Symptomen | Verworven hypothyreoïdie

Symptomen

De getroffenen merken een fysieke en mentale achteruitgang in hun prestaties, hebben een gebrek aan drive en vertragen hun bewegingen en denkprocessen. Vaak zijn de patiënten niet geïnteresseerd in omgevingsgebeurtenissen, wat ook tot uiting komt in hun gezichtsuitdrukkingen. De gevoeligheid van de patiënten voor kou is verhoogd (= koude-intolerantie) en hun huid is bleek, koel, schilferig en droog, evenals hun haar is droog en broos.

De patienten' hart- snelheid wordt vertraagd (= bradycardie) omdat de hart- is minder gevoelig voor catecholamines (=hormonendie bijvoorbeeld adrenaline bevatten), die een toename van de hartactiviteit veroorzaken (zie hartritmestoornissen). Hoewel de reflex van de achillespees kan worden geactiveerd, het gebeurt langzamer. Patiënten hebben er steeds meer last van constipatie (= obstepatie) en een ruwe, schorre stem hebben.

Aangezien de cholesterol niveaus van de patiënten zijn verhoogd, een eerder begin van arteriosclerose is mogelijk. menstruatiestoornissen en onvruchtbaarheid kan worden waargenomen bij getroffen meisjes en vrouwen. Psychische symptomen kunnen optreden en zich uiten in de vorm van Depressie, gebrek aan drive en vertragen.

Patiënten kunnen in gewicht toenemen als gevolg van een gegeneraliseerd myxoedeem. Dit myxoedeem wordt veroorzaakt door glycoproteïnen (=eiwitten met een suikerresidu in de chemische structuur) die onder de huid worden opgeslagen. Deze eiwitten hebben een osmotisch effect, dwz ze trekken water aan, wat leidt tot het vasthouden van water in het lichaam. Dit resulteert in gewichtstoename.

Diagnose

Hypothyreoïdie wordt bepaald op basis van de klinische symptomen van de patiënt en laboratoriumtests. Als de primaire vorm van hypothyreoïdie aanwezig is, de concentratie van het schildklierhormoon T4 in de bloed wordt verminderd, terwijl die van TSH en TRH wordt verhoogd. In de secundaire vorm echter de concentratie van het schildklierhormoon en TSH niveaus zijn verlaagd en TRH is verhoogd.

In het tertiair hypothyreoïdie, Alle hormonen van het regelcircuit zijn alleen in sterk verminderde concentraties aanwezig. Als de patiënt een auto-immuunziekte heeft van schildklier, in 95% van de gevallen autoantilichamen tegen een enzym (= biologische katalysator) van de schildkliercellen kan worden gedetecteerd. een auto-immuunproces kan worden gediagnosticeerd door middel van een ultrageluid onderzoek van de schildklier en een mogelijke afname van weefselmonsters. Een andere diagnostische optie is scintigrafie: Hier maakt men gebruik van het opslagvermogen van de schildklier jodium en neem het op in de schildklier hormonen​ Door een radioactieve stof toe te dienen via de ader, die is gekoppeld aan jodium, de functie van de schildklier kan worden gecontroleerd: Een sterk verminderde of ontbrekende opslag van het radioactief gemarkeerde jodium in het schildklierweefsel duidt op een slechte werking van het orgaan: Er zijn maar weinig schildkliercellen actief, dus er is weinig jodium nodig voor de aanmaak van schildklierhormonen en wordt daarom niet opgenomen in het orgel.