Vormen van diagnostiek van uithoudingsvermogen
De meest voorkomende vorm van uithoudingsvermogen prestatie diagnostiek is de staptest op de lopend ergometer, fietsergometer of veldtest. De intensiteit is aan het begin van de test erg laag en wordt tijdens de test gelijkmatig / continu verhoogd. Door de belasting en de daarmee samenhangende toename van stress te verhogen, melk geven waarden en hart- tariefwaarden kunnen worden vergeleken met de intensiteit van de prestatie (lopend snelheid, wattage) en geëvalueerd met behulp van gestandaardiseerde tabellen.
Om nog nauwkeurigere informatie te verkrijgen, is de mogelijkheid van spirometrie /spiro-ergometrie is aangeboden. Hierbij wordt het gebruik van zuurstof meegenomen in de analyse. (respiratoire gasanalyse) Meting door spirometrie: Aangezien de maximale zuurstofopname het grove criterium is voor uithoudingsvermogen prestatie, ademhalingsgasanalyse is een van de belangrijkste, zo niet de belangrijkste vorm van prestatiebepaling in duursporten Vanwege de ingewikkelde meetprocedures wordt het echter alleen in geselecteerde gebieden gebruikt. - Ademhalingsvolume
- Ademhalingsfrequentie
- Zuurstofopname
- CO2-uitwisseling
- O2-uitwisseling
Procedure voor diagnostiek van uithoudingsvermogen
Anamnese: Allereerst mogelijke ziektebeelden en de huidige staat van volksgezondheid moet worden bepaald in een persoonlijk overleg. De cardiovasculair systeem wordt in rust onderzocht. Metingen vóór de test: Spirometrie wordt gebruikt om de huidige ruststofwisseling / basisstofwisseling van het lichaam in ontspannen toestand te bepalen.
Daarnaast gewicht, lengte en lichaamsvet percentage (mogelijk BMI) worden bepaald. Aangezien in veel gevallen het verminderen van lichaamsvet de bedoeling is van de training, is de bepaling van lichaamsvet is daarom essentieel. Opmerking: een vermindering van lichaamsvet percentage betekent niet automatisch gewichtsverlies.
In de meeste gevallen is er een procentuele verschuiving ten gunste van spiermassa. Uitvoeren van de test: Bij het uitvoeren van de test worden de belastingen nu stap voor stap verhoogd en de melk geven waarden worden bepaald voor elke toename. Dit wordt gedaan door te nemen bloed monsters van de oorlel.
Bij spirometrie worden ademhalingsgassen geanalyseerd met behulp van een masker. Dit type meting is echter alleen mogelijk in laboratoriumtests. De testpersoon is gedurende de gehele testprocedure verbonden met een computer.
Duurtests:
- Cooper-test
- Conconi-test
Omdat de waarden van een laboratoriumtest rechtstreeks naar een computer worden verzonden, is de evaluatie direct na de test beschikbaar. Met behulp van datacurves kunnen nu significante conclusies worden getrokken. Bij de evaluatie is vooral de ervaring van de testleider van belang om de gevoelige waarden correct te kunnen interpreteren.
De atleet kan deze evaluatie vervolgens gebruiken om de training in meer detail te plannen. Naast een prestatiediagnostiek onderzoek, a lopend analyse kan worden gebruikt om het loopgedrag te bepalen.
Alle artikelen in deze serie:
