Palliatieve zorg omvat het leven in zijn geheel en het sterven als onderdeel van het leven. Het is daarom moeilijk om de zorg rond het levenseinde (“hospicezorg”) te scheiden van palliatieve zorgverpleging (“palliatieve zorgverpleging”). Kortom, hospicezorg houdt zich bezig met de laatste weken tot dagen van iemands leven en met waardig sterven. Palliatieve zorg heeft tot doel de zieke langdurig in zijn of haar vertrouwde omgeving te laten wonen. Dit kan voor meerdere maanden of zelfs jaren zijn.
Taken van palliatieve zorg
Palliatieve zorg is een holistisch concept. Het richt zich op de zieke, maar ook op zijn of haar omgeving en familieleden. Er wordt rekening gehouden met de volgende gebieden:
- lichamelijke conditie: gezondheidsklachten (zoals pijn, kortademigheid, jeuk, misselijkheid, braken, obstipatie, diarree, wonden), voeding, mondverzorging, juiste ligging in bed
- psychosociale aspecten: b.v. angst, woede, verdriet, depressie bij de patiënt, organisatie van het dagelijks leven, contact met familieleden/verzorgers en hun integratie in de palliatieve zorg
- mentale en spirituele (“Spirituele Zorg”) vraagstukken: zingeving van het leven, levensbalans, spiritualiteit, ruimte voor afscheids- en verliessituaties, pastorale ondersteuning
Palliatieve zorg is veelomvattend, zoals blijkt uit het voorbeeld van het veel voorkomende symptoom van kortademigheid: voldoende frisse lucht, losse kleding, ondersteunende houding, ademhalingsoefeningen, massages, psychologische zorg om gevoelens van angst onder controle te houden, het vermijden van stressfactoren, een noodplan in geval van nood. bij aanvallen van kortademigheid, zuurstoftoediening, pijnstillers en andere medicamenteuze therapieën zijn belangrijke componenten van de zorg voor getroffen patiënten.
Structuur van palliatieve zorg
In Duitsland is palliatieve zorg gebaseerd op twee pijlers: algemene en gespecialiseerde palliatieve zorg:
Algemene palliatieve zorg (APV).
Algemene palliatieve zorg (APV) is gericht op patiënten die zich in een lage of matig complexe situatie bevinden (bijvoorbeeld weinig uitgesproken symptomen, langzame of matige progressie van de onderliggende ziekte, evenwichtige psychologische toestand).
intramuraal: Als zorg in het eigen huis van de patiënt niet mogelijk is, wordt algemene palliatieve zorg geïmplementeerd als intramuraal in een ziekenhuis of verpleeginstelling – met mogelijke ondersteuning van poliklinische hospicediensten. Sommige patiënten brengen ook hun laatste tijd door in een hospice.
In alle settings (poliklinisch, intramuraal) kunnen vrijwilligers helpen bij de zorg voor de stervenden.
Gespecialiseerde palliatieve zorg (SPV).
Palliatieve patiënten in een zeer complexe situatie (bijvoorbeeld moeilijk te behandelen symptomen, uitgesproken angst, moeilijke en niet-ondersteunende familieomstandigheden) hebben uitgebreidere zorg nodig dan algemene palliatieve zorg kan bieden. Dit is het moment waarop gespecialiseerde palliatieve zorg (SPV) in actie komt.
Het palliatieve zorgteam documenteert en coördineert de palliatieve zorg van een patiënt en adviseert zijn of haar zorgverleners (huisarts, poliklinische verpleging of hospice, enz.). Ook met familieleden wordt nauw contact onderhouden. De PCT is 24 uur per dag (zeven dagen per week/XNUMX uur) bereikbaar.
Op poliklinisch niveau van de gespecialiseerde palliatieve zorg is het ook mogelijk om patiënten te verzorgen via een gespecialiseerde palliatieve polikliniek of in een daghospice (zorg in het hospice overdag, 's avonds thuiskomst).
Intramuraal: In veel ziekenhuizen zijn palliatieve zorgeenheden beschikbaar voor de noodzakelijke intramurale zorg voor ernstig zieke, stervende patiënten. Andere zorgopties zijn onder meer palliatieve zorg in het ziekenhuis, dagklinieken voor palliatieve zorg en intramurale hospices.
Zowel poliklinische als intramurale hospicediensten en vrijwilligers kunnen helpen met gespecialiseerde palliatieve zorg.
Informatie voor vrijwillige en particuliere zorgverleners
De meeste zieke mensen willen graag in hun vertrouwde omgeving blijven. Maar ook al neemt het zorgaanbod toe, het is nauwelijks mogelijk om deze wens voor alle betrokkenen te vervullen. Het hospice- en palliatieve werk heeft daarom dringend behoefte aan vrijwilligers en mantelzorgers.
Iedereen die zich als vrijwilliger wil inzetten voor de veeleisende taak van de zorg voor stervenden en hun familieleden, kan contact opnemen met een geschikte instelling bij hen in de buurt en informeren naar de mogelijkheden om te helpen. Belangrijke informatie wordt ook verstrekt door het “Wegweiser Hospiz und Palliativmedizin Deutschland” (www.wegweiser-hospiz-palliativmedizin.de). Een kwalificatietraining ter voorbereiding op deze activiteit en begeleiding zijn in ieder geval noodzakelijk. Gratis informatie-evenementen helpen om een eerste inzicht in het werk te krijgen.
Ondersteuning voor mantelzorgers
Informatie voor vrijwillige en particuliere zorgverleners
De meeste zieke mensen willen graag in hun vertrouwde omgeving blijven. Maar ook al neemt het zorgaanbod toe, het is nauwelijks mogelijk om deze wens voor alle betrokkenen te vervullen. Het hospice- en palliatieve werk heeft daarom dringend behoefte aan vrijwilligers en mantelzorgers.
Iedereen die zich als vrijwilliger wil inzetten voor de veeleisende taak van de zorg voor stervenden en hun familieleden, kan contact opnemen met een geschikte instelling bij hen in de buurt en informeren naar de mogelijkheden om te helpen. Belangrijke informatie wordt ook verstrekt door het “Wegweiser Hospiz und Palliativmedizin Deutschland” (www.wegweiser-hospiz-palliativmedizin.de). Een kwalificatietraining ter voorbereiding op deze activiteit en begeleiding zijn in ieder geval noodzakelijk. Gratis informatie-evenementen helpen om een eerste inzicht in het werk te krijgen.
Ondersteuning voor mantelzorgers
Zelfs met een goede organisatie kan de palliatieve thuiszorg haar grenzen bereiken. Als de zorgbehoefte toeneemt, stijgt ook de last voor de mantelzorger sterk. Het is niet ongebruikelijk dat een familielid vervolgens zijn of haar eigen grenzen overschrijdt en zelf ziek wordt. Psychische klachten, slaapstoornissen, prikkelbaarheid, depressie en angst, maar ook andere lichamelijke klachten of alcohol- of medicijnenmisbruik kunnen alarmsignalen zijn van dreigende overmatige eisen. Indien nodig moeten dan andere opties voor palliatieve zorg worden overwogen.
