Jodium is een sporenelement. Het is in kleine hoeveelheden essentieel voor het menselijk lichaam, omdat het lichaam niet kan produceren jodium zelf. Jodium is nodig voor de aanmaak van schildklier hormonen Deze zijn betrokken bij alle stofwisselingsprocessen in het lichaam en nemen daardoor toe energiemetabolisme. Indien de schildklier produceert minder schildklier hormonen dan het lichaam nodig heeft, is er een onderaanbod van schildklierhormonen in het organisme. Dit tekort treft alle organen van het lichaam die door de schildklier worden aangetast hormonen, zoals de hart-, bloedsomloop, zenuwstelsel, spieren en metabolisme.
Jodiumtekort: aangetaste schildklier
Op de voorgrond staan klachten die worden veroorzaakt door het niet functioneren van de aangetaste organen. Als het concentratie of schildklierhormonen in de bloed druppels, de productie van verder schildklierhormonen wordt geïnitieerd via de hersenen Hiervoor is jodium nodig. Als de jodiumtoevoer niet voldoende is, wordt de aanmaak van schildklierhormonen verder gestimuleerd. Als gevolg hiervan vermenigvuldigt het schildklierweefsel zich. De schildklier groeit. Dit is hoe struma ontwikkelt: jodiumtekort struma is het resultaat.
Gevolgen van jodiumtekort
Vooral voor kinderen, adolescenten en zwangere vrouwen is voldoende jodiumvoorziening essentieel. Bij pasgeborenen en zuigelingen leidt een tekort aan schildklierhormonen tot een verminderde werking hersenen rijping, groei, rijping van het skelet en ademhaling. Bij adolescenten leidt een tekort aan schildklierhormonen tot een stoornis in hersenen ontwikkeling met leren en concentratie problemen en een structurele verandering in de schildklier Een tekort aan schildklierhormonen bij zwangere vrouwen schaadt de ontwikkeling van de groei foetus Moeders die borstvoeding geven, hebben ook een verhoogde jodiumbehoefte, omdat ze in de jodiumbehoefte van het kind moeten voorzien via de behoeften van hun moeder. melk Bij volwassenen zijn metabolisme, regulering van de bloedsomloop, vruchtbaarheid, geestelijk welzijn en intellectuele prestaties afhankelijk van een toereikende jodiumtoevoer. De meest voorkomende oorzaak van schildkliervergroting (struma) is jodiumtekort (jodium-deficiënt struma Struma is de term die wordt gebruikt om een vergroting van de schildklier te beschrijven, onafhankelijk van de schildklierfunctie. Het kan worden geassocieerd met hypothyreoïdie, maar ook met hyperthyreoïdie Vaak is de schildklierfunctie volkomen normaal bij patiënten met struma (euthyreoïdie).
Jodiumtekort: ziekten behandelen
Ongeveer 15 miljoen Duitsers hebben hierdoor een vergrote schildklier jodiumtekort De helft van alle patiënten met een vergrote schildklier ontwikkelde het struma tijdens jeugd en adolescentie. De helft van de 13-jarigen in Duitsland heeft een vergrote schildklier en ongeveer een procent van de pasgeborenen wordt al geboren met een struma. Normaal gesproken is de schildklier niet zichtbaar of voelbaar. Bij struma is de schildklier zo vergroot dat deze kan veroorzaken ademhaling en slikproblemen. Veel schildkliervergrotingen worden echter niet gedetecteerd omdat de getroffen persoon geen symptomen heeft en de vergroting niet zichtbaar of voelbaar is. Een vergrote schildklier kan worden verkleind door jodium in tabletvorm in te nemen. Als de schildklier al ernstig vergroot is, moeten schildklierhormonen worden ingenomen om het schildklierweefsel te laten achteruitgaan. Schildklierweefsel gaat achteruit doordat de schildklier niet meer hoeft te werken.
Voorkom jodiumtekort
Ter compensatie van het gebrek aan jodium in de dieetbevelen de Duitse voedingsvereniging en andere verenigingen het gebruik van gejodeerd zout aan. Het bevat 15 tot 25 milligram jodium per kilogram. Bij het kopen van voedingsmiddelen en voedselbereidingen moet erop worden gelet dat bij de productie ervan gejodeerd zout is gebruikt. De vereiste dagelijkse hoeveelheid van 150 tot 200 microgram gejodeerd zout kan echter niet worden bereikt door zout toe te voegen. Het gebruik van gejodeerd zout wordt ook aanbevolen voor mensen met schildklieraandoeningen. Er is nog geen intolerantie voor het gebruik van gejodeerd zout waargenomen. Door gebruik te maken van gejodeerd zout verrijkt met fluor, kan men een extra bijdrage leveren aan het voorkomen van cariës 80 procent van de Duitse huishoudens gebruikt al regelmatig gejodeerd zout voor koken Desondanks dekken ze naar schatting slechts tweederde van hun jodiumbehoefte. Als je twee keer per week zeevis eet (bijvoorbeeld schelvis, koolvis, schol), hoef je je geen zorgen meer te maken over mogelijke jodiumtekort, aangezien zeevis bijzonder rijk is aan jodium. Regelmatig verblijf aan zee is een andere mogelijkheid om de jodiumtoevoer te verbeteren in geval van jodiumtekort. De zeelucht en de zee water hebben een hoger jodiumgehalte. Vis is een vast onderdeel van de dieet van mensen die aan de kust of in de buurt van de zee wonen, dus jodiumtekort wordt zelden gediagnosticeerd.