Symptomen
De symptomen van hallucinaties afhankelijk van het type valse sensatie. Afhankelijk van welke zintuiglijke waarneming wordt misleid of vertroebeld, kan de patiënt totaal andere ervaringen ervaren. In de regel spreekt men er alleen van hallucinaties wanneer de patiënt werkelijk gelooft dat alles wat hij of zij waarneemt, werkelijkheid is.
Als de getroffen persoon de hallucinatie herkent, wordt dit een pseudo-hallucinatie genoemd. Hieronder staan voorbeelden van verschillende soorten hallucinaties Akoestische hallucinaties (gehoor): de patiënt hoort geluiden, melodieën of stemmen die niet bestaan.
De vorm waarin de stemmen communiceren met de patiënt kan variëren. Een dialoog tussen de stemmen en de patiënt is mogelijk, een begeleidende of becommentariërende stem en een commandovorm. Bij dat laatste voelt de patiënt zich vaak gedwongen toe te geven aan de 'wil' van de stemmen. Optische hallucinaties (zien): De patiënt ziet verschijnselen (bijv. Lichtverschijnselen, die echter ook kunnen voorkomen bij oogziekten), dingen (levende wezens, objecten) of scènes die niet echt bestaan.
Olfactorische / smaak hallucinaties (geur/smaak): De patiënt ruikt of proeft iets dat hij / zij niet echt kan waarnemen. Een ernstig depressieve patiënt kan bijvoorbeeld een vieze geur van zichzelf waarnemen. Tactiele hallucinaties (gevoel): de patiënt heeft valse sensaties op de huid, in de vorm van tintelingen, prikken, druk of strelen.
Een bijzondere vorm hiervan is de zogenaamde dermatozoaire waanvoorstelling (letterlijk "huid-dier-waanidee"), waarbij de patiënt denkt dat insecten of wormen onder zijn huid leven en bewegen. Lichaamshallucinaties: de patiënt heeft een complex gevoel dat zijn hele lichaam beïnvloedt. Hij voelt zich bijvoorbeeld gewichtloos of bewogen, van binnen uitgehold of gevuld met stenen, ontstoken, uitgedroogd of verrot.
Overeenkomstige hallucinaties komen zelden voor en geven een indicatie van een complex psychiatrisch ziektebeeld. Hallucinaties die optreden tijdens de overgang van slapen naar ontwaken of bij het ontwaken worden hypnopompe hallucinaties genoemd en worden geassocieerd met aandoeningen zoals narcolepsie, slaapapneu, migraine en Angst stoornissen Het is het wijdverbreide fenomeen van ervaren slaapverlamming.
De patiënt is wakker, maar heeft geen controle over zijn lichaam. Op het juiste moment is het lichaam nog steeds onderhevig aan de remming van REM- of droomslaap. Het voordeel van deze remming van willekeurige beweging is dat acties en bewegingen die in dromen worden ervaren, niet echt worden uitgevoerd.
Normaal gesproken eindigt slaapverlamming wanneer de patiënt wakker wordt. Als er een vertraging is, bevindt de getroffen persoon zich in een tussenliggende toestand tussen slaap en waakzaamheid. Tijdens deze periode kunnen hallucinaties optreden.
Vooral optische hallucinaties worden door de getroffenen "nachtmerries die uitkomen" genoemd. Vaak zijn de hallucinaties beangstigend en brengen de getroffen persoon in een vreselijke situatie, omdat hij / zij zich hulpeloos blootgesteld voelt vanwege de verlamde toestand. Het hoeft niet per se tot een optische misvatting te komen - alle andere zintuigen of een combinatie van meerdere kunnen worden beïnvloed.
Schizofrenie is een groep psychiatrische aandoeningen die qua symptomen vergelijkbaar zijn en vaak een ernstige beperking voor de patiënt vertegenwoordigen. Schizofrene patiënten hebben tal van gebreken op het gebied van denken, wil, perceptie, emotionaliteit, drive en psychomotorische prestaties (psychomotoriek = relatie tussen mentale volksgezondheid en beweging). Hallucinaties zijn een belangrijk symptoom van een schizofrene stoornis en manifesteren zich meestal als akoestische misvattingen.
Het horen van stemmen speelt de belangrijkste rol en kan in verschillende vormen worden waargenomen. De stemmen praten met de patiënt (in dialoog), begeleiden zijn handelingen op commentaar of bevelen de patiënt wat hij moet doen (verplicht). In veel gevallen worden de akoestische hallucinaties geassocieerd met waanvoorstellingen.
De patiënt denkt bijvoorbeeld dat het televisie- of radioprogramma op hem of haar betrekking heeft en neemt akoestische hallucinaties waar in de vorm van op hem of haar gerichte gewijzigde teksten. Zo'n aandoening wordt pranoïdaal hallucinerend genoemd schizofrenie Een andere vorm van hallucinatie die vaak kan voorkomen in verband met schizofrenie is hallucinatie van het lichaam.
De patiënt voelt zich van buitenaf geëlektrificeerd, bestraald of anderszins beïnvloed of gericht. Na een operatie onder narcosekan een zogenaamd postoperatief cognitief tekort optreden. Vooral oude en erg zieke mensen worden getroffen.
Ontstekingsniveaus spelen waarschijnlijk een rol, waardoor reacties in de hersenen en zijn functie aantasten. Als de patiënt voor de operatie al cognitief (denk) gestoord is, bijvoorbeeld omdat hij of zij hier last van heeft dementieis de kans op een postoperatieve cognitieve stoornis groter. Na ontwaken uit anesthesie, lijden patiënten aan een verminderd denkvermogen en staat van verwarring.
Deze kunnen variëren van kortdurende desoriëntatie tot denkstoornissen die dagen of weken aanhouden. Hyperactief delier is bijzonder gevaarlijk in tegenstelling tot het klassieke delier, waarin de patiënten zwaar versuft en inactief zijn. De getroffen personen zijn volledig gedesoriënteerd maar zeer actief, ontwikkelen wanen en kunnen ook hallucinaties hebben. In de context van deze postoperatieve verwarring schaden ze zichzelf vaak door te veel te bewegen, katheters of toegangen te verwijderen en een agressieve bui te hebben.
Tijdens het slapen herstellen het lichaam en de geest van elke persoon. Zonder voldoende slaap voelt men zich uitgeput, kan men zich niet concentreren en staat men naast zichzelf. Maar extreem slaapdeprivatie kan ook leiden tot hallucinaties.
Indien de hersenen niet kunnen rusten, hopen verschillende stoffen die door het lichaam worden aangemaakt zich op. Deze zorgen er meestal voor dat u moe wordt en in slaap valt. Als u de drang om te slapen weerstaat, blijven de stoffen zich ophopen in de hersenen zonder te worden afgebroken tijdens de rustgevende slaapfase.
Boven een bepaalde hoeveelheid kunnen deze stoffen hallucinaties veroorzaken zonder de aanwezigheid van psychiatrische aandoeningen of drugsgebruik. De hallucinaties kunnen talrijk en gevarieerd zijn, maar zijn vooral geconcentreerd op akoestische en visuele misvattingen. Als het slaapdeprivatie gaat te lang mee, kan dit leiden tot ernstige gevolgschade. Bijvoorbeeld een epileptische aanval kan worden uitgelokt, hersenbloedingen of een beroerte kan voorkomen. Vanuit medisch oogpunt is een langdurig slaapgebrek daarom af te raden.
