Therapie van een ontsteking van de achillespees
Indien een achillespees Als er een ontsteking optreedt, kan medicamenteuze therapie nuttig zijn. Ontstekingsremmend gebruiken pijnstillers zoals ibuprofen en diclofenac kan de pijn naarmate de pijn afneemt, en deze medicijnen remmen ook de progressie van de ontsteking in het weefsel. Het is belangrijk bij het gebruik van deze medicijnen dat de achillespees wordt niet overbelast als gevolg van de pijn opluchting, omdat de pijn niet langer als een waarschuwingssignaal wordt gezien.
Zalven die deze actieve ingrediënten bevatten, kunnen op het oppervlak worden aangebracht, maar hebben meestal niet hetzelfde effect als tabletten. Hoewel ibuprofen en diclofenac vrij verkrijgbaar zijn in de apotheek, dient te worden opgemerkt dat bijwerkingen kunnen optreden, vooral bij langdurig gebruik, zodat deze geneesmiddelen niet permanent mogen worden ingenomen zonder overleg met een arts. Therapie met plantaardige actieve ingrediënten kan ook worden uitgevoerd.
Bijvoorbeeld voor oppervlakkige toepassing arnica olie, paardenzalf or tea tree olie worden gebruikt. Homeopathische injecties kunnen echter ook in de omgeving van de achillespees ontsteking. Terwijl het gebruik van cortisone is zeer effectief en wijdverspreid voor veel ontstekingen van het lichaam, cortison mag niet in de aangedane pees worden geïnjecteerd in het geval van Achillespeesontsteking, omdat dit de pees broos en vatbaarder kan maken voor scheuren (achillespeesscheur).
Het gebruik van Kinesiotape kan bijzonder nuttig zijn in gevallen van milde Achillespeesontsteking en verlicht de patiënt van zijn of haar ongemak. EEN kinesiotape is een weefseltape van ongeveer vier tot vijf centimeter breed, die op de huid wordt geplakt bij klachten aan het bewegingsapparaat. Het werkingsmechanisme zou gebaseerd zijn op de activering van sensorische receptoren in de huid en de activering van de bindweefsel door de mechanische irritatie door de tape.
Hoewel er geen wetenschappelijk bewijs is dat kinesiotapes werken, wordt deze methode veel gebruikt en is ze in de samenleving bekend geworden door atleten die op tape te zien zijn op de televisie bij grote sportevenementen. Toepassing: Hoewel het aan te raden is het tapen over te laten aan een professional, is het in principe ook mogelijk om de Kinesiotape in zelftoepassing. Er zijn verschillende tape-technieken voor de behandeling van Achillespeesontsteking.
In de volgende twee tamelijk ongecompliceerde methoden worden als voorbeelden beschreven. Bij het tapen is het belangrijk dat de hoeken van de Kinesiotape met een schaar worden afgerond, omdat deze hierdoor langer op de huid blijft zitten. 1. eerst wordt een plakband vanaf de onderkant van de hiel over de achillespees langs de kuit geplakt tot net onder de holte van de knie.
Hierbij is het van belang dat de kinesiotape niet onder spanning wordt getrokken, maar ontspannen op de huid wordt geplakt. Een andere tape-strip, die iets korter is, wordt in de lengte doorgesneden om een Y-vorm te creëren. De basis van de Y is vastgelijmd aan de achillespees, de twee vleugels moeten links en rechts van de kuitspieren blijven plakken.
Tenslotte wordt er een plakband om de enkel, opnieuw mag de spanning van de tape niet te hoog zijn. 2. Net als bij de eerst beschreven methode wordt een plakband van de onderkant van de hiel over de achillespees naar de kuit geplakt. Het moet ongeveer tot het midden van de kuit reiken.
Nu worden vanaf de buitenkant van de hiel naar de binnenkant van de kuit (ook hier ongeveer tot het midden van de kuit) twee tape strips van gelijke lengte gelijmd en vice versa. De kinesiotape kan op de huid blijven zitten totdat deze vanzelf loslaat. Het kan er zonder problemen mee gedoucht worden.
Achillespeesontsteking Een operatie voor een achillespeesontsteking moet zorgvuldig worden overwogen. Het wordt aanbevolen om eerst een conservatieve behandeling uit te voeren. Hoewel een langdurige ontsteking kan leiden tot een scheuring van de achillespees, moeten deze uitgeput zijn.
Als de symptomen daarna aanhouden, moet een operatie worden overwogen. Verloop van de operatie: In principe is het mogelijk de operatie poliklinisch uit te voeren; als de operatie als intramurale patiënt wordt uitgevoerd, duurt het verblijf in het ziekenhuis gewoonlijk één tot twee dagen. De achillespeesoperatie wordt uitgevoerd onder lokale of narcose en duurt meestal ongeveer een half uur.
De operatie van de achillespees kan meestal minimaal invasief worden uitgevoerd, zodat slechts een kleine huidincisie nodig is. Het doel van de operatie is om verdikt weefsel en ontstoken bursae te verwijderen. ossificaties op de achillespees worden weggefreesd.
Als de ontsteking vergevorderd is, kan het nodig zijn om een grotere huidincisie te maken om de volledige lengte van de pees te zien. Dit is nodig omdat mogelijk dood weefsel moet worden verwijderd. Na de operatie, de getroffen lager been wordt enkele weken in een speciale spalk geplaatst zodat het weefsel kan herstellen en genezen.
Het is belangrijk dat de functionaliteit van de achillespees na de operatie wordt hersteld door middel van passende revalidatiemaatregelen, zoals fysiotherapie. De belasting van de ontstoken pees moet geleidelijk worden verhoogd. In de eerste drie maanden na de operatie mag er geen grote sportactiviteit zijn.
Alle artikelen in deze serie:
