Vasculaire expansie: functie, rol en ziekten

Door vasodilatatie en vasopositionering wordt het autonome zenuwstelsel, dat wil zeggen, het sympathische en parasympathische zenuwstelsel, controleert vele lichaamsfuncties zoals bloed druk, hartminuutvolume en thermoregulatie. Kortom, vasodilatatie, die wordt bereikt door ontspanning van gladde spieren in de wanden van bloed schepen, veroorzaakt een toename van het bloed volume in de vaten en een afname in bloeddruk.

Wat is vaatverwijding?

Vasculaire dilatatie, ook wel vasodilatatie genoemd, is een toename van de volume of bloed schepen dat wordt bereikt door ontspanning van het gladde spierweefsel in de wanden van de aderen. Vasculaire verwijding, ook wel vasodilatatie genoemd, wordt begrepen als een toename van de volume van bloed schepen bereikt door ontspanning van het gladde spierweefsel in de wanden van de aderen. Het systeem van spanning en ontspanning wordt vegetatief gecontroleerd door sympathische en parasympathische zenuwstelsels. In de regel is de spanning hormonen geproduceerd door de sympathieke zenuwstelsel leiden tot vasoconstrictie en een toename van bloeddruk. Het parasympathische zenuwstelsel, als antagonist van de sympathische zenuwstelsel, vermindert gedeeltelijk de spanning hormonen en synthetiseert hormonen en neurotransmitters, die in principe leiden tot vasculaire verwijding. De vasodilatatie vindt niet tegelijkertijd in alle vasculaire systemen van het lichaam plaats, maar in het geval van psychologische spanning de sympathische zenuwstelsel zorgt ervoor dat de bloedvaten die de skeletspieren voeden, worden verwijd en de perifere bloedvaten en die van de nieren worden vernauwd. Vasculaire dilatatie speelt ook een belangrijke rol bij thermoregulatie om overmatige lichaamstemperatuur te voorkomen. Het belangrijkste fysiologische mechanisme hier is een verminderd calcium instroom in de gladde spiercellen van de vaatwanden. Dit zorgt ervoor dat de spiercellen ontspannen, wat resulteert in een toename van het volume, een vasodilatatie. In speciale gevallen, zoals ernstig bloedverlies, gebruikt het lichaam vasodilatatie met gelijktijdige vasoconstrictie van de perifere bloedvaten als een noodprogramma om de belangrijkste organen van het resterende bloed te voorzien.

Functie en taak

De autonoom gecontroleerde vasodilatatie en zijn tegenhanger, vasoconstrictie, dienen voornamelijk om de circulatie in het licht van wisselende en veranderende eisen. Via vasodilatatie regelt het autonome zenuwstelsel de bloedsomloop, zoals bloeddruk en cardiale output. Het is van groot belang dat vasodilatatie niet ongedifferentieerd door het gehele vasculaire systeem plaatsvindt, maar dat sympathische stress hormonen zoals adrenaline en noradrenaline veroorzaken vasodilatatie in de spieren en sommige organen, maar veroorzaken tegelijkertijd vernauwing van de perifere bloedvaten. Hierdoor kunnen de spieren op korte termijn maximaal presteren doordat ze door de vasodilatatie beter van bloed worden voorzien. De gelijktijdige vasodilatatie van de perifere bloedvaten zorgt voor een lager bloedingsrisico bij letsel en de tijdelijk verminderde bloedtoevoer naar de niervaten leidt tot een verminderde urineproductie. In stressvolle situaties maakt vaatverwijding deel uit van de reacties die het lichaam optimaal voorbereiden op ontsnapping of aanval. Fysiologisch vergelijkbaar, reageert het lichaam op traumatische aandoeningen zoals ernstig letsel en hoog bloedverlies door vrij te geven stresshormonen​ Resterend bloed wordt door vasodilatatie in het lichaam geconcentreerd en vernauwing van perifere bloedvaten vermindert verder bloedverlies bij uitwendig letsel. Vasculaire verwijding speelt ook een belangrijke rol bij thermoregulatie. Wanneer de thermoreceptoren van het lichaam melden dat de lichaamstemperatuur boven het instelpunt van ongeveer 37 graden Celsius is gestegen, parasympathische zenuwstelsel veroorzaakt vasodilatatie van de perifere bloedvaten. Hierdoor gaat er meer bloed circuleren in de perifere vaten, waardoor het verkoelende effect wordt versterkt door de passerende buitenlucht. De vasodilatatie is dan extern zichtbaar, vooral in het gezicht, door een opkomende roodheid. Het verhoogde koeleffect werkt ook in combinatie met transpiratie om verdampingskoeling te gebruiken bij hoge buitentemperaturen en / of tijdens zware inspanning waarbij overtollige warmte in de spieren vrijkomt. Tot op zekere hoogte kan vaatverwijding ook dienen om te communiceren in lichaamstaal. In het geval van mentale opwinding, vooral woede en agressie, voornamelijk het gezicht, nek en decolleté worden rood. rood huid kleur, als gevolg van een kortstondige stijging van de bloeddruk en vasodilatatie, signaleert de stroom voorwaarde en adviseert over het algemeen voorzichtigheid.

Ziekten en kwalen

Vasculaire verwijding is van groot belang bij de beheersing van veel homeostatische fysiologische processen in open dynamische systemen. Vooral bij de aanpassing van bloedsomloopparameters zoals bloeddruk, hart- snelheid en hartminuutvolume aan de respectieve vraag. Functionele beperkingen van vasculaire expansie kunnen acute en chronische problemen veroorzaken. De bekendste storende factor die het fysiologische mechanisme kan aantasten, is arteriosclerose​ Afzettingen (plaques) in de wanden van slagaders maken ze onelastisch en naarmate de ziekte voortschrijdt, wordt de doorsnede smaller. Ontspanning van de gladde spiercellen in de vaatwanden, geïnduceerd door parasympathische neurotransmitters, is dan niet meer volledig effectief. De bloeddruk kan zich niet meer voldoende aanpassen aan de eisen. Dit is vooral merkbaar bij de diastolische bloeddruk (ontspanningsfase), die slechts minimaal zou moeten stijgen als het lichaam onder lichte continue belasting staat. Bij arteriosclerotische veranderingen in de bloedvaten stijgt de diastolische waarde significant tijdens continue belasting. Vasculaire dilatatie moet altijd worden gezien in de context van vasculaire tonus. Het samenspel tussen sympathisch gecontroleerde spanning en parasympathisch gecontroleerde ontspanning is van groot belang. Bij een verstoring van het samenspel wordt vaak een zogenaamde vegetatieve dystonie vastgesteld. Deze term wordt echter niet door alle artsen gebruikt, omdat de ziekte niet exact kan worden gedefinieerd en er een vermoeden bestaat van een schaamtediagnose. Met betrekking tot dilatatie van de bloedvaten kan het verstoorde samenspel leiden tot een constant verhoogde sympathische tonus met een verhoogd stresshormoonniveau verdrinking de parasympathische ontspanningsstimuli uit, zodat er geen vasculaire dilatatie voor algemene bloeddrukverlaging optreedt. Chronisch hoge bloeddruk (hypertensie) resultaten die, indien onbehandeld, tot ernstige secundaire problemen leiden.