Therapie van acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie

Welke therapie wordt gebruikt voor acromioclaviculaire gewrichtsvervanging?

Zoals bij veel verwondingen, is een conservatieve of chirurgische ingreep mogelijk voor acromioclaviculaire gewrichtsvervanging. De beslissing hangt af van de ernst van de acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie, de symptomen en de mate van activiteit van de patiënt. Rockwood I- of Tossy I-verwondingen worden altijd conservatief behandeld, aangezien er geen breuk van het kapsel / ligamentapparaat is opgetreden.

De aanbevolen therapie voor vernietiging van acromioclaviculaire gewrichten is de op behoeften gebaseerde, korte termijn, pijn en ontstekingsremmend gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's, bijv diclofenac or ibuprofen) in combinatie met een local, ook pijn-verlichtende ijsbehandeling (cryotherapie) van het acromioclaviculaire gewricht. In het geval van ernstige beweging pijnkan het acromioclaviculaire gewricht ook enkele dagen worden geïmmobiliseerd in een schouderarmverband (bijv. Gilchrist-verband). Therapieaanbevelingen voor Rockwood II- en Tossy II-verwondingen zijn controversieel.

Terwijl sommigen de conservatieve procedure zoals hierboven beschreven bepleiten, mogelijk met wat langere immobilisatie in het schouderarmverband (1-2 weken) en daaropvolgende fysiotherapie (fysiotherapie), met verwijzing naar de goede functionele therapieresultaten, bevelen anderen een operatie aan voor acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie omdat ze geloven dat de resterende slechte uitlijning leidt tot de ontwikkeling van een acromioclaviculair gewricht artrose. Naar onze mening dienen beslissingen in elk individueel geval samen met de patiënt te worden genomen na afweging van de voor- en nadelen. Noch de ene, noch de andere benadering zou fundamenteel verkeerd zijn.

Chirurgische therapie

Er is consensus over de indicatie voor een operatie voor acromioclaviculaire dislocatie beginnend met Rockwood III- of Tossy III-verwondingen, met name bij jongere, actieve patiënten of patiënten die vaak boven het hoofd moeten werken in hun beroep. In deze gevallen zou een conservatieve benadering leiden tot functionele beperkingen van de schouder. Om geen risico te lopen op chirurgische complicaties, wordt conservatieve therapie aanbevolen voor oudere patiënten.

Er zijn verschillende chirurgische ingrepen die worden gebruikt voor acromioclaviculaire gewrichtsvervanging. Ze verschillen in de manier waarop het acromioclaviculaire gewricht wordt gestabiliseerd. Ze hebben allemaal hun voor- en nadelen.

De reconstructie van het kapsel / ligamentapparaat is optioneel. De trend is om de gescheurde structuren over te laten aan zelfgenezing. Volgens veel mensen zijn er geen nadelen voor de stabiliteit van het acromioclaviculaire gewricht.

Anderen geven er de voorkeur aan om het kapsel / ligamentapparaat te hechten.

• Bevestigingshechting: Een langzaam oplossende, stabiele draad (bijv. PDS-koord) wordt onder de coracoïde geleid en aan het uiteinde van de sleutelbeen door de schoudergewricht. Voordeel: geen metalen implantatie.

  Goede schoudermobiliteit. Nadeel / gevaar: Verlies van reductie (hernieuwde beklimming van het sleutelbeen). Zenuwletsel (N. musculocutaneus).

• Haakplaat: Een metalen plaat wordt met het gebogen uiteinde onder de acromion en het rechte deel is bevestigd aan het laterale sleutelbeenuiteinde door het aan de schouder hoekverbinding.

  Voordeel: stabiliteit Nadeel / gevaar: bewegingsbeperking van de schouder. Mogelijk impingement syndroom. Verwijderen van metaal noodzakelijk na 6 weken.

• Spanningsriem: Gewrichtsstabilisatie wordt bereikt met een of twee Kirschner-draden, die door de gewrichtspartners van de acromion en sleutelbeen en waaromheen een draadlus is vastgemaakt met acht windingen.

  Voordeel: stabiel. Zenuwletsel onwaarschijnlijk. Nadeel Gevaar: Metaal breuk.

  Metalen migratie. Beperking van beweging.

• Schroefverbinding: een schroef vanaf de zijkant sleutelbeen einde in de coracoïde stabiliseert het gevestigde acromioclaviculaire gewricht. Voordeel: stabiliteit Nadeel / gevaar: losraken van schroeven.

  Schroef breuk. Beperking van beweging. Sleutelbeen breuk mogelijk.