Latente hyperthyreoïdie

Latent (subklinisch) hyperthyreoïdie (synoniemen: gecompenseerde hyperthyreoïdie; latente hyperthyreoïdie; latente hyperthyreoïdie; latente hyperthyreoïdie; subklinische hyperthyreoïdie; subklinische hyperthyreoïdie; ICD-10-GM E05.8: andere hyperthyreoïdie) verwijst naar een "milde" hyperthyreoïdie die zich gewoonlijk alleen manifesteert door een verandering in de schildklierparameter TSH. De TSH waarde is dan lager dan 0.3 mU / l, met tegelijkertijd normale vrije T4 (fT4).

Latent hyperthyreoïdie wordt als persistent beschouwd (aanhoudende latente hyperthyreoïdie) als TSH controle reproduceert de initiële waarde na drie tot zes maanden.

De meest voorkomende oorzaak is farmacotherapie (medicamenteuze behandeling) van hypothyreoïdie (traag werkende schildklier) (L-thyroxine overtherapie; 14-21% van de gevallen).

Geslachtsverhouding: vrouwen worden vaker getroffen dan mannen.

Frequentiepiek: de frequentie neemt toe met toenemende leeftijd.

De prevalentie (ziekte-incidentie) is 0.7-2% (in Duitsland). Jodium deficiëntie is hier van bijzonder belang.

De incidentie (frequentie van nieuwe gevallen) ligt tussen 0.5 en 4.7%.

Verloop en prognose: In veel gevallen wordt latente hyperthyreoïdie bij toeval ontdekt tijdens een laboratoriumonderzoek. Hoewel behandeling van latente hyperthyreoïdie in het verleden niet nodig werd geacht, is tegenwoordig het tegenovergestelde waar: het risico op ontwikkeling boezemfibrilleren op oudere leeftijd is verhoogd tot drievoudig bij de getroffenen. Bovendien hebben vrouwen met latente hyperthyreoïdie een grotere kans om zich te ontwikkelen osteoporose (botverlies). Een studie toonde aan dat zelfs latente hyperthyreoïdie de mortaliteit (het aantal sterfgevallen in een bepaalde periode, in verhouding tot het aantal betrokken populatie) bij ouderen met 41% doet toenemen. Vooral mannen lopen hier risico. In tot 8% van de gevallen per jaar ontwikkelt latente hyperthyreoïdie zich tot manifeste hyperthyreoïdie. De jaarlijkse conversieratio van latente naar manifeste hyperthyreoïdie is zeer variabel. Het is naar verluidt 0.5-7%.