De wervelslagader verwijst naar een tak van de subclavia-slagader. Het is ook bekend als de wervelslagader.
Wat is de wervelslagader?
De wervelslagader vertegenwoordigt een tak van de subclavia (subclavia) slagader. De bloed vaartuig gaat ook door de namen wervel slagader of vertebrale slagader en bereikt een diameter tussen 3 en 5 millimeter. Net als de meeste andere slagaders in het menselijk lichaam, de wervel slagader wordt geleverd in paren. Dus een slagader komt voor aan de rechterkant van het lichaam en de andere aan de linkerkant. De naam vertebrale slagader is te wijten aan het feit dat de bloed bloedvat is afkomstig van de arteria brachialis en leidt het bloed naar de cerebellum Daarbij passeert de slagader gedeeltelijk de halswervels. De Latijnse term wervel betekent dus "wervel" in het Duits. In totaal de mens hersenen ontvangt bloed van in totaal vier slagaders, waaronder twee vertebrale slagaders en twee halsslagaders. Als een vertebrale slagader verstopt raakt, heeft dit meestal geen negatief effect op de hersenen omdat de tegenoverliggende slagader dan de bloedstroom blijft verzorgen.
Anatomie en structuur
Het is niet ongebruikelijk dat het verloop van de wervelslagader asymmetrisch is. Ongeveer de helft van de mensen heeft een dominante wervelslagader aan de linkerkant van het lichaam. In ongeveer 25 procent is de bloedvat neemt een dominante positie in aan de rechterkant van het lichaam. De overige 25 procent heeft een vergelijkbare omtrek in beide wervelslagaders. De wervelslagader begint als eerste in de borstholte thoracale wervel Van daaruit loopt het tussen de longus colli-spier en de scalenus anterieure spier in de richting van de 6e halswervel, waar het de schedel via een opening in het foramen transversarium (lateraal proces van de halswervels). De foramina transversaria, die een soort ketting vormen, dragen ook de naam transversaal proceskanaal. Op dit punt begeleidt de wervelzenuw de wervelslagader. Bovendien is het verloop van de wervelslagader parallel aan de halsslagader Op de 1e halswervel (atlas), draait de wervelslagader naar het achterste segment van de wervelboog In het proces wordt het bloedvat wordt bedekt door de musculus semispinalis capitis. De ingang van de wervelslagader in de schedel vindt plaats via het foramen magnum. Deze sectie wordt de pars intracranialis genoemd. Binnen in de schedel, de dura mater (hard hersenvliezen) wordt doorkruist door de wervelslagader. Het loopt mediaal in het voorste gedeelte van de medulla oblongata (medulla oblongata). In de onderste helft van de pons (brug) zijn de rechter en linker wervelslagaders verenigd om de basilaire slagader (basilaire slagader) te vormen. Dit voegt zich op zijn beurt weer bij de cerebrale arteriële circulatie.
Functie en taken
Een van de belangrijkste functies van de wervelslagader is het leveren van de hersenen met bloed. Daarbij verdeelt het zich in verschillende takken. Een van deze takken ontstaat vóór de vereniging met de basilaire slagader. Het dient om verschillende secties van het cerebellum evenals de hersenstam (truncus cerebri of truncus encephali) en wordt de inferieure posterieure cerebellaire slagader genoemd. De voorste spinale slagader is ook afkomstig van de vertebrale slagaders. De instromen zijn echter niet erg constant, waardoor er individueel grote fluctuaties plaatsvinden. Andere takken van de vertebrale slagader zijn de posterieure spinale slagader, die de spinal cord, en de rami meningeales, die verantwoordelijk zijn voor het leveren van de dura mater. De leveringsgebieden van de vertebrale slagader omvatten ook de medulla oblongata.
Ziekten
De wervelslagader kan soms worden aangetast door aandoeningen en ziekten. De belangrijkste hiervan is het vertebrale arteriële syndroom. Dit is een complex van symptomen van het centrale zenuwstelsel dat het gevolg is van een verstoring van de bloedsomloop van de wervelslagader. Artsen maken onderscheid tussen twee verschillende vormen van arterieel-vertebrale syndroom. Dit zijn het vasculaire arteria vertebralis-syndroom en het arteria vertebralis-compressiesyndroom. In de vasculaire vorm is er sprake van vasculaire stenose (vernauwing) arteriosclerose (verkalking van de aderen Compressiesyndroom wordt geassocieerd met vasculaire compressie. Mogelijke veroorzakers zijn tumoren, metastasen of kanker, een herniated disc of degeneratieve veranderingen in het gebied van de cervicale wervelkolom. In de context van het arteria vertebralis-syndroom manifesteert zich een symptoomcomplex dat is gebaseerd op een verminderde bloedtoevoer naar de basilaire sectie. Het belangrijkste symptoom is duizeligheid, die op een aanval-achtige manier begint. Als de patiënt lijdt aan een compressiegerelateerd arteria vertebralis-syndroom, kan de duizeligheid wordt niet zelden veroorzaakt door snel draaien hoofd bewegingen. Bovendien zijn onduidelijke neurologische begeleidende symptomen mogelijk. Deze leiden aan het feit dat het arteria vertebralis-syndroom niet duidelijk kan worden gediagnosticeerd. Deze symptomen kunnen zijn: hoofdpijn in de achterkant van de hoofd, nek pijn, tinnitus (oorsuizen), gezichtsstoornissen, misselijkheid, braken, sensorische stoornissen en bewegingsstoornissen coördinatie Soms bestaat het risico dat de getroffen persoon op een aanval-achtige manier op de grond valt. Om het arterieel-vertebrale syndroom te diagnosticeren, voert de arts een fysiek onderzoek, controleert de neurologische status van de patiënt en controleert de functies van de bovenste cervicale gewrichten Om de oorzaken van de symptomen vast te stellen, voert de arts beeldvormende procedures uit, zoals MRI (MRI) van de cervicale wervelkolom, duplex echografie of digitale aftrekking angiografie De behandeling van een wervelslagadersyndroom hangt af van de respectievelijke oorzaak. Bijvoorbeeld in het geval van een vasculair arteria vertebralis-syndroom, waarbij sprake is van een uitgesproken vernauwing van de wervelslagader, stent implantatie wordt meestal uitgevoerd. In het geval van het arteria vertebralis-compressiesyndroom is zowel conservatieve als chirurgische behandeling mogelijk. Conservatief therapie bestaat uit chiropractie zorg, fysiotherapie oefeningen, en eliminatie of pijn. Als een herniated disc of tumor aanwezig is, moet een operatie worden uitgevoerd.
