Gescheurde band aan het enkelgewricht bij kinderen
Zelfs kinderen worden niet gespaard enkel verwondingen. Het bijzondere van kinderen is echter dat de ligamentstructuren veel stabieler zijn dan bij volwassenen. Als het enkel gewricht is gebogen of een andere pathologische beweging aan dit gewricht, bijvoorbeeld door sport of iets dergelijks, dit leidt meestal niet tot een gescheurde ligament, maar het ligament scheurt een stuk bot of kraakbeen op zijn bevestigingspunt en is daarom niet meer functioneel.
Een klassieker dus gescheurde ligament is zelden het geval bij kinderen. Niettemin is de buitenkant van de enkel gewricht wordt vaker aangetast dan de binnenkant. Bij kinderen mag niet worden vergeten dat ze in sommige gevallen genetisch zwakker zijn bindweefsel en dus ook ligamentstructuren.
Bij deze kinderen, a gescheurde ligament in de enkelgewricht is zeker niet ongewoon, aangezien de instabiliteit in het enkelgewricht de ligamenten tijdens het bewegen zwaar belast en daardoor gemakkelijker gewond kan raken. Omdat dergelijke verwondingen slecht kunnen worden weergegeven met een beeldvormende maatregel zoals röntgenfoto's, een gewricht endoscopie is bij twijfel nodig voor verdere diagnose. Bij kinderen is het belangrijk om achteraf een passende behandeling te starten om vervorming en instabiliteit van de huid te voorkomen enkelgewricht als gevolg van een gescheurd of gescheurd ligament. Dit zou verdere verwondingen door beweging en spanning bevorderen en de mobiliteit beperken, wat uiteraard moet worden vermeden.
Voorspelling
Als de gescheurde ligamenten volledig genezen, de enkelgewricht kan onbeperkt opnieuw worden geladen. Herhaalde gescheurde ligamenten in het enkelgewricht kunnen echter leiden tot een fundamentele instabiliteit, waardoor de kans op hernieuwde gescheurde ligamenten groter wordt.
Profylaxe
Om extra te stabiliseren het bovenste enkelgewricht en zo ligamentletsels te voorkomen, kunnen externe stabilisatoren worden gedragen of bijzonder stevige schoenen die over de enkels gaan. In de sport kan dit de prestatie echter beperken. Naast de externe ligamenten kunnen ook de syndesmosis-ligamenten (verbinding tussen tibia en fibula) of het mediale collaterale ligament (deltoïde ligament, binnenste enkelband) reizen. Deze verwondingen komen veel minder vaak voor, maar hebben vaak een langduriger verloop en vereisen een zwaardere immobilisatie dan verwondingen aan alleen de buitenste ligamenten.
