Agrimonie: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

Agrimonie (Agrimonia eupatoria) is een kruid dat nog steeds wordt gebruikt als medicinale plant voor verschillende aandoeningen. Medicinaal gebruik is meestal het gedroogde kruid.

Voorkomen en teelt van agrimonie

Het samentrekkende effect van agrimonie kan een positief effect hebben op wond genezen. Klit kruid, levermoslevenskruid, koningskruid, vijfvingerig kruid, schaapsklis, maagkruid, miltkruid, agrimonie, er zijn veel namen voor agrimonie. De botanische naam Agrimonia eupatoria komt uit het Latijn en betekent veldbewoner. Dit geeft een indicatie van de voorkeurslocatie van de agrimonie. De plant komt oorspronkelijk uit Europa en Noord-Azië. Agrimonie groeit in ruige weilanden en bosranden tot aan de middelste bergachtige gebieden. In Midden-Europa is agrimonie winterhard, maar alleen bladverliezend. Het groeit als een overblijvend kruid en wordt tussen de 15 cm en 1.5 meter hoog. De wortels zijn diep geworteld in de grond. Daaruit ontstaan ​​harige stengels. Hierop zijn geveerde bladeren te vinden. Deze zijn 10 tot 25 cm lang en vaak aan de onderkant bedekt met een wit vilt. De agrimonie bloeit van juni tot september. De gele bloemen zijn kort gesteeld en gerangschikt in langwerpige trossen. De bloem bestaat uit gele bloembladen, meeldraden en vruchtbladen. In het midden zit de eierstok. Tussen augustus en september, tijdens het rijpen van het fruit, vormt de agrimonie kleine vruchten bezaaid met haken. Deze haakvruchten dienen om het zaad te verspreiden. Ze raken met hun kleine haakjes in de vacht van passerende dieren verstrikt en verspreiden zich zo in de omgeving. De agrimonie behoort tot de rozenfamilie en is dus verwant van de moerasspirea. Naast de gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria) zijn er nog 14 andere soorten. In Duitsland wordt ook de grote agrimonie (Agrimonia procera) gevonden. Deze heeft echter geen medische relevantie.

Effect en toepassing

De belangrijkste werkzame stoffen van agrimonie zijn etherische oliën (triterpenen), tannines, bittere substanties, flavonoïden, fenolisch carbonzuren en kiezelzuur. De etherische oliën en tannines van agrimonie zou een ontstekingsremmend effect hebben. De etherische oliën zijn voornamelijk antiviraal en antibacterieel. De tannines een samentrekkend of samentrekkend effect hebben. De samentrekkende werking van agrimonie kan een positief effect hebben op wond genezen​ Adstringentia hebben het vermogen om eiwitstructuren te veranderen of te vernietigen. Enerzijds is dit handig omdat de eiwitstructuren van virussen en bacteriën worden ook zo veranderd dat ze omkomen. Aan de andere kant vormen de verbouwingsprocessen een soort beschermende film die de beschadigde bedekt huid​ Bovendien is agrimonie rijk aan polyfenolen. Polyfenolen behoren tot de fytamines. Fytamines zijn plantensubstanties die een positief effect hebben op volksgezondheid. Ze hebben een anti-oxidant effect en dus fungeren als radicale aaseters. Gezien dit spectrum aan effecten wordt agrimonie vaak gebruikt bij ontstekingen. Ontsteking van het tandvlees, ontsteking van de mond en ook keel ontsteking van de nieren en blaas zijn indicaties voor behandeling met agrimonie. De basis is altijd agrimoniethee. Voor dit doel wordt een theelepel gedroogd agrimoniekruid over 250 ml kokend water gegoten water​ De thee moet tien minuten afgedekt staan. De thee wordt gedronken bij klachten van de interne organen. Ontsteking van de huid kan worden behandeld met huidkompressen van agrimoniethee. Huid kompressen met agrimoniethee kunnen ook verlichting bieden bij jeuk. Voor ontsteking van de mond en keel, kan agrimoniethee gekoeld worden gebruikt als een gorgeloplossing. Agrimonie wordt ook gebruikt voor milde diarree or verlies van eetlust​ Maar wees voorzichtig, door de tannines kan de thee ook de slijmvliezen van de thee irriteren maag​ Er mogen niet meer dan drie kopjes thee per dag worden gedronken. Bovendien moet worden opgemerkt dat agrimoniethee niet onmiddellijk voor of na het innemen van medicatie mag worden gedronken. Het kruid belemmert de absorptie van actieve ingrediënten. Er moeten ongeveer twee uur zitten tussen het innemen van de medicatie en het drinken van de thee. Agrimonie is ook een van de 38 bloemen die in worden gebruikt Bachbloesemtherapie​ Agrimonie, zoals agrimonie daar wordt genoemd, is een Bach-bloem die voornamelijk wordt gebruikt in traumatherapie​ Het wordt verondersteld te helpen bij het overwinnen van angsten en het verwerken van wat onderdrukt is Traditioneel Chinees Medicijn (TCM), wordt agrimonie voornamelijk gebruikt voor gastro-intestinale aandoeningen, omdat het een versterkend effect heeft op de maag qi.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

Zelfs 100 jaar voor Christus had agrimony een enthousiaste supporter. De Griekse oorlogsleider Mithridates gebruikte het kruid om een ​​breed scala aan aandoeningen te behandelen. Mithridates ging door de bijnaam eupator, die agrimonie zijn botanische bijnaam eupatoria gaf. De Griekse arts Dioscurides beschreef duizenden jaren geleden ook de genezende kracht van agrimonie. Het geneeskrachtige kruid maakte ook deel uit van de geneeskunde van St. Hildegard van Bingen. Ze gebruikte de agrimonie voornamelijk als zuiveringsmiddel, dat vooral taai slijm naar buiten zou moeten brengen. Zelfs vandaag, kauwtabletten tablets gebaseerd op het recept van Hildegard van Bingen zijn nog steeds verkrijgbaar. Ze worden voornamelijk gebruikt bij de behandeling van chronische sinusitis​ Toen, in de Middeleeuwen, de lever-versterkende werking van de plant kwam in beeld. Ook het kruidenboek van Mathioli raadde het gebruik ervan aan hoesten, koorts en extern wonden​ In de volks- en empirische geneeskunde heeft agrimonie nog steeds een vaste plaats. Commissie E, een commissie van deskundigen voor kruidengeneesmiddelen, bestaande uit verschillende vertegenwoordigers op het gebied van geneeskunde, farmacie en toxicologie, verklaart dat agrimonie een positief effect heeft op milde diarree, ontsteking van de mond en keel, en huidontsteking. Ondanks deze positieve plantenmonografie is agrimonie zelden een onderdeel van orthodoxe medicatie.