Trillingen in het oog
met spiertrekkingen in het oog zijn meestal bewegingen van de ooglid bedoelde. Hoewel het een vervelend fenomeen is, veroorzaakt het in de meeste gevallen geen ernstige ziekte. De oorzaken zijn zeer divers en variëren van stoornissen van de elektrolyt evenwicht, om situaties te benadrukken, tot meer zeldzame neurologische ziekten.
Verreweg de meest voorkomende is een stresssituatie. Stress kan op psychologisch niveau worden veroorzaakt door emotionele problemen of onvoldoende kansen daarvoor ontspanning, maar ook op fysiek niveau als er veel moeite wordt gedaan of ziekte optreedt. Als de oorzaak psychologisch is, spreekt men vaak van een ‘zenuwtrekkingen’ die kan optreden afhankelijk van de situatie.
De zenuwstelsel is constant "alert" en in een staat van hyperexcitatie. Het gaat dan om spontane activeringen, die tot uiting komen in zo'n spiertrekkingen. Als het lichaam gek begint te worden door bestaande stress, moet dit een duidelijk waarschuwingssignaal zijn voor de betrokken persoon.
Om een verdere toename van stress en de ontwikkeling van een geestesziekte zoals Burnout syndroom or Depressie, stress moet worden verminderd en bewust ontspanning moet worden verstrekt. De spiertrekkingen van het oog kan ook leiden tot concentratieproblemen en - als het 's avonds optreedt - slaapproblemen. Beide verslechteren het mentale verder voorwaarde van de patiënt.
Dit gaat vaak gepaard met hoofdpijn. Naast de stressfactor, de elektrolyt evenwicht heeft een significante invloed op de zenuwactiviteit en de celbalans in het spierweefsel. Als het lichaam ontbreekt natrium, kalium, chloride of magnesium, dit kan leiden tot stuiptrekkingen.
Deze tekorten kunnen op verschillende manieren optreden: bijvoorbeeld door verhoogde uitscheiding (toegenomen zweten, gastro-intestinale aandoeningen) of verminderde opname (in geval van permanent overmatig alcoholgebruik of alcoholafhankelijkheid). Naast de stressfactor, de elektrolyt evenwicht heeft een significante invloed op de zenuwactiviteit en de celbalans in spierweefsel. Als het lichaam ontbreekt natrium, kalium, chloride of magnesium, het kan convulsies veroorzaken. Deze tekorten kunnen op verschillende manieren optreden: bijvoorbeeld door verhoogde uitscheiding (toegenomen zweten, gastro-intestinale aandoeningen) of verminderde opname (in geval van permanent overmatig alcoholgebruik of alcoholafhankelijkheid).
