Symptomen van pseudomembraneuze colitis
De symptomen van pseudomembraneuze colitis variëren van mild diarree, die zich na enige tijd beperkt tot een ernstig gevoel van ziekte met massaal waterig, bloederig diarree en koorts. Bovendien klagen de getroffen patiënten over ernstig pijn in de buik en buikkrampen. De symptomen zijn echter niet direct gerelateerd aan de ernst van de ziekte.
Het klinische beeld mag daarom niet uitsluitend worden gebruikt om de ernst van de ziekte te beoordelen. Door de beschadiging van de darm kan er een darmruptuur (perforatie) ontstaan, wat kan leiden tot buikvliesontsteking. Als de ziekte zo ver gevorderd is, is ze dodelijk als ze niet wordt behandeld.
Is pseudomembraneuze colitis mogelijk zonder diarree?
Een pseudomembraneuze colitis zonder diarree is zeer zeldzaam. Diarree is eigenlijk het belangrijkste symptoom van de ziekte. Zonder de aanwezigheid van diarree is de diagnose aanzienlijk moeilijker. In zeldzame gevallen pseudomembraneuze colitis kan ook alleen worden opgemerkt door pijn in de buik.
Is pseudomembraneuze colitis besmettelijk?
Pseudomembraneuze colitis is niet besmettelijk. Het wordt veroorzaakt door bepaalde bacteriën in de darm, die echter alleen een rol spelen bij patiënten van wie darmflora (de totaliteit van micro-organismen die de darm koloniseren) is aanzienlijk verzwakt door de inname van antibiotica. Infectie is dus niet mogelijk.
Duur
De duur van pseudomembraneuze colitis hangt grotendeels af van de ernst van de ziekte en de therapie. Bij patiënten die ernstig ziek zijn en geen therapie krijgen, kan de ziekte in het ergste geval tot de dood leiden. Als de behandeling wordt uitgevoerd door het antibioticum dat de ziekte heeft veroorzaakt te staken en door medicamenteuze behandeling met een ander antibioticum, kunnen de symptomen (diarree, pijn in de buik) verdwijnen meestal relatief snel, afhankelijk van de ernst van de ziekte.
Diagnose
De pseudomembraneuze coatings zijn endoscopisch zichtbaar in de rectum als gele afzettingen (pseudomembraneuze colitis). Daarnaast spelen de kliniek en anamnese een belangrijke rol. De kwestie van een eerdere antibioticatherapie is een bijzonder belangrijke indicatie van de diagnose.
De symptomen van pseudomembraneuze colitis kunnen echter onmiddellijk beginnen met de antibioticatherapie en tot 4 weken na de therapie. Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen "echte" pseudomembraneuze colitis en met antibiotica samenhangende colitis om de juiste therapie te kunnen kiezen. Bewijs voor de aanwezigheid van actief Clostridium difficile is de detectie van gifstoffen in ontlasting en een ontlastingcultuur.
Een histologisch onderzoek, dwz een histologisch onderzoek van fijn weefsel, is vereist voor de diagnose van veel ziekten. Dit is niet het geval bij pseudomembraneuze colitis. In dit geval wordt de diagnose gesteld op basis van klinische informatie (diarree, antibioticuminname) en eventueel beeldvormende maatregelen (abdominale ultrageluid, computertomografie, magnetische resonantie beeldvorming) en vooral door middel van een colonoscopie. Het is ook mogelijk om de triggerende bacterie in de ontlasting te detecteren.
Alle artikelen in deze serie:
