Symptomen Klachten
Aan het woord fibromyalgiesyndroom kan worden afgeleid dat het met het klachtenbeeld een hele pot van de meest uiteenlopende symptoomcomplexen betreft. De uiting van de verschillende klachten wordt per patiënt anders gewogen. Het begin van de ziekte is vaak aan het einde van de 20e eeuw, de piek van de symptomen is vaak ervoor en tijdens de menopauze (climacterisch). Bij oudere patiënten worden de symptomen vaak afgedaan als leeftijdsgebonden en daarom niet verder onderzocht.
Symptomen bewegingsapparaat
- Trekkende, brandende pijn in het gehele bewegingsapparaat
- Pijnintensivering tijdens fysieke of psychologische stress
- Pijnintensivering 's nachts en' s ochtends
- Ochtendstijfheid en stijfheid na langdurig zitten
- Verlies van kracht in het spierstelsel
- Spierkrampen, vooral 's nachts en' s ochtends en na het sporten
Symptomen zenuwstelsel
- Vermoeidheid, na het ontwaken alsof u moe was
- uitputting
- Tintelingen of branderig gevoel in de ledematen, rusteloze benen
- Concentratieproblemen
- Prikkelbare maag, prikkelbare darm, prikkelbare blaas
- Tinitus (oorsuizen)
- Droge slijmvliezen
- Overgevoeligheid voor kou en nat
- Iets verhoogde temperatuur
- Functionele (niet-organische) hartklachten
- Overmatig zweten met koude handen en voeten
- Verhoogde waterretentie (oedeem)
- Verlies van libido (afnemende seksuele interesse)
Psychologisch-eurologische symptomen
- Angst, depressie, stemmingswisselingen
- Gevoelens zoals een branderig of tintelend gevoel
- Spierzwakte
- evenwichtsstoornissen, dubbele beelden
Oorzaken
Na een diffuus en niet-specifiek begin van de ziekte, die vaak wordt gekenmerkt door aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen, gastro-intestinale problemen en pijn in de wervelkolom, het volledige beeld van de ziekte fibromyalgie ontwikkelt zich na een paar jaar met trekken pijn in de rug, schouders, armen en benen en bijbehorende vegetatieve en / of neuropsychologische symptomen = overal pijn. Vaak verslechtert het ziektebeeld niet continu, maar neemt in bepaalde fasen toe, bijvoorbeeld na infectieziekten of ernstige lichamelijke en / of psychische stress. Erger pijn aanvallen worden vervangen door lichtere pijnfasen, kleine prikkels van verschillende soorten (bijv. koud en nat, aanraking, stress) kunnen grote reacties veroorzaken, aangezien de algehele pijngrens over het algemeen wordt verlaagd wanneer de gevoeligheid van de getroffen persoon wordt verhoogd.
Fysieke en psychologische stress lijkt een belangrijke trigger van het ziektepatroon te zijn. Concrete studies en gegevens hierover zijn er echter niet. De vraag van de kip en het ei blijft.
Zijn de triggers van psychologische stress fibromyalgie, of zijn vermoeidheid en Depressie het resultaat van constante pijn. Nieuwe bevindingen bieden een benadering om de oorsprong van pijn te verklaren. Enerzijds kunnen de sterke pijnsensaties en overgevoeligheid het gevolg zijn van een stoornis in de hersenen's beloningscentrum en dus tot een verstoorde pijnverwerking - pijn wordt niet voldoende gefilterd in de hersenen en dus overmatig waargenomen - en aan de andere kant, fibromyalgie lijkt te behoren tot de "dunne vezel neuropathieën" waarbij de perifere zenuwvezels beschadigd zijn. In tegenstelling tot inflammatoire reumatische aandoeningen (reumatiek, reumatoïde artritis), leidt fibromyalgie niet tot vernietiging van gewrichten of ander weefsel, maar de ziekte leidt vaak tot toenemende immobiliteit (verlies van lichamelijke geschiktheid uithoudingsvermogen, terugtrekking met beperkingen op recreatieve activiteiten), wat op zijn beurt leidt tot een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven en vaak tot verlies van werkgelegenheid.
