Therapie
De therapie van een hersenbloeding geassocieerd met a coma is voornamelijk gebaseerd op kunstmatig onderhoud van vitale functies. Intensieve medische zorg van de getroffen persoon is noodzakelijk. Kunstmatige beademing is ook noodzakelijk, omdat de ademhalingsreflex van de getroffen persoon meestal niet lukt vanwege de coma.
Om het hersenen schade zo laag mogelijk en om het bewustzijn van de getroffen persoon te herstellen, wordt gestreefd naar een vermindering van de cerebrale druk. Om een dergelijke reductie te bereiken, onder andere een kunstmatige verlaging van bloed druk wordt uitgeoefend. Er zijn ook medicijnen die de druk binnenin specifiek kunnen verlagen schedel.
In individuele gevallen kunnen invasieve maatregelen helpen om de intracraniële druk te verlagen. Deze interventies kunnen een handmatige evacuatie van de bloed en het inbrengen van een buisje (drainage) in de hersenen. Therapeutische maatregelen die niet direct behandelen hersenbloeding, maar die vaak voorkomende complicaties kunnen voorkomen, moeten ook worden ondernomen.
Deze omvatten trombose profylaxe en nauwkeurige observatie van de bloed waarden van de getroffenen. EEN tracheotomie is een maatregel die wordt uitgevoerd tijdens langdurige kunstmatige beademing. Er zijn verschillende procedures, die worden samengevat onder de term tracheotomie.
In het kader van een hersenbloeding, die vergezeld gaat van een coma, een tracheotomie is meestal nodig, omdat dit op de lange termijn nodig is ventilatie. De arts doorboort de luchtpijp van de verdoofde patiënt van buitenaf met een naald en steekt een draad in. Het gat in de huid en de luchtpijp wordt dan verwijd zodat er een plastic buisje in past, waardoor de patiënt kan worden beademd. Tijdens deze procedure wordt de patiënt verdoofd en merkt hij de procedure niet op.
Gevolgen
De gevolgen van een hersenbloeding, die gepaard gaan met coma, kunnen heel verschillend zijn. In het beste geval hebben de getroffenen geen last van de ziekte, in veel meer gevallen echter een ernstige hersenbloeding gaat gepaard met permanent hersenen disfunctie. Deze kunnen elk deel van de hersenen aantasten.
Bijzonder vaak zijn verlammingen en stoornissen van spraakproductie, spraakverstaan, zien, horen of slikproblemen. Een hersenbloeding, die gepaard gaat met coma, leidt ook vaak tot de dood. Dit wordt veroorzaakt door overmatige schade aan de hersenen of door complicaties.
Typische complicaties zijn ziekten zoals longontsteking or bloed vergiftiging (Sepsis). Longontsteking is een ziekte die relatief vaak voorkomt bij mensen die aan een hersenbloeding lijden. Vooral patiënten die kunstmatig worden beademd vanwege coma lopen risico voor longontsteking.
Zo gebeurt het keer op keer dat bacteriën komen in de longen via de ventilatie en daar tot een ontsteking leiden. Dit is een zeer ernstige complicatie die kan leiden tot de dood van de getroffen persoon. Afhankelijk van welke ziekteverwekker verantwoordelijk is voor zowel de longontsteking als het individu voorwaarde van de getroffen persoon als geheel wordt de prognose van de ziekte bepaald.
Een hersenbloeding die gepaard gaat met coma is een zeer ernstige ziekte, die vaak kan eindigen in de dood. Dit kan gebeuren door hersenschade (hersendood) of vanwege complicaties. Hersendood beschrijft een voorwaarde waarin alle hersenfuncties onomkeerbaar zijn beschadigd.
De schade aan de cellen van de hersenen gaat gepaard met de dood. De diagnose van hersendood is erg uitgebreid. Het moet onafhankelijk worden bepaald door twee artsen.
Tijdens de coma kunnen ook complicaties optreden, die ook kunnen uitmonden in de dood. Vooral ook longontsteking bloed vergiftiging (sepsis) kan dit ernstige gevolg veroorzaken. De individuele prognose van een hersenbloeding met bijbehorend coma hangt af van verschillende factoren.
Over het algemeen kan de prognose van de ziekte echter als slecht worden geclassificeerd. Het symptoom van coma kan dus worden geclassificeerd als een slechte prognostische factor van een hersenbloeding. De individuele prognose wordt echter beïnvloed door andere factoren.
Met name de oorzaak van de bloeding en de leeftijd van de patiënt spelen een belangrijke rol bij de beoordeling van de prognose in individuele gevallen. De duur van een coma door een hersenbloeding is erg moeilijk in te schatten. Dit wordt aanzienlijk beïnvloed door de omvang en locatie van de bloeding.
Afhankelijk van hoe erg de cellen in de hersenen zijn beschadigd, kan de duur van de coma variëren. Het is echter vaak niet te voorspellen hoe lang de coma zal duren, ook al zijn de omvang en lokalisatie van de bloeding bekend. Een afwachtende houding en intensieve therapie kunnen de individuele duur van de coma helpen verminderen.
Niet in alle gevallen kan men echter verwachten wakker te worden uit de coma. De zenuwen in de hersenen kunnen door de bloeding en de gevolgen daarvan dermate worden beschadigd dat ontwaken niet meer te verwachten is. In het geval van een totaal verlies van alle activiteit in de hersenen, kan vaak alleen hersendood worden vastgesteld.
Het therapiedoel bij een hersenbloeding met bijbehorend coma is het zonder complicaties genezen van de hersenbloeding en daarmee het weer bij bewustzijn komen. Het therapeutische doel wordt echter niet altijd bereikt. Patiënten die bijvoorbeeld een hersenbloeding krijgen en in de loop van de ziekte een coma krijgen, hebben een relatief slechte prognose.
De getroffenen worden wakker als de druk in de hersenen en schedel neemt af en de functionaliteit van de cruciale hersengebieden is niet teveel beschadigd. Speciale diagnostische methoden kunnen aanwijzingen geven over hoe waarschijnlijk het is dat een getroffen persoon uit coma zal ontwaken. Door met bepaalde medicijnen te stoppen, kan in deze gevallen het herwinnen van bewustzijn worden uitgelokt.
De overlevingskansen van een persoon die aan een hersenbloeding lijdt en een coma ontwikkelt, kan sterk variëren. Dit hangt vooral af van de mate waarin de bloeding of de craniale druk de hersencellen beschadigt. Als de schade ernstig is en de druk hoog, kunnen de hersenen al hun functies verliezen en zo leiden tot hersendood.
Er zijn enkele onderzoeken die de overlevingskansen van een hersenbloeding met bijbehorend coma onderzoeken. De resultaten van de onderzoeken verschillen echter soms aanzienlijk. Het sterftecijfer, dat wil zeggen het percentage patiënten met een hersenbloeding dat in de loop van de ziekte zal overlijden, ongeacht of er al dan niet een coma optreedt, wordt geschat op ongeveer 25-50%. Aangenomen kan worden dat een coma significant verergert. dit tarief.
Een studie concludeerde dat 91% van de patiënten die in coma raakten als gevolg van een hersenbloeding, in de loop van de ziekte stierf. Een andere studie schatte het percentage op meer dan 80%. Over het algemeen zijn de kansen om een hersenbloeding te overleven bij coma daarom relatief klein.
De individuele overlevingskans van de gebeurtenis kan echter worden beïnvloed door verschillende factoren die niet in de onderzoeken zijn meegenomen. Ook de oorzaak van bloedingen, eerdere ziektes en de leeftijd van de getroffene hebben invloed op de overlevingskansen. Meer over dit onderwerp onder: Wat zijn de overlevingskansen bij een hersenbloeding
