Moerasbloem is een veelzijdige medicinale plant, die in Duitsland en in heel Europa voorkomt in grasweiden, op oevers en langs bermen. Grote populaties zijn tegenwoordig echter vrij zeldzaam, omdat de eens zo veel voorkomende plant aan het afnemen is. In 2006 werd moerasschuim door de Duitse Stichting voor Natuurbehoud uitgeroepen tot Bloem van het Jaar.
Voorkomen en teelt
Moerasbloem is een veelzijdige medicinale plant, die in Duitsland en in heel Europa voorkomt in grasweiden, op oevers en langs bermen. De naam weideschuimkruid beschrijft het feit dat zich schuim vormt op de stengels. Dit schuim wordt echter niet door de plant zelf aangemaakt, maar door de larve van het schuim circadiaans, die actief boort in de stengel van het moerasschuim om zich tegen roofdieren te beschermen. Alle plantcomponenten zijn eetbaar, maar moerasschuim als voedingsmiddel is in de vergetelheid geraakt. Tegenwoordig wordt het pittige en tuinkers-smakende kruid echter nog steeds gebruikt als garnering voor salades of als medicinale plant. Enkele decennia geleden werd moerasschuim ook door boeren gebruikt als weer- en oogstindicator. Botanisch behoort moerasschuim tot de kruisbloemigenfamilie en kunnen individuele planten een hoogte bereiken van wel 60 centimeter. Tot de botanische verwanten van moerasschuim behoren de radijs, mierikswortel, mosterd- plant en tuinkers. De helmknoppen in de bloem zijn geel en de peulen van moerasschuim zijn tot 45 millimeter lang. Op de vervaldag komen er langwerpige bruine zaden uit de peulen, waarvan sommige meer dan twee meter breed zijn. Uit de wortelwortelstok groeit een basale rozet, die in de winter soms groen blijft. De onderste stengelbladeren hebben geen stengels. Moerasbloem wordt als niet veeleisend beschouwd, maar vereist een constant vochtig substraat. De bloembladen kunnen verschillende kleuren hebben, paars, roze of wit. Het wortelsysteem is dun en kruipend, reproductie vindt zowel seksueel plaats via de zaden als aseksueel via basale bladeren die de grond raken.
Effect en toepassing
In het gewone spraakgebruik is moerasschuim ook wel bekend als wilde tuinkers, strobloem of walstro Voor medicinale doeleinden wordt alleen het kruid van de medicinale plant gebruikt en de bloeiperiode is van ongeveer maart tot juni. Het hele kruid kan worden verzameld door het met een schaar af te knippen en zo vers mogelijk te gebruiken. In moerasschuim is een hele reeks medicinaal werkzame stoffen aanwezig, waaronder glucosinolaten, kalium, glycosiden, ijzer, bittere substanties, magnesium, vitamine C, zwavel, evenals etherische oliën. De belangrijkste indicaties voor ondersteunende behandeling met moerasschuim zijn de lente 피로, lever zwakte, reumatische aandoeningen, suikerziekte, huid ziekten en scheurbuik vanwege zijn high vitamine C inhoud. Scheurbuik komt tegenwoordig praktisch niet meer voor in westerse geïndustrialiseerde landen. In de natuurgeneeskunde wordt moerasschuim ook gebruikt voor zogenaamde bloed zuivering geneest met de effecten van algemene zuivering en ontgifting Vooral de stofwisselingsorganen, dwz de nieren, lever en huid, worden duurzaam gestimuleerd door de ingrediënten van moerasschuim. Bij reumatische klachten kan moerasschuim ook uitwendig gebruikt worden in de vorm van een laken. Het blad is vooraf geweekt met de theebereiding van moerasschuim. Het geperste sap van de verse plant is bijzonder effectief, er moeten drie eetlepels per dag van worden ingenomen. De thee van de gedroogde bladeren van moerasschuim is effectief voor krampen of nerveuze overbelasting. Om thee te bereiden, worden twee theelepels van het gedroogde moerasschuim over 250 milliliter hete, niet kokende, gegoten water De infusietijd is ongeveer tien minuten, er kunnen gedurende de dag meerdere kopjes van worden gedronken. Moerasbloem is ook populair als spread, waarbij wat vers kruid wordt vermengd uien, kwark, room en peper Een bijzondere bereidingsvorm is de alcoholische bloemenessence uit moerasschuim, het toont oeroude vergeten kennis. Deze essentie zou ook helpen tegen de eigen vervreemding.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
In de natuurgeneeskunde heeft moerasschuim tot op de dag van vandaag een grote betekenis voor volksgezondheid en vitaliteit. Vooral gewaardeerd wordt de verkwikkende en bloed zuiverende werking van deze krachtige medicinale plant bloed zuiverende werking is met name te danken aan de mosterd- olieglycosiden in moerasschuim. Nieren en lever worden gestimuleerd, moerasschuim helpt tegen bloedarmoede, pijn in de buik or reumatiek In het geval van een verhoogde neiging tot infecties als gevolg van een verzwakte immuunsysteemkan een kuur met moerasschuim het immuunsysteem weer versterken. Voorjaar 피로 komt vaak voor en wordt vaak geassocieerd met een gebrek aan mineralen Moerasbloem bevat aanzienlijke hoeveelheden magnesium, ijzer en kalium in een natuurlijk gebonden vorm en kan zo helpen bij het overwinnen van de symptomen van de lente 피로 Bovendien wordt moerasschuim beschouwd als een remedie voor het hele maagdarmkanaal. Dit komt omdat het niet alleen een algemeen metabolisme-stimulerend en zuiverend effect heeft, maar ook AIDS spijsvertering door het verhogen van de gasstroom. Door zijn spoelend, diuretisch en tegelijkertijd licht desinfecterend effect is moerasschuim in de vorm van geperst sap of thee ook geschikt voor het voorkomen van infecties van de blaas of nieren. Het is bekend uit de geschriften van St. Hildegard van Bingen die plant extracten uit moerasschuim werden ook gebruikt om wormziekten bij mens en dier te behandelen en te genezen. Als ontwormingsmiddel is de medicinale plant vandaag echter weer in de vergetelheid geraakt. Het antihelminthische effect is echter vergelijkbaar met dat van alsem Voor chronisch huid ziekten zoals psoriasis or acneMoerasschuim kan zowel intern als extern met succes worden toegepast.
