De bosrank is een van de geneeskrachtige planten. Vanwege zijn toxiciteit wordt het echter bijna alleen gebruikt in homeopathie.
Voorkomen en teelt van de boswijnstok
In de middeleeuwen wreven bedelaars zich in met het sap van de plant, waardoor hun huid Op deze manier wilden ze het medelijden van de burgers opwekken. De gewone clematis (Clematis vitalba) is een plant die ook wel bekend staat als de gewone clematis. In Oostenrijk wordt het ook wel Waschl, Lün, Lüln of Liasch genoemd. De Zwitsers noemen het daarentegen Niele. De vaste plant behoort tot de familie Ranunculaceae en behoort tot het geslacht Clematis. De clematis behoort tot de klimplanten, meer bepaald tot de lianen. Het groeit bijna overal ter wereld. Het groeit voornamelijk in Europa, Amerika en Azië. Er zijn meer dan 200 verschillende soorten van de gewone wijnstok over de hele wereld. In sommige regio's, waar de gewone houtwijnstok gedijt, wordt hij zelfs beschouwd als een pest, omdat het daar in overmaat voorkomt. Vooral op kalkhoudende grond, maar ook in bosgebieden, kustgebieden en oevers groeit de plant uitbundig. Verder geeft de gewone boswijnstok de voorkeur aan plaatsen die half of zelfs geheel in de schaduw staan. De lengte van de bosrank is tussen de 10 en 15 meter. Een typisch kenmerk van de dunne klimplant zijn de ranken aan bomen en soortgelijke objecten. De bloeiperiode van de boswijnstok vindt plaats tussen juli en september. De bloemen zijn te herkennen aan hun ronde gebogen bladeren. Ze bevatten ook een plukje filamenten die bolvormig uitsteken. Bovendien geven de bloemen een onaangename geur af die lijkt op de geur van meidoorns. De bladeren van de gewone houtrank hebben de vorm van een ei of een lancet en zijn aan beide zijden witvilt. De tijd van zaadrijping van de klimplant vindt plaats in de herfst en winter. Gedurende deze tijd worden uit de bloemen wollige bosjes gevormd, die de bosrank een wollig uiterlijk geven. De tijd van het verzamelen van de bladeren van de plant is in de zomermaanden. De wortels worden daarentegen in de herfst verzameld.
Effect en toepassing
Een typisch kenmerk van de gewone bosrank is zijn oneetbaarheid. Het is ook geclassificeerd als giftig en kan de huid Als de plant echter wordt gedroogd en gekookt, verliest hij zijn giftigheid. Om veiligheidsredenen wordt het echter aanbevolen om de ingrediënten van de wilde wijnstok uitsluitend in de vorm van te gebruiken homeopathische middelen of voor externe behandeling. De ingrediënten zijn cafeïnezuur, anemonine, protoanemonine, campesterol en trimethylamine. Protoanemonine is verantwoordelijk voor de toxiciteit van de plant. Het sap van de plant veroorzaakt irritatie van de huid, wat op zijn beurt resulteert in de vorming van blaren. In de middeleeuwen wreven bedelaars zich in met het sap van de plant om hun huid te misvormen. Op deze manier wilden ze het medelijden van de burgers opwekken om hen een aalmoes te geven. In die tijd werd de wilde wijnstok ook wel duivelskoord genoemd. Medicinaal gebruikte componenten van de wilde wijnstok zijn de wortels, stengels en bladeren. Deze laatste hebben een diuretisch en analgetisch effect. Als de wortels worden gekookt, worden ze ook als nuttig beschouwd tegen jeuk. Als medicinale plant is de wilde wijnstok echter eerder van ondergeschikt belang, omdat hij in zijn ruwe staat licht giftig is. Bovendien worden de genezende effecten van de plant niet als overdreven sterk beschouwd. De boswijnstok wordt echter gewaardeerd door de Chinezen. Het is al eeuwenlang een onderdeel van Traditioneel Chinees Medicijn (TCM) en wordt gebruikt om te behandelen gewrichtspijn en artritis Het is vooral effectief als de pijn wordt verergerd door vochtig weer. Bovendien wordt het als nuttig beschouwd tegen pijn in de buik Om de gewone clematis medicinaal te gebruiken, kunnen de wortel en stengel heet worden gekookt water en uitwendig aangebracht als een kompres tegen huiduitslag (exantheem) en jeuk. Een andere optie is om thee aan het bad toe te voegen water Op deze manier kunnen vrouwenaandoeningen, zoals baarmoederongemakken die gepaard gaan met ontslag, effectief worden verlicht. In de vorm van kompressen wordt de thee gebruikt tegen huidontstekingen, eczeem, kookt en zweren. Het is ook nuttig voor reumatisch pijn en ernstig zenuwpijn.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
Omdat de gewone clematis vrij zelden wordt toegediend kruidengeneeskunde evenals in de natuurgeneeskunde, homeopathie vertegenwoordigt het belangrijkste toepassingsgebied van de medicinale plant. De homeopathische middelen heten Clematis vitalba of Clematis recta Ze worden gebruikt om mannelijke aandoeningen te behandelen, zoals ontsteking van de testikels of [[prostatitis Andere homeopathische toepassingen van de wilde wijnstok zijn onder meer reumatiek, huid ontsteking, zwelling van de weefselvocht klieren, en gemeenschappelijk ontsteking Daarnaast kan de medicinale plant worden toegediend zenuwpijn en jeuk aan de huid. Meestal worden lage potenties van de remedie gebruikt. De bosrank of clematis vormt ook de 9e Bach-bloem. In de context van een Bachbloesemtherapie, kan het daarom ondersteunend zijn in het geval van mentale dromerigheid of mentale afwezigheid. Omdat Clematis een giftige plant is, is het raadzaam om voor gebruik altijd een arts te raadplegen. Als de patiënt in grotere hoeveelheden bosranken neemt, bestaat het risico op bijwerkingen. Dit zijn de vorming van blaren en irritatie van de huid bij uitwendig gebruik en bloeding in het maagdarmkanaal bij inwendig gebruik. Ook mogelijk zijn bloederige urine, schade aan de nieren en pijn.
