Operatieve therapie van de Baker-cyste
Indien geen significante verbetering van de symptomen van de cyste van Baker kan worden bereikt binnen 6 maanden met conservatieve therapie, moet chirurgische verwijdering van de cyste van Baker worden overwogen. De belangrijkste focus ligt op de revalidatie van de knieziekte die ten grondslag ligt aan de cyste, dwz meniscus schade of artrose. Als de kniebeschadiging kan worden gerepareerd, bijvoorbeeld door artroscopie, zal de cyste van de bakker in 2/3 van de gevallen vanzelf achteruitgaan.
Een operatie van de Baker cyste zelf is daarom meestal niet nodig. Reumatiek is een uitzondering. Omdat de cyste ontstekingscapsuleweefsel bevat, moet dit in eerste instantie worden verwijderd.
Tijdens de operatie wordt de cyste in zijn geheel verwijderd. In het geval van Baker-cysten die zijn verbonden met de gezamenlijke capsulemoet ervoor worden gezorgd dat de stengel, dat is de verbinding tussen de cyste en de kniegewricht. Om een maligniteit van de cyste uit te sluiten, moet het verwijderde kapselweefsel in fijn weefsel worden onderzocht.
Duur
De duur van Baker cyste de operatie hangt af van de grootte van de cyste en eventuele risico's die tijdens de operatie kunnen ontstaan.
Pijn
De pijn veroorzaakt door een Baker cyste is meestal bewegingsafhankelijk. In dit geval, pijn komt voornamelijk voor bij het buigen van de kniegewricht. Druk pijn kan ook worden gedetecteerd bij het onderzoeken van de holte van de knie.
De pijn wordt gevolgd door zwelling van de popliteale fossa, die beweging kan beperken. Als er een breuk van de Baker-cyste optreedt, treden steek- en schietpijnen op in het gebied van de knie. Bij een gescheurde Baker-cyste is de pijn meestal vergelijkbaar met die van een ontsteking en kan roodheid en oververhitting van de been.
Als de Baker-cyste sterk is vergroot, zenuwen en schepen op het gebied van de holte van de knie kan bekneld raken, wat ook kan leiden tot pijn in de onderrug been en kniegebied. Een gevoel van gevoelloosheid en problemen met de bloedsomloop kunnen ook ongemak veroorzaken. Een verhoogd risico op trombose kan leiden tot een gevoel van spanning en zwaarte bij de getroffene been.
Vooral een enorme groei van de cyste kan aanzienlijke complicaties veroorzaken. Het ruimteverslindende proces kan resulteren in zenuwen en schepen wordt afgeknepen. Dit leidt tot gevoelloosheid van de onderbeen en voet.
Er is ook een verhoogd risico op trombose. Bij het verwijderen van de Baker-cyste moet erop worden gelet dat het omliggende weefsel niet wordt beschadigd. Alleen als de Baker-cyste volledig is verwijderd, kan het risico op herhaling worden uitgesloten.
Naast schade aan het omliggende weefsel (zenuwen en schepen), kan het verwijderen van de Baker-cyste ook leiden tot wond genezen aandoeningen. Verdere risico's kunnen diepe infecties zijn ader tromboseblauwe plekken of littekens. De risico's van een Baker-cysteoperatie zijn echter over het algemeen erg laag en hangen vooral af van het individuele risico van de te opereren persoon.
