Wervelfracturen, dwz fracturen in de wervelkolom, kunnen worden onderverdeeld in fracturen van de Vertebrale lichaam, de transversale processen of de processus spinosus. EEN processus spinosus breuk is een wervelfractuur waarbij het spinale proces (processus spinosus) van de Vertebrale lichaam breekt geheel of gedeeltelijk af. De processus spinosus bevindt zich aan de achterkant van de wervelboog en vormt een uitgangspunt voor veel grote skeletspieren en de autochtone rugspieren, die belangrijk zijn voor segmentale stabiliteit.
De processus spinosus van onze wervelkolom zijn de uitsteeksels die we door de huid kunnen zien als een uitstulping langs de wervelkolom. Vanwege hun ligging zijn ze bijzonder vatbaar voor breken tijdens vallen. EEN processus spinosus kan ook breken als gevolg van spierspanning.
Therapie en behandeling
Naast de lokalisatie van het breukis de opdeling in stabiele en onstabiele fracturen belangrijk voor therapie. In het geval van een breuk van het processus spinosus alleen, wordt de stabiliteit van de wervelkolom gewoonlijk niet beïnvloed. Als het wervelboog wordt ook aangetast, het is meestal geen geïsoleerde processus spinosus.
Een andere behandeling volgt dan. Als een stuk van een processus spinosus is afgebroken door bijvoorbeeld een val, kan dit vaak conservatief worden behandeld. Dit betekent dat de fractuur indien mogelijk eerst wordt geïmmobiliseerd om de fractuur een kans te geven om te genezen.
Acuut pijn en tekenen van ontsteking worden verlicht door gerichte pijnstillers met meestal niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (NSAID's). Dit kan worden gevolgd door een constructieve fysiotherapie. Als er meerdere processus spinosus is gebroken, is een operatie nodig om de autochtone rugspieren, die hier worden ingebracht, van voldoende stabiel hechtingsoppervlak te voorzien.
De processus spinosus wordt dan operatief weer vastgemaakt en het resultaat van de operatie wordt enige tijd geïmmobiliseerd totdat het veilig en stevig is genezen. Dit gaat meestal gepaard met een medicamenteuze behandeling met NSAID's. Intensieve fysiotherapie is belangrijk om de spieren weer te trainen en zo voor stabiliteit in de wervelkolom te zorgen zodra de fractuur voldoende is genezen en stabiel is om te oefenen.
Houdingstraining is belangrijk, evenals doelgericht krachttraining van de autochtone en grote rugspieren. Coördinatie moet ook worden verbeterd om later terug te voorkomen pijn door gebrek aan stabiliteit en onjuiste belasting. Het gebruik van bandages of korsetten ook elektrotherapie en warmtebehandelingen kunnen de therapie aanvullen.
Behandelingen van zacht weefsel zoals wrijving of massages kunnen ook nuttig zijn om de gespannen spieren in het fractuurgebied te laten ontploffen en te verlichten pijn Vooral in het begin van de therapie is het belangrijk om in het dagelijks leven rugvriendelijk gedrag aan te leren. Opstaan en gaan zitten, opzij draaien of soortgelijke dagelijkse transfers kunnen worden geoefend, zodat er geen ongunstige schuifkrachten op de breuk inwerken. Rugligging moet worden vermeden in het geval van een processus spinosusbreuk. U kunt ook ander rugbeschermend gedrag vinden onder Terug school.
Alle artikelen in deze serie:
