Frequent plassen tijdens de zwangerschap | Frequent urineren

Frequent urineren tijdens de zwangerschap

Sinds tijdens zwangerschap er zijn verschillende hormonale veranderingen en een veranderde metabolische situatie, het is mogelijk dat gedurende deze tijd, als gevolg van de zwangerschap, urineverlies kan optreden, wat kan worden beschouwd als een speciale vorm van suikerziekte insipidus. Dit komt omdat een enzym wordt vrijgegeven uit de placenta, de zogenaamde vasopressinase, die de ADH (= antidiuretisch hormoon of vasopressine) om sneller afgebroken te worden. Dit betekent dat de ADH, wat vaker plassen voorkomt, is relatief minder aanwezig.

Als gevolg hiervan kan urineren vaker voorkomen. Gedurende zwangerschap, reageren de nieren ook minder op het antidiuretisch hormoon, dat bekend staat als ADH weerstand. Verder kunnen alle oorzaken, die anders in het geding komen bij een urinestroom, leiden tot een verhoogde urinaire excretie in a zwangerschap.

Frequent plassen na een bevalling

In de loop van de hormonale veranderingen na een geboorte zijn er tal van veranderingen die erop gericht zijn het lichaam terug te brengen naar zijn normale toestand. Dit proces wordt postpartum genoemd. Dit resulteert in een verlies van de hormonen die werden geproduceerd door de placenta tijdens de zwangerschap.

Gedurende deze tijd neemt het vasthouden van water toe als gevolg van een verhoogde productie van aldosteron, een hormoon dat het mineraal beïnvloedt evenwicht en leidt tot meer natrium en waterretentie in alle weefsels. Deze waterretenties zijn merkbaar als oedeem in het lichaam, dit zijn zichtbare en voelbare zwellingen. Na de geboorte worden deze oedemen uit het interstitium (intercellulaire ruimte) gespoeld, eerst door overmatig zweten, maar ook door een stroom urine.

Frequent urineren met hartritmestoornissen

Er wordt onderscheid gemaakt tussen bradycardische ritmestoornissen, dat wil zeggen die met een vertraagde pols, en tachycardische aandoeningen met een versnelde pols. Vooral in het laatste geval nam de stijging toe stretching van de atriale wand kan leiden tot een stroom urine. Dit komt doordat er een hormoon vrijkomt, het zogenaamde ANP (= atriaal natriuretisch peptide), dat een diuretisch effect heeft en zorgt voor een verhoogde vochtuitscheiding, om de hart- met terugwerkende kracht.

Een veel voorkomende tachycardie hart- ritmestoornis is dat tegenwoordig boezemfibrilleren, die ongeveer 1.8 miljoen mensen in Duitsland treft. Atriale fibrillatie veroorzaakt de hart- te snel en onregelmatig kloppen en de patiënt symptomen ervaart zoals hartstilstand, vermoeidheiduitputting, duizeligheid, bewustzijnsverlies, kortademigheid en soms pijn op de borst. Deze symptomen zijn echter niet typerend voor boezemfibrilleren maar kan ook voorkomen bij andere hartritmestoornissen. Andere relevante veel voorkomende tachycardische stoornissen zijn terugkeer tachycardie, bijv AV-knooppunt reentry tachycardie, waarbij terugkerende circulaire excitatie optreedt tussen het atrium en het ventrikel.