worden opgenomen als een indicator van circulatiestoornissen. Vaak, infectieziekten of genetische degeneratie van het netvlies of de kegeltjes zijn de oorzaak van verminderd gezichtsvermogen, zoals bij leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD). Het gaat om een geleidelijk progressieve degeneratie van de kleursensoren in de macula, de gele vlek of fovea centralis. Een andere oogziekte, genaamd glaucoma, ook bekend als glaucoom, veroorzaakt visuele beperking en zelfs verlies van gezichtsvermogen als gevolg van progressieve schade en degeneratie van de optische zenuw.
