Botbreuk bij kinderen

Synoniemen in bredere zin

Medisch: juveniele fractuur

  • Onderarm fractuur
  • Breuk

Introductie

Het menselijk skelet loopt met name het risico op fracturen (medische fracturen) in jeugd. Dit komt door het feit dat op dit moment het skelet nog steeds wordt opgebouwd. Zo wordt het zogenaamde groeigewricht (med.

: epifyse gewricht), dat verantwoordelijk is voor de longitudinale groei van het bot, is nog niet gesloten. Het buitenste en binnenste periosteum (endosteum en periosteum) zijn ook nog niet volledig volgroeid. Deze spelen een belangrijke rol bij de diktegroei van de botten.

De zwakke punten van het skelet van het kind liggen hier overal. Als, in het geval van een breukworden de botdelen lateraal naar elkaar verschoven of tegen elkaar gedraaid, deze afwijkingen worden spontaan gecorrigeerd tijdens jeugd de botten toenemen. Omdat de longitudinale groei nog niet volledig is, heeft het bot van het kind nog de potentie om te groeien en zo de verkeerde positie te compenseren.

In de omgangstaal wordt dit "fused" ("samen groeien") genoemd. De omvang van de mogelijk mogelijke correctie varieert echter, afhankelijk van de leeftijd van het kind, de beïnvloeding van het koken en het type verkeerde positie. Na een breukkan een zogenaamde spontane correctie optreden.

Als een breuk (breuk) wordt gevolgd door een axiale knik, de correctie is moeilijker. Het grootste potentieel voor correctie bevindt zich in de ellepijp en de straal van de onderarm. In tegenstelling tot verlenging - die zeker veroorzaakt kan worden door fracturen - die niet gecompenseerd worden, kan verkorting in sommige gevallen spontaan gecorrigeerd worden.

Bij een kinderfractuur is er altijd kans op groeistoornissen. Met name bij fracturen van de botschacht of botdelen nabij de groeischijf kan stimulatie van deze laatste leiden tot buitengewone lengtegroei van het bot. Bij ongeveer 70% van de kinderen met groeischijfblessures is de extra lengtegroei 1 cm.

Als het epifyse gewricht (groeischijf) gedeeltelijk gesloten is bij een breuk, kan dit leiden tot een verkeerde groei en verkorting van de botten. De epifysaire fuga bestaat uit verschillende zones waarin verschillende groeiprocessen plaatsvinden. De zone in het midden bestaat uit kraakbeen en verzorgt de cellulaire voorziening voor de andere celzones (reservezone).

De aangrenzende zone is de groeizone waarin de kraakbeen cellen vormen een kolomvormige structuur. Dit wordt gevolgd door de zogenaamde resorptiezone. Hier de kraakbeen cellen worden groter door water op te nemen.

Dit proces draagt ​​aanzienlijk bij aan de longitudinale groei. In deze zone wordt het kraakbeen gestold en vormt het stimulerende factoren bloed schepen ontwikkelen. Nu volgt de ossificatie gebied.

Het kraakbeen wordt vervangen door bot. De longitudinale groei is voltooid. Als de epifysaire fuga gesloten is, is de longitudinale groei ook voltooid.